| "Als je eens zondige activiteiten hebt begaan, het kind in de schoot doden, 'Ok, stop het nu.' 'Nee, weer.' Tṛpyanti neha kṛpana (SB 7.9.45). Hij is nooit tevreden. Hij weet dat er hierachter lijden is. Nog steeds zal hij hier niet mee stoppen. Daarom een bescheiden man... Een mens zou onderwezen moeten om bescheiden te worden, dat 'Laat me dit gejeuk tolereren, dat is alles. Ik spaar zoveel moeilijkheden uit.' Dit is kennis. Om een deugniet te worden en meer deugniet, meer deugniet en lijden, is dat beschaving? Om de mensen simpelweg deugnieten te maken en lijden en zelfmoord plegen? Vertel hem gewoon dat hij deze beschaving heeft gecreëerd wat lijdt en wat deugniet wordt. Dat is alles. Tenzij je deugniet wordt, hoe zul je lijden? Dus hou ze als deugniet en lijdt. Dat is de regeling van de natuur, dat 'Jullie levende wezens, jullie zijn Kṛṣṇa vergeten. Ok, kom onder mijn bestuur. Wees een deugniet, blijf een deugniet en lijdt.' Daivī hy eṣā guṇamayī mama māyā (BG 7.14). Waarom doet ze dat? "Geef je over aan Kṛṣṇa. Anders zal je blijven lijden." Dit is de weg van de natuur."
|
