NE/Prabhupada 0727 - म कृष्णको दासको दासको दास हुँ

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


Lecture on SB 7.9.28 -- Mayapur, March 6, 1976


भक्तिविनोद ठाकुरले यो भजन गाउनु भएको हो | शरीर अविद्या-जाल्, जडेन्द्रिय ताहे काल काल भन्नाले सर्प हो , काल सर्प | काल सर्प, यसले तिमीलाई कुनैपनि समयमा तिमीलाई टोकेर मार्न सक्छ | हामीहरुलाई यसले हरेक समय टोकिरहेको छ | यो कृष्णको कृपा हो कि हामी बाचिरहेका छौ | अन्यथा, हाम्रा इन्द्रियहरु यति खतरनाक छन् कि यसले हामीलाई कुनैपनि समयमा गिरौन सक्छ, काल शर्प | त्यहाँ धेरै ठाउँहरु छन्, काल​-सर्प​-पटली प्रोत्खात​-दंस्त्रायते | एउटा भक्त भन्छन्, " हो म काल सर्पले घेरिएको छु, सर्प त्यो राम्रो हो; तर म त्यसको दाँत भाच्न सक्छु|" तर यदि काल सर्प त्यहि.....त्यसलाई के भन्छ......त्यो ? यदि त्यसलाई भाचियो भने - निकालियो भने - त्यहाँ केहि खतरा हुदैन | खतरा | यिनीहरु तब सम्म खतरा छन् जबसम्म यिनीहरुको दाँत हुन्छन् | त प्रोत्खात​-दंस्त्रायते | श्री प्रबोदनन्द सरस्व्वती भन्नुहुन्छ, काल​-सर्प​-पटली प्रोत्खात​-दंस्त्रायते ( चै च ५): "हो मसँग मेरा काल सर्पहरु छन्, तर चैतन्य महाप्रभु को कृपाले मैले यसको दाँत भाचिदिये, त यो धेरै डरलाग्दो छैन|" यो कसरी सम्भव छ ? चैतन्य महाप्रभुको कृपाले सम्भव छ | जसरी तिमीले सर्पको दाँत भाच्न सक्छौ....त्यहाँ निपुण सँपेराहरु हुन्छन | किनकि यो विष कुनै औषधीय प्रयोगको लागि प्रयोग हुन्छ, त्यसैले यिनीहरुले यसलाई निकाल्छन् | तब त्यो बेकामको हुन्छ | तर ति फेरी पलाउछन् | यो शरीरपनि सर्पले बनेको छ, तपाई एकचोटी यसको दाँत निकाले पछि पनि फेरी पलाउछन् | त्यो यहाँ वर्णन गरिएको छ, त्यो कसरी सम्भव छ ? कामाभिकामम अनु य: प्रपतन प्रसन्गात्| यो एकचोटी टुट्न सक्छ, तर यदी तिम्रो सँग नराम्रो छ भने, त्यो फेरि हुर्किन्छ | कामाभिकामम् | एक काम , एक काम-वासनाले अर्को काम-वासना सिर्जना गर्छ | तसर्थ एकपछि अर्को यो चलिरहेको छ | यो हाम्रो निरन्तर जन्म मृत्युको कारण हो | हूत्व भूत्वा प्रलीयते | ( भ गी ८|१९) | तसर्थ यदि हामी भक्तिको स्तरमा प्रवेश गर्न चहान्छौ भने, हामीले यो त्याग्नु पर्छ | अन्याभिलाषिता-शून्यम् ( भ र सी १|१|११) | अन्याभिलाषिता-शून्यम् त " यो कसकी सुन्य हुन सक्छ? म एक प्राणी हु | कसरी सुन्य हुनसक्छ | मा सधै सोचिरहेको हुन्छु, योजना बनिरहेको हुन्छ | मसँग धेरै इच्छा आकांक्षाहरु छन् |" उनीहरु भन्छन्......जसलाई एक प्राणीको वास्तविक स्थान थाहा छैन उनीहरु भन्छन् , कि " इच्छाहरु को त्याग गरिदेऊ | " त्यो सम्भव छैन | इच्छा बिहीनता सम्भव छैन | किनकी मा एक प्राणी हु, म सँग इच्छाहुनु पर्छ | तसर्थ इच्छाहरु सुद्धिकरण गर्न सकिन्छ | त्यो चाहिएको छ | तिमीले इच्छालाई सुन्य बनाउन सक्नुहुन्न | त्यो सम्भव छैन | सर्वोपाधि-विनिर्मुक्तं तत्-परत्वेन निर्मलम् | ( चै च मध्य १९|१७०) | अब हाम्रा इच्याहरु हाम्रो स्तर अनुसार हुन्छ | " म हिन्दु हु," "म मुसल्मान हु |" म कृष्ण भावानाम्रितलाई किन अँगाल्नु | किनकी म नामांकित भएको छु, मैले यो उपाधी लिएको छु | " म हिन्दु हु," "म मुसल्मान हु," "म इशाई हु |" तसर्थ म यो कृष्ण भावना अंगाल्न सक्दिन | " अह यो.....कृष्ण हिन्दु भगवान हो | कृष्ण भारतीय हुनुहुन्छ | म किन कृष्णलाई मानु ?" होइन | " तिमी इच्छा बिहीनताको स्तरमा हुनुपर्छ" त्यो भनेको तिमीले आफ्नो गलत बुझाईलाई शुद बनाउनु पर्छ | त्यो " म हिन्दु हु," "म मुसल्मान हु ," "म इशाई हु," "म भारतीय हु ," "म यो हु |" यसको शुदता अनिवार्य छ | एकले बुझ्नु पर्छ की " म गोपी-भर्तुर पद​-कमलयोर दास​ हु |" ( चै च मध्ये १३|८०) | म कृष्णको दासको दासको पनि दास हु |" त्यो शुद्धता हो , अनि इच्छा | त्यसपछि तिमीले कृष्णको सेवा बहेको केहि पनि इच्छा गर्दैनौ | त्यो पूर्णता हो | जब तपाई त्यो स्तरमा आउनुहुन्छ, कि तिमीले कृष्णको सेवा बाहेक केहि इच्छा गर्नुहुन्छ , सधै , चौबिसौ घण्टा, तब तपाई मुक्त हुनुहुन्छ | सर्वोपाधि-विनिर्मुक्तं तत्-परत्वेन निर्मलम् ( चै च मध्य १९|१७०) | तब तपाई निरमल्म हुनुहुन्छ, कुनै सामग्री रंग बिना | त्यो स्थितिमा मात्रै, ह्षीकेन ह्षीकेश​-सेवनं भक्तिर उच्यते | तब.....मेरा इन्द्रियहरु त्यहाँ हुदैनन् ; त्यो हैनकी म मुर्ख हुन्छु | होइन | मेरा इन्द्रीयहरू छन् | उनीहरु कर्म गर्छन् | उनीहरु केवल कृष्णको सेवा गर्छन् | त्यो चाहिएको छ | त्यो तब संभव छ जब तिमी कृष्णको दास हुनका लागी प्रशिक्षित हुन्छौ | अन्यथा यो सम्भव छैन |

धेरै धेरै धन्यवाद |

भक्तहरु : जय प्रभुपाद | (समाप्त)