NL/Prabhupada 0536 - Wat is het nut om de Veda's te bestuderen als je Krishna niet begrijpt?
Janmastami Lord Sri Krsna's Appearance Day Lecture -- London, August 21, 1973
Toen Kṛṣṇa op het slagveld van Kurukṣetra was, je hebt de foto gezien, Hij is net als een jongen van twintig jaar of ten hoogste vierentwintig jaar oud. Maar op dat moment had Hij achterkleinkinderen. Daarom Kṛṣṇa is altijd jeugdig. Navayauvanam ca. Dit zijn de verklaringen van de Vedische literatuur.
- advaitam acyutam anādiṁ ananta-rūpam
- ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanaṁ ca
- vedeṣu durlābhaṁ adurlābhaṁ ātmā-bhaktau
- (Bs. 5.33)
Dus, om Kṛṣṇa te begrijpen, gewoon als we de Vedische literatuur lezen als een formaliteit, Het zal heel moeilijk zijn om te begrijpen wat Kṛṣṇa is. Vedesu durlābhaṁ. Hoewel al de Veda's zijn bedoeld om Kṛṣṇa te begrijpen. In de Bhagavad-gītā, wordt gezegd, vedaiś ca sarvair aham eva vedyo. Aham eva vedyo. Wat is het nut van het bestuderen van Veda's als je Kṛṣṇa niet begrijpt? Omdat het uiteindelijke doel van het onderwijs betekent om, de Allerhoogste Heer, de allerhoogste vader, de allerhoogste oorzaak te begrijpen. Zoals gezegd wordt in het Vedānta-sūtra, janmādy asya yataḥ (SB 1.1.1). Athāto brahma jijñāsā. Brahma-jijñāsā, om te discussiëren over de Allerhoogste Absolute Waarheid, Brahman. Wat is dat Brahman? Janmādy asya yataḥ. Dat Brahman betekent waaruit alles voortkomt. Dus wetenschap, filosofie, betekent om de uiteindelijke oorzaak van alles te vinden. Dat krijgen we van de śāstra's, Vedische literatuur, dat Kṛṣṇa de oorzaak van alle oorzaken is. Sarva-kāraṇa-kāraṇam. Sarva-kāraṇa-kāraṇam.
- īśvaraḥ paramaḥ kṛṣṇaḥ
- sac-cid-ānanda-vigrahaḥ
- anādir ādir govindaḥ
- sarva-kāraṇa-kāraṇam
- (Bs. 5.1)
Oorzaak van alle oorzaken. Net als, probeer om te begrijpen. Ik word veroorzaakt door mijn vader. Mijn vader wordt veroorzaakt door zijn vader. Hij wordt veroorzaakt door zijn vader, zijn vader... Ga zoeken, dan zul je uiteindelijk komen tot iemand die de oorzaak is. Maar Hij heeft geen oorzaak. Anādir ādir govindaḥ (Bs. 5.1) Ik kan de oorzaak zijn van mijn zoon, maar ik ben ook het resultaat van de oorzaak, mijn vader. Maar de śāstra zegt dat anādir ādir, Hij is de oorspronkelijke persoon, maar Hij heeft geen oorzaak. Dat is Kṛṣṇa. Daarom Kṛṣṇa zegt dat janma karma ca me divyam yo jānāti tattvataḥ(BG 4.9). De komst van Kṛṣṇa, het is een zeer belangrijk ding. We moeten proberen om Kṛṣṇa te begrijpen, waarom Hij hierheen komt, waarom Hij op deze materiële wereld komt, wat is Zijn zaak, wat zijn Zijn activiteiten. Als we gewoon proberen om Kṛṣṇa te begrijpen, wat is dan het resultaat? Het resultaat is tyaktvā dehaṁ punar janma naiti mām eti kaunteya (BG 4.9). Je krijgt die onsterfelijkheid. Het doel van het leven is om onsterfelijkheid te bereiken. Amṛtatvāya kalpate.
Dus in de komst van Kṛṣṇa, zullen we proberen om de filosofie van Kṛṣṇa te begrijpen. Zijne Excellentie sprak van vrede. De vredes formule is er, gesproken door Kṛṣṇa. Wat is dat?
- bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
- sarva-loka-maheśvaram
- suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
- jñātvā māṁ śāntim ṛcchati
- (BG 5.29)
Als de politici, diplomaten, proberen om vrede te stichten in de wereld... De Verenigde Naties is er, en er zijn vele andere organisaties. Ze proberen om echte vrede en rust te hebben, geen misverstand tussen man tot man, volk tot volk. Maar dat gebeurt niet. Dat gebeurt niet. Het gebrek is dat het in de wortel verkeerd is. Iedereen denkt: "Het is mijn land. Het is mijn familie. Het is mijn samenleving. Het is mijn eigendom." Deze "mijn" is een illusie.