View source for OR/Prabhupada 0990 - ପ୍ରେମର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ 'ମୁଁ ନିଜକୁ ଭଲ ପାଏ' ଏବଂ ପ୍ରେମ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ କରେ । ନା

<!-- BEGIN CATEGORY LIST -->
[[Category:1080 Oriya Pages with Videos]]
[[Category:Oriya Pages - 207 Live Videos]]
[[Category:Prabhupada 0990 - in all Languages]]
[[Category:OR-Quotes - 1974]]
[[Category:OR-Quotes - Lectures, Srimad-Bhagavatam]]
[[Category:OR-Quotes - in USA]]
[[Category:OR-Quotes - in USA, New York]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|English|Prabhupada 0989 - By the Favor of Guru one gets Krsna. This is bhagavad-bhakti-yoga|0989|Prabhupada 0991 - Jugala-piriti: the Loving Dealings Between Radha and Krsna|0991}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
'''<big>[[Vaniquotes:Love does not mean "I love myself" and meditate upon love. No. There must be another person, lover. Therefore dvaitavada. As soon as you come to the bhakti school, there must be dvaitavada: two - Krsna and Krsna's devotee|Original Vaniquotes page in English]]</big>'''
</div>
----
<!-- END ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->

<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|UlGnuAXanGU|Love Does Not Mean 'I love myself' and Meditate Upon Love. No<br/>- Prabhupāda 0990}}
<!-- END VIDEO LINK -->

<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/740724SB-NEW_YORK_clip3.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->

<!-- BEGIN VANISOURCE LINK -->
'''[[Vanisource:740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York|740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York]]'''
<!-- END VANISOURCE LINK -->

<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି - ଯୋଗ ଏହା ଏକ ପ୍ରକାର ଯୋଗ, କିମ୍ବା ପ୍ରକୃତ ଯୋଗ । ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଯୋଗ ପ୍ରଣାଳୀ ହେଉଛି ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି, ଏବଂ, ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି-ଯୋଗ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ, ଆଦୌ ଗୁରୁବ-ଆଶ୍ରୟଃ । ସର୍ବପ୍ରଥମେ ଗୁରୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କର । 
<div class="quote_verse">
:ତଦ୍ ବିଦ୍ଧି ପ୍ରଣିପାତେନ 
:ପରିପ୍ରଶ୍ନେନ ସେବୟା  
:([[Vanisource:BG 4.34 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୪.୩୪]])
</div>

ରୀତିନୀତି ଦୀକ୍ଷାର କୌଣସି ଅର୍ଥ ନାହିଁ । ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁଙ୍କ ନିକଟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ନକରନ୍ତି, ତେବେ ଦୀକ୍ଷା ନେବାର ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ । ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ହୃଦେ ପ୍ରକାଶିତୋ । ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ ର ଅର୍ଥ ହେଉଛି "ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ" । ତେଣୁ ଗୁରୁଙ୍କ ସହିତ କୌଶଳ ଖେଳିବା, କୂଟନୀତିଜ୍ଞ ଏବଂ ଷଡଯନ୍ତ୍ରକାରୀ ହେବା, ଏହି ଧୂର୍ତ୍ତତା ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି-ଯୋଗରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ନାହିଁ । ଆପଣ ଅନ୍ୟ କିଛି ଜିନିଷ ପାଇପାରିବେ, କିଛି ଭୌତିକ ଲାଭ, କିନ୍ତୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ ନଷ୍ଟ ହୋଇଯିବ । 

ତେଣୁ ଏହି କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜ୍ଞାନ ପାଇଁ, ଟଙ୍କା କିପରି ପାଇବେ, କିପରି ରୋଜଗାର କରିବେ ତାହା ପାଇଁ ନୁହେଁ । ଏହା କୃଷ୍ଣ ଭାବନାମୃତ ନୁହେଁ । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରିଛନ୍ତି, 
<div class="quote_verse">
:ନ ଧନଂ ନ ଜନଂ ନ ସୁନ୍ଦରୀ 
:କବିତା ବା ଜଗଦୀଶ-କାମୟେ 
:([[Vanisource:CC Antya 20.29|ଚ.ଚ. ଅନ୍ତ୍ୟ ୨୦.୨୯, ଶିକ୍ଷାଷ୍ଟକ ୪]])
</div>

ନ ଧନଂ। ଭୌତିକବାଦୀମାନେ, ସେମାନେ, ସେମାନେ କଣ ଚାହାଁନ୍ତି? ସେମାନେ ଟଙ୍କା ଚାହୁଁଛନ୍ତି । ସେମାନେ ଅନେକ ଅନୁଗାମୀ ଏବଂ ଅନେକ ଅଧସ୍ତନ, କିମ୍ବା ସୁନ୍ଦର, ସୁନ୍ଦର ପତ୍ନୀ ଚାହାଁନ୍ତି । ଏହା ଭୌତିକବାଦୀ । କିନ୍ତୁ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୂ ମନା କରିଦେଇଛନ୍ତି। ନ ଧନଂ: "ନା, ନା। ମୁଁ ଟଙ୍କା ଚାହେଁ ନାହିଁ।" ଏହା ଶିକ୍ଷାଦାନ କରୁଛି । ନ ଧନଂ ନ ଜନଂ: "ମୁଁ କାହା ଉପରେ ଶାସନ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ ।" ନା। ନ… ନ ଧନଂ ନ ଜନଂ ନ ସୁନ୍ଦରୀଂ କବିତାଂ; ଏକ କବିତା ମାଧ୍ୟମରେ କଳ୍ପନା ଭଲ, ସୁନ୍ଦର ପତ୍ନୀର । "ମୁଁ ଏହି ଜିନିଷଗୁଡିକ ଚାହେଁ ନାହିଁ।" କଣ? ତା’ପରେ, ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି-ଯୋଗ, 
<div class="quote_verse">
:ମମ ଜନ୍ମାନି ଜନ୍ମାନୀଶ୍ୱରେ 
:ଭବତାଦ ଭକ୍ତିର ଅହୈତୁକି ତ୍ଵୟି 
:([[Vanisource:CC Antya 20.29|ଚ.ଚ. ଅନ୍ତ୍ୟ ୨୦.୨୯, ଶିକ୍ଷାଷ୍ଟକ ୪]])
</div>

ତା’ପରେ ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତ ମୁକ୍ତି ମଧ୍ୟ ଚାହାଁନ୍ତି ନାହିଁ । କୃଷ୍ଣ, ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ କାହିଁକି କହୁଛନ୍ତି ଜନ୍ମାନି ଜନ୍ମାନି, "ଜନ୍ମ ପରେ..."? ଯିଏ ମୁକ୍ତ, ସେ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ ଆଉ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରେ ନାହିଁ । ଯେଉଁମାନେ ନିରାକାରବାଦୀ, ସେମାନେ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଜ୍ୟୋତି, ଶାରୀରିକ କିରଣରେ ମିଶିଯାନ୍ତି, ଏବଂ ଯେଉଁମାନେ ଭକ୍ତ, ସେମାନେ ବୈକୁଣ୍ଠ, କିମ୍ବା ଗୋଲୋକ ବୃନ୍ଦାବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ଅନୁମତି ପାଆନ୍ତି । (ପାର୍ଶ୍ୱରେ :) ପାଟି କର ନାହିଁ । 

ତେଣୁ ଯଦି ଆମେ ଚାହୁଁ ପ୍ରସନ୍ନ ମନ, ସର୍ବଦା ଆନନ୍ଦ - ତାହା ହେଉଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ । ଏହା ନୁହେଁ ସବୁବେଳେ ଉଦାସ, କିଛି ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି । ତାହା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ ନୁହେଁ । ଆପଣ କୌଣସି ଭୌତିକବାଦୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦିତ ପାଇବେ ନାହିଁ । ସେ ମର୍ମାହତ, ଏବଂ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି, ଏବଂ ସିଗାରେଟ୍ ଟାଣୁଛନ୍ତି ଏବଂ ପିଉଛନ୍ତି, କିଛି ବଡ, ବଡ ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଛନ୍ତି । ତାହା ହେଉଛି ଭୌତିକବାଦୀ । ଏବଂ ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି-ୟୋଗତଃ ପ୍ରସନ୍ନ-ମନସୋ । ଭଗବଦ୍-ଗୀତାରେ, 
<div class="quote_verse">
:ବ୍ରହ୍ମଭୂତଃ ପ୍ରସନ୍ନାତ୍ମା 
:ନ ଶୋଚତି ନ କାଂକ୍ଷତି। 
:([[Vanisource:BG 18.54 (1972)|ଭ.ଗୀ. ୧୮.୫୪]])
</div>

ପ୍ରସନ୍ନାତ୍ମା । ଏହା ହେଉଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ । ତୁମେ ପ୍ରକୃତରେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନରେ ପରିଣତ ହେବା ମାତ୍ରେ, ତେଣିକି ତୁମେ ନିରାକାର ଦର୍ଶନ କିମ୍ବା ସାକାର ଦର୍ଶନରେ ଥାଅ, ସେ ଦୁହେଁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକବାଦୀ; କେବଳ ପାର୍ଥକ୍ୟ ହେଉଛି ନିରାକାରବାଦୀ ଭାବନ୍ତି, "ମୁଁ ଆତ୍ମା; ପରମେଶ୍ୱର ଆତ୍ମା। ତେଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକ। ଆମ୍ଭେମାନେ ଏଥିରେ ମିଶିବା।" ସାଯୁଯ୍ୟ-ମୁକ୍ତି । କୃଷ୍ଣ ସେମାନଙ୍କୁ ସାଯୁଯ୍ୟ-ମୁକ୍ତି ଦେଇଥାନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ତାହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ନିରାପଦ ନୁହେଁ, କାରଣ ଆନନ୍ଦମୟୋ ଽଭ୍ୟାସାତ (ବେଦାନ୍ତ-ସୂତ୍ର ୧.୧.୧୨) । ଆନନ୍ଦ, ପ୍ରକୃତ ଆନନ୍ଦ, ଜଣେ ଏକା ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିପାରିବ ନାହିଁ । ଦୁଇଜଣ ରହିବା ଜରୁରୀ । ପ୍ରେମର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ "ମୁଁ ନିଜକୁ ଭଲ ପାଏ" ଏବଂ ପ୍ରେମ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ କରେ । ନା। ନିଶ୍ଚୟ, ଅନ୍ୟ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି, ପ୍ରେମିକ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ତେଣୁ ଦୈତବାଦ । ତୁମେ ଭକ୍ତି ଶାଖାକୁ ଆସିବା ମାତ୍ରେ ନିଶ୍ଚୟ ଦୈତବାଦ: ଦୁଇଜଣ - କୃଷ୍ଣ ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଭକ୍ତ । ଏବଂ କୃଷ୍ଣଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସେବକଙ୍କ ବିନିମୟକୁ ଭକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ସେଇ ବ୍ୟବହାର, ତାହାକୁ ଭକ୍ତି କୁହାଯାଏ । ତେଣୁ କୁହାଯାଏ, ଭଗବଦ୍-ଭକ୍ତି-ୟୋଗତଃ । ଅଦ୍ୱୈତବାଦ ନୁହେଁ, ଏକତ୍ୱ । ସବୁବେଳେ ଭକ୍ତ... ଭକ୍ତ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଖୁସି କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି । 

<!-- END TRANSLATED TEXT -->