NE/Prabhupada 0169 - कृष्णलाई देख्न के कठिनाइ छ?

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


Lecture on BG 4.24 -- August 4, 1976, New Mayapur (French farm)

योगेश्वर: उसले सोधेको कि हामी भक्तिमा पूर्ण विकसित नभएकाले कृष्णलाई प्रत्यक्ष रुपमा परम पुरुष भनेर हेर्न सक्दैनौं, हामीले कसरी उहाँको ध्यान गर्नुपर्छ?

प्रभुपाद:तिमीले कृष्णलाई मन्दिरमा देख्दैनौ?(हाँसो) के हामीले व्यर्थमा पूजा गर्दैछौं ? तिमीले कृष्णलाई उहाँले भन्नुभए अनुरुप हेर्नुपर्छ| वर्तमान आवस्थामा.......कृष्ण भन्नुहुन्छ रसो ऽहम् अप्सु कौन्तेय (भ गी ७|८) | कृष्ण भन्नुहुन्छ "म पानीको स्वाद हुँ|" पानीको स्वादमा कृष्णलाई देख | त्यसले तिमीलाई भक्तिमा विकसित बनाउँछ | विभिन्न स्तर अनुरुप ...........कृष्ण भन्नुहुन्छ "म पानीको स्वाद हुँ |" तिमी जब पानी पिउँछौ, कृष्णलाई किन देख्दैनौ "ओहो! यो स्वाद त कृष्ण हुनुहुन्छ |" रसो ऽहम् अप्सु कौन्तेय प्रभास्मि शशि-सूर्ययोः (भ गी ७|८)| जब तिमीले घामको प्रकाश, जूनको प्रकाश देख्छौ | कृष्ण भन्नुहुन्छ "म नै घामको प्रकाश, जूनको प्रकाश हुँ |" त्यसैले बिहान घामको झुल्का देख्ने बित्तिकै ,तिमीले कृष्णलाई देख्छौ| र रातमा जूनको किरण देख्ने बित्तिकै तिमीले कृष्णलाई देख्छौ| प्रणवः सर्व​-वेदेषु | कुनै पनि वैदिक मन्त्र जपिन्छ: ॐ तद् विष्णु पर, यो ओमकार कृष्ण हुनुहुन्छ| "पुरुषम् विष्णु" | कसैले कुनै पनि विशेष कार्य गर्छ भने त्यो कृष्ण हुनुहुन्छ | तिमीले कृष्णलाई यसरी हेर्नुपर्छ| त्यसपछि,क्रमिक रुपमा तिमीले देख्नेछौ,कृष्णले आफुलाई प्रकशित गर्नुहुन्छ | किनभने पानीमा भएको स्वादलाई कृष्णको रूपमा अनुभव गर्नु र कृष्णलाई व्यक्तिगत रुपमा भेट्नु फरक होइन| आहिलेको तिमीहरुको स्तर आनुसार, तिमीले त्यसमा कृष्णलाई देख्नेछौ| त्यसपछि बिस्तारै तिमीले उहाँलाई देख्नेछौ | यदि तिमी प्रत्यक्ष रुपमा कृष्णको रासलीला हेर्न चाहन्छौ भने त्यो सम्भव छैन | ताप हुनेबित्तिकै तिमीले थाहा हुनुपर्छ कि त्यहाँ आगो पनि छ | धुवा छ भने त्यहाँ आगो छ भनेर थाहा हुनुपर्छ, प्रत्यक्ष आगोलाई नदेखे पनि | तर हामीले बुझ्न सक्छौं , किनभने धुँवा भएको कारण त्यहाँ आगो हुनैपर्छ | यसरी, सुरुवातमा तिमीले कृष्णलाई अनुभव गर्नुपर्छ| यो सातौँ अध्यायमा वर्णन गरिएको छ| खोज त | रसो ऽहम् अप्सु कौन्तेय प्रभास्मि शशि-सूर्ययोः प्रणवः सर्व​-वेदेषु (भ गी ७|८) |

जयतिर्थ : सात अध्यायको आठौँ श्लोक: हे कुन्तीपुत्र अर्जुन, म पानीको स्वाद हुँ, सूर्य र चन्द्रको प्रकाश हुँ, वैदिक मन्त्रहरूमा ॐ हुँ; म आकाशको ध्वनी हुँ र मान्छेको सामर्थ्य हुँ |

प्रभुपाद: अत: कृष्णलाई यसरी हेर | के कठिनाइ छ? यो प्रश्न कसले सोधेको थियो ? कृष्णलाई देख्न के कठिनाई छ ? कुनै कठिनाइ छ? कृष्ण देख्न | मन मना भव मद्-भक्तो, कृष्ण भन्नुहुन्छ "सधैँ मेरै बारेमा सोच |" त्यसैले, पानी पिउने बित्तिकै तुरुन्त स्वाद लिई र भन "आहा! यहाँ कृष्ण हुनुहुन्छ" मन मना मद्-भक्तो | के कठिनाइ छ? कुनै कठिनाइ छैन| सबै कुरा यहाँ छ| कुनै कठिनाइ छ?

अभिनन्द: के हामीले कृष्णलाई भगवानका रूपमा स्मरण गर्नुपर्छ?

प्रभुपाद: तिमीले उहाँको बारेमा के सोच्छौ ? (सबैजना हाँस्छन्) (बंगाली) एउटा व्यक्तिले सम्पूर्ण रामायण पढ्छ र पढिसकेपछि सोध्छ, "सीता-देवी, कसको पिता हुन् उनी? (हाँसो) सीता-देवी, कसको पिता हुन्? (ठुलो हाँसो) तिम्रो प्रश्न यस्तै छ| (धेरै हाँसो)

अभिनन्द: किनभने अघिल्लो वर्ष, मायापुरमा, श्रील प्रभुपाद, हजुरले भन्नुभएको थियो कि हामीले कृष्ण भगवान् हुनुहुन्छ भनेर बिर्सिनुहुन्न | तपाईले धेरै पटक भन्नुभएको छ|

प्रभुपाद: हो, त्यसोभए तिमी किन बिर्सदैछौ त?(भक्तहरु हाँस्दै) के हो त यो?

भक्त: यदि भक्त भक्तिमार्गबाट पतन भए (चरणअम्बुजाले जयंताक्रितलाई : तिमीले यी सबै कुरा अनुवाद गर्नुपर्छ|)

भक्त: के ऊ भागवतममा वर्णन गरिएका नरकहरुमा जानुपर्छ ?

प्रभुपाद: भक्तको कहिल्यै पनि पतन हुँदैन | (अझै हाँसो)

भक्तहरु: जय ! जय श्रील प्रभुपाद !