NL/Prabhupada 0124 - We moeten de woorden van de spiritueel leraar nemen als onze ziel en zaligheid
Dus in zijn leven was hij akhaṇḍa brahmacārī. Bhaktivinoda Ṭhākura had vele andere zonen, en hij was de vijfde zoon. En sommige van zijn andere broers ook, ze trouwden niet. En mijn goeroe Mahārāja, hij trouwde ook niet. Vanaf de kindertijd is hij een strikte brahmacārī, Bhaktisiddhanta Sarasvatī Gosvāmī Mahārāja. En hij onderging zeer zware boetedoeningen voor het starten van deze beweging, wereldwijde beweging. Dat was zijn missie. Bhaktivinoda Ṭhākura wilde dit doen. Hij, 1896, Bhaktivinoda Ṭhākura wilde dit Kṛṣṇa-bewustzijn introduceren door het sturen van dit boek, Sri Chaitanya Mahāprabhu, Zijn leven en richtlijn. Gelukkig, was dat jaar mijn geboortejaar, en door Kṛṣṇa's regeling kwamen we in contact. Ik werd geboren in een ander gezin, mijn Guru Mahārāja werd geboren in een ander gezin. Wie wist dat ik tot zijn bescherming zou vallen? Wie wist dat ik naar Amerika zou komen? Wie wist dat Amerikaanse jongens naar mij zouden komen? Dit is allemaal Kṛṣṇa's regeling. We kunnen niet begrijpen hoe de dingen gebeuren.
In 1936 ... Vandaag is negen december, 1938 (68). Dat betekent dat tweeëndertig jaar geleden, ik In Bombay wat zaken aan het doen was. Plotseling, rond deze datum, tussen de negende en tiende december. Op dat moment, was Guru Mahārāja een beetje ongesteld en hij verbleef in Jagannātha Puri, aan de kust. Dus ik schreef hem een brief, "Mijn lieve meester, uw andere discipelen, brahmacārīs, sannyasis, ze leveren u directe service. En ik ben een gezinshoofd. Ik kan niet met je samenleven, ik kan je niet goed dienen. Dus ik weet niet. Hoe kan ik u van dienst zijn? " Gewoon een idee, ik zat te denken aan dienst te verrichten voor hem, "Hoe kan ik hem serieus dienen?" Dus het antwoord kwam op 13 december 1936. In die brief schreef hij: "Mijn beste,... ik ben erg blij je brief te ontvangen. Ik denk dat je moet proberen om onze beweging te duwen in het Engels. "Dat was zijn schrijven. "En dat zal goed doen voor u en voor de mensen die u zullen helpen." "En ik wens ..." Dat was zijn instructie.
En vervolgens in 1936, op de 31e December - dat betekent, net na het schrijven van deze brief, twee weken voor zijn vertrek - overleed hij. Maar ik nam die opdracht van mijn spirituele meester zeer serieus, maar ik dacht niet dat ik dit en dat zou moeten doen. Ik was op dat moment een gezinshoofd. Maar dit is de wil van Kṛṣṇa. Als we strikt proberen de spiritueel leraar te dienen, zijn opdracht, dan geeft Kṛṣṇa ons alle faciliteiten. Dat is het geheim. Hoewel er geen mogelijkheid was, ik had het nooit voor mogelijk gehouden, ik nam het een beetje serieus bij het bestuderen van een commentaar door Visvanatha Cakravartî Ṭhākura op de Bhagavad Gita. In de Bhagavad-gītā het vers vyavasāyātmikā-buddhir ekeha kuru-nandana (BG 2.41), in verband met dat vers gaf Visvanatha Cakravartî Ṭhākura zijn commentaar dat we de woorden van de geestelijke leraar moeten opnemen als ons leven en ziel. We moeten proberen de instructie van onze spirituele leraar, de specifieke instructie van de geestelijk leraar, zeer serieus uit te voeren, zonder zorg voor persoonlijke winst of verlies. Dus probeerde ik een beetje in die geest. Dus heeft hij mij alle faciliteiten gegeven om hem te dienen. Dingen zijn tot dit stadium uitgelopen, dat ik op mijn oude dag naar jullie land ben gekomen, en jullie nemen deze beweging serieus, en proberen het te begrijpen. We hebben een aantal boeken nu. Dus er is beetj stevigheid van deze beweging. Dus bij deze gelegenheid van mijn spirituele meester's vertrek, als ik probeer om zijn wil uit te voeren, op dezelfde wijze, verzoek ik jullie dezelfde opdracht uit te voeren door middel van mijn wil. Ik ben een oude man, ook ik kan op elk moment verdwijnen. Dat is de wet van de natuur. Niemand kan het controleren. Dus dat is niet erg verbazingwekkend, maar mijn oproep aan jullie op deze gunstige dag van het vertrek van mijn Guru Mahārāja, is dat jullie op zijn minst tot op zekere hoogte de essentie van het Kṛṣṇa-bewustzijn begrijpen. Je moet hieraan proberen te werken. Mensen lijden door een gebrek aan dit bewustzijn.