«Την ώρα του θανάτου, ο,τι σκέπτεσαι, σημαίνει ότι προετοιμάζεις την ζωή σου να γίνει αυτό που σκέφτεσαι. Ως εκ τούτου, όλη την ζωή σου θα πρέπει να την επεξεργάζεσαι με τον τρόπο αυτό, αλλά την ίδια στιγμή, στο τέλος της ζωής σου, μπορούμε τουλάχιστον να σκεφτούμε τον Κρίσνα. Τότε σίγουρα και δίχως αμφιβολία θα επιστρέψεις στον Κρίσνα. Αυτή η πρακτική πρέπει να γίνει. Επειδή εάν δεν κάνουμε αυτήν την εξάσκηση ενόσω είμαστε δυνατοί και γεροί και ενόσω η συνείδηση μας σκέφτεται σωστά. Αντί λοιπόν σπαταλούμε τον χρόνο μας σε τόσα πολλά πράγματα για την ικανοποίηση των αισθήσεων, εάν συνεχίσουμε να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στην συνείδηση του Κρίσνα, αυτό σημαίνει ότι φτιάχνουμε μια λύση για όλες τις δυστυχίες της υλικής ύπαρξης. Αυτή είναι η διαδικασία, η συνείδηση του Κρίσνα, πάντα να σκεφτόμαστε τον Κρίσνα.».
|