MRD/Prabhupada 1062 - कानको कठा भौतिक प्रकृतिके शासन जाट्के प्रवृति निहित लेध्याङ
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
ईस दृश्य जगताङ विचित्र–विचित्र घटनाको छान्च दाङ्नाङ ईस जगतो नुन्लाक इचेयौ परमनियत्तौ ज हुट लेकेपरिस्ले टेच कुरा ज्ञान छान्ने । नियन्त्रणबिना हिड घटनाको घटदिस्के माहेक्ले । हटै नियन्ताको मामन्दिलाङ टेच जजाकुङपन आले । काट सेच कार होच्यौ सेच रफ्तार लेच हटै सेच इन्जिन लेच कार लामाङ ह्वामलेया टेध्याङ काट जजइ हि सोच्दिले टेध्याङ “ईस कार कुटरी ह्वामले न त इसके घोडै टन्दिमले न त अर कुनै जनावरे ?” टर काट र्कहाङ्च र्भमिके थाहा लेह्ले होस कार ड्राइभर बिना माह्वाले टेम । होस कार काट ईन्जिनियारे अथवा काट बिजुल पावर हाउसाङ....छिनिङ पिहिन जम्मै मेसिनो दिन ले टर काने काट कुरा सधै वार्के परिस्ले होस जम्मै सेम्ह काम जाट्च मेसिनो नुन्लाक काट ड्राइभर ले टेम । ठीक होट्च परमेश्वरकोज ड्राइभर अध्ययक्षज आलेको । प्रत्येक वस्तुय होस्को परमेश्वरकुङ निर्देशनाङ मुनिसिङ कर्म जाट्मले । अब ईस जीवकोके भगवान्कोई मेह्कुलुङ अंशवो रुपाङ स्वीकार जाट्मलेको ईस भगवद्गीताङ इच्यौ चर्चा नुन्लाकाङो अध्याय याङ जाट्छिस्ले । होस जम्मै परमेश्वरकुङ भाग हटै अंश आले । ममैवांशो जीव भूत: (भ गी १५।७) टेच भाग हटै अंश आले । सुनो काट टुक्रा घलिङ सुन ज आले, समुन्द्राङो काट थोपा दि घलिङ समुन्द्र लख छेस्म छान्ने, होट्ज, कान्को जीवात्माको घलिङ परमनियन्ता ईश्वर अथवा भगवान श्रीकृष्णकुङ अंश आले । कान्को टुङ घलिङ सुक्ष्म मात्राङ परमेश्वरकुङ गुणको ले । कान्को घलिङ परमेश्वरकुङ अधीनाङ मुच सुक्ष्म ईश्वर आले । कान्कोई प्रकृतिके नियन्त्रण कायम जाट्के प्रयत्न जाट्लिङ । छिनिङ पिहिन कान्कोई आकाशाङो ग्रहको तथा अन्तरिक्ष याङ घलिङ कान्कुङ आधिपत्य कायम जाट्के साहस जाट्मलिङ । वस्तुकोके मेकुङ नियन्त्रणाङ दाके प्रवृति श्रीकृष्ण कठा ले होस्इटेम, कान्को टङ घलिङ होस्ई प्रवृति अझै ले ।कानको कठा भौतिक प्रकृतिके शासन जाट्के पवृत्ति निहित लेध्याङ र कानको परमनियन्ता टेध्याङ माले, होस्ई कुरा भगवद्गीताङ व्याख्या जाट्मलेको ।
भैतिक प्रकृति हि आले ? प्रकृति घलिङ व्याख्या जाट्मले । प्रकृति, भौतिक प्रकृति घलिङ भगवद्गीताङ व्याख्या जाट्मले । होलाङ जीवकोके पराप्रकृति टेमले । प्रकृति परा अले अथवा अपरा होस्को सधै परमेश्वरकुङ नियन्त्रणाङ मुलेको । प्रकृतिके काट बिहा छान्च माझौ रुपाङ मन्दिले । हिके टेध्याङ काम बिहा छान्च माझाके मेनो बुदैइ नियन्त्रण जाट्ले होट्ज प्रकृतिके घलिङ परमेश्वरकोई नियन्त्रण जाट्मलेको । प्रकृति सधै परमेश्वरकुङ अधीनाङ मुलेको । होस्कोकठा भगवान्कुङ प्रभुत्व छान्ने हि के टेध्याङ भगवान् कोज प्रभु आले । जीव र प्रकृति निहिस्मानके परमेश्वरे शासन र नियन्त्रण जाट्मलेको । जम्मै जीवको परमेश्वरकुङ अंश आले टेध्याङ र होस्काके प्रकृति ज मन्दिले । भगवद्गीतौ सातौं अध्याय याङ ईस कुराके इट स्पष्ट जाट्मले –“अपरेयमितस्त्वन्यां विद्धि अपरा (भ गी ७।५) इस भौतिक प्रकृति ङौ अपरा प्रकृति आले टर ईस टेनाङ आलाक आस्काट प्रकृति ले? होस “जीव भुताम्” अथवा जीव आले ...
हटै ईस प्रकृति, सोम गुणीङ बन्दिस्मले, सत्वगुण, रजोगुण हटै तमोगुण । ईस सोम गुण सत्वगुण, रजोगुण हटै तमोगुण टेनाङ देमाङ शास्वत समय ले । ईसै प्रकृतियो गुण हटै शाश्वत समयो विस्तार हटै नियन्त्रणो संयोगीङ अनेक क्रियाकलापको उत्पन्न छान्ने होस्के कर्म टेछिस्ले । ईस क्रियाकलापको अनादिकालिन होरा कानिङ जाट्मनिङ, हटै होस्ई क्रियाकलापो फलअनुसार सुख र दुख वो भागी छान्निङ ।