| "Kan iemand in deze bijeenkomst zeggen dat hij geen dienaar is van iets of iemand? Hij moet wel omdat dat zijn natuurlijke positie is. Maar de moeilijkheid is dat door het dienen van onze zintuigen er geen oplossing is van het probleem, van de ellende. Voor zover kan ik mijzelf tevreden stellen dat ik deze intoxicatie hebt genomen, en onder invloed van de toverspreuk van deze intoxicatie kan ik denken dat 'Ik ben niemands dienaar. Ik ben vrij', maar dat is kunstmatig. Zodra de hallucinatie weg is komt hij tot het punt, wederom dienaar. Wederom dienaar. Dus dit is onze positie. Maar waarom is die strijd daar? Ik wordt gedwongen om te dienen, maar ik wens niet te dienen. Wat is de regeling? De regeling is Kṛṣṇa bewustzijn, dat als je dienaar wordt van Kṛṣṇa, dan is je aspiratie om meester te worden, op hetzelfde moment je aspiratie om vrij te zijn, onmiddellijk bereikt."
|
