KA/690119 ლექცია - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი, ლოს-ანჯელესი: Difference between revisions

 
(Vanibot #0025: NectarDropsConnector - add new navigation bars (prev/next))
 
Line 2: Line 2:
[[Category:KA/ნექტარის წვეთი - 1969]]
[[Category:KA/ნექტარის წვეთი - 1969]]
[[Category:KA/ნექტარის წვეთი - ლოს-ანჯელესი]]
[[Category:KA/ნექტარის წვეთი - ლოს-ანჯელესი]]
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{Nectar Drops navigation - All Languages|Georgian|KA/690115 ლექცია - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი, ლოს-ანჯელესი|690115|KA/690131 ლექცია - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი, ლოს-ანჯელესი|690131}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
{{Audiobox_NDrops|KA/Georgian - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი|<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/Nectar+Drops/690119LE-LOS_ANGELES_ND_01.mp3</mp3player>|„მაშასადამე, კრიშნას ცნობიერების ჩვენი მოძრაობა საშუალებას აძლევს ხალხს, ისარგებლონ ვედური ლიტერატურით. „ჩაიტანია-ჩარიტამრიტაში“ (მადჰია 20.117) არის ერთი მშვენიერი ლექსი:
{{Audiobox_NDrops|KA/Georgian - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი|<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/Nectar+Drops/690119LE-LOS_ANGELES_ND_01.mp3</mp3player>|„მაშასადამე, კრიშნას ცნობიერების ჩვენი მოძრაობა საშუალებას აძლევს ხალხს, ისარგებლონ ვედური ლიტერატურით. „ჩაიტანია-ჩარიტამრიტაში“ (მადჰია 20.117) არის ერთი მშვენიერი ლექსი:



Latest revision as of 00:03, 1 December 2020

KA/Georgian - შრილა პრაბჰუპადასეული ნექტარის წვეთი
„მაშასადამე, კრიშნას ცნობიერების ჩვენი მოძრაობა საშუალებას აძლევს ხალხს, ისარგებლონ ვედური ლიტერატურით. „ჩაიტანია-ჩარიტამრიტაში“ (მადჰია 20.117) არის ერთი მშვენიერი ლექსი:

ანადი ბაჰირ-მუქჰა ჯივა კრიშნა ბჰული გელა

ატაევა კრიშნა ვედა პურანა კარილა

ჩვენ არ ვიცით, როდის დავივიწყეთ ღმერთი, როდის დავკარგეთ მასთან კავშირი. ჩვენ მარად დაკავშირებულნი ვართ ღმერთთან, დღესაც კი. ეს კავშირი არ დაკარგულა. როგორც კავშირი მამასა და შვილს შორის - ეს კავშირი არ წყდება, მაგრამ თუ შვილი გაგიჟდება ან აზროვნებას დაკარგავს, მას აღარ ახსოვს მამა. ეს არის განპირობებული... მაგრამ კავშირი არ დაკარგულა. როდესაც ცნობიერებას აღიდგენს, ხვდება, ოჰ, მე ხომ ამა და ამ კაცის შვილი ვარ. მსგავსად ამისა, ჩვენი ცნობიერება, ანუ ეს მატერიალური ცნობიერება, სიგიჟის მდგომარეობაა. ჩვენ დავივიწყეთ ღმერთი. ჩვენ ვამბობთ, ღმერთი მკვდარია. სინამდვილეში, ეს მე ვარ მკვდარი. მაგრამ მაინც ვფიქრობთ, ღმერთი მკვდარია“.

690119 - ლექცია - ლოს-ანჯელესი