OR/Prabhupada 0124 - ଆମେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ଶଦ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ନିଜର ଜୀବନ ଏବଂ ଆତ୍ମା ରୂପରେ ନେବା ଉଚିତ୍

Revision as of 13:24, 17 October 2018 by Vanibot (talk | contribs) (Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


His Divine Grace Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Gosvami Prabhupada's Disappearance Day, Lecture -- Los Angeles, December 9, 1968

ତେଣୁ ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ଅଖଣ୍ଡ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ଥିଲେ । ଭକ୍ତିବିନୋଦ ଠାକୁରଙ୍କର ଅନେକ ପୁତ୍ର ଥିଲେ, ଏବଂ ସେ ପଞ୍ଚମ ପୁତ୍ର ଥିଲେ । ଏବଂ ଅନ୍ୟ କେତେ ଜଣ ଭାଈ ମଧ୍ୟ, ସେମାନେ ବିବାହ କରି ନ ଥିଲେ । ଏବଂ ମୋର ଗୁରୁ ମାହାରାଜ, ସେ ମଧ୍ୟ ବିବାହ କରି ନ ଥିଲେ । ପିଲାଦିନରୁ ସେ ଶକ୍ତ ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ ଥିଲେ, ଭକ୍ତିସିଦ୍ଧାନ୍ତ ସରସ୍ଵତୀ ଗୋସ୍ଵାମୀ ମାହାରାଜ । ଏବଂ ପୁରା ବିଶ୍ଵରେ, ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ତାଙ୍କୁ କଠୋର ତପସ୍ୟା କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା । ତାହା ତାଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା, ଭକ୍ତିବିନୋଦ ଠାକୁର ତାହା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ । ସେ, ୧୮୯୬, ଭକ୍ତିବିନୋଦ ଠାକୁର ଏହି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ଏହି ପୁସ୍ତକ ପଠେଇବା ଦ୍ଵାରା, ଶ୍ରୀ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ, ତାଙ୍କର ଜୀବନ ଏବଂ ଉପଦେଶ । ଭାଗ୍ୟତଃ, ସେହି ବର୍ଷ ହେଉଛି ମୋର କନ୍ମ ବର୍ଷ, ଏବଂ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ଵାରା, ଆମେ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଅସିଲୁ । ମୁଁ ଏକ ଭିନ୍ନ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲି, ମୋ ଗୁରୁ ମାହାରାଜ ଏକ ଭିନ୍ନ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଥିଲେ । କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ସଂରକ୍ଷଣରେ ଆସିବି? କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଆମେରିକା ଅସିବି? କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଯେ ତୁମେ ଆମେରିକୀୟ ବାଳକମାନେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିବ? ଏହି ସବୁ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ବ୍ୟାବସ୍ଥା ଅଟେ । ଆମେ ଜାଣିପାରିବା ନାହିଁ ଏହି ସବୁ ଜିନିଷ କିପରି ହେଉଛି ।

୧୯୩୬ ରେ...ଆଜି ହେଉଛି ଡିସେମ୍ଵର ୯, ୧୯୩୮(୬୮) । ଅର୍ଥାତ୍ ବତିଶି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ । ବମ୍ଵେରେ, ମୁଁ ସେତେବେଳେ କିଛି ବ୍ୟବସାୟ କରୁଥିଲି । ହଠାତ୍, ସମ୍ଭବତଃ ଏହି ତାରିଖରେ, କେବେ କେବେ ୯ ଏବଂ ୧୦ ଡିସେମ୍ଵର ମଧ୍ୟରେ । ସେହି ସମୟରେ, ଗୁରୁମାହାରାଜ ଟିକିଏ ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲେ, ଏବଂ ସେ ଜଗନ୍ନାଥ ପୁରୀ, ସମୁଦ୍ର କୂଳରେ ରହୁଥିଲେ । ତେଣୁ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଏକ ପତ୍ର ଲେଖିଲି, "ମୋ ପ୍ରିୟ ଗୁରୁ ଦେବ, ଆପଣଙ୍କର ଅନ୍ୟ ଶିଷ୍ୟମାନେ, ବ୍ରହ୍ମଚାରୀ, ସନ୍ୟାସି, ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସେବା ପ୍ରଦାନ କରୁଛନ୍ତି । ଏବଂ ମୁଁ ହେଉଛି ଏକ ଗୃହସ୍ଥ । ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିପାରିବି ନାହିଁ, ମୁଁ ଭଲ ଭାବରେ ଆପଣଙ୍କର ସେବା କରିପାରିବି ନାହିଁ । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣି ନାହିଁ । ମୁଁ କିପରି ଆପଣଙ୍କର ସେବା କରିପାରିବି? କେବଳ ଏକ ଅଭିପ୍ରାୟ, ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସେବା କରିବା ବିଷୟରେ ଭାବୁଥିଲି, "କିପରି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ସେବା କରିପାରିବି?" ତେଣୁ ଉତ୍ତର ୧୩ ଡିସେମ୍ଵର, ୧୯୩୬ ତାରିଖରେ କରାଯାଇଥିଲା । ସେହି ପତ୍ରରେ ସେ ଲେଖିଥିଲେ, "ମୋର ପ୍ରିୟ, ମୁଁ ତୁମର ପତ୍ର ପାଇ ଅତି ପ୍ରସନ୍ନ ହେଲି । ମୁଁ ଭାବୁଛି ତୁମେ ଆମ ଅନ୍ଦୋଳନକୁ ଇଂରାଜୀରେ ଅଗକୁ ନେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ ।" ତାହ ତାଙ୍କର ଲେଖନ ଥିଲା । "ଏବଂ ତାହା ତୁମ ପାଇଁ ଏବଂ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତୁମର ସାହାର୍ଯ୍ୟ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଭଲ ହେବ ।" "ଏବଂ ମୁଁ ଚାହୁଁଛି..."ତାହା ତାଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିଲା ।

ଏବଂ ତାପରେ ୧୯୩୬, ୩୧ ଡିସେମ୍ଵରରେ - ଅର୍ଥାତ୍ ଏହି ପତ୍ର ଲେଖିବା ପରେ ସେ ଦେହତ୍ୟାଗ କରିବାର ଏକ ପକ୍ଷ ପୂର୍ବରୁ - ସେ ଚାଲିଗଲେ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋ ଗୁରୁ ମାହାରାଜଙ୍କର ସେହି ଆଦେଶକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ନେଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଭାବି ନ ଥିଲି ଯେ ମୋତେ ଅମୁକ କାମ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ମୁଁ ସେହି ସମୟରେ ଏକ ଗୃହସ୍ଥ ଥିଲି । କିନ୍ତୁ ଏହା ହେଉଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର ବ୍ୟବସ୍ଥା । ଯଦି ଆମେ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ, ତାଙ୍କର ଆଦେଶ, ତେବେ କୃଷ୍ଣ ଆମକୁ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ଦେବେ । ତାହା ହେଉଛି ରହସ୍ୟ । ଯଦିଓ କୌଣସି ସମ୍ଭାବନା ନ ଥିଲି, ମୁଁ କଦାପି ଭାବି ନ ଥିଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହାକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ନେଲି ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଉପରେ ବିଶ୍ଵନାଥ ଚକ୍ରବର୍ତୀଙ୍କର ଏକ ଟିପ୍ପଣୀ ପଢ଼ି । ଭଗବଦ୍ ଗୀତାର ଶ୍ଳୋକ ବ୍ୟବସାୟାତ୍ମିକା ବୁଦ୍ଧିରେକେହ କୁରୁନନ୍ଦନ (BG 2.41), ସେହି ଶ୍ଳୋକ ସମ୍ବନ୍ଧରେ, ବିଶ୍ଵନାଥ ଚକ୍ରବର୍ତୀ ଠାକୁର ନିଜର ଟିପ୍ପଣୀ ଦେଇଥିଲେ ଯେ ଆମେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ଶଦ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ନିଜର ଜୀବନ ଏବଂ ଆତ୍ମା ରୂପରେ ନେବା ଉଚିତ୍ । ଆମେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ, ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ବିଶେଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍, କଠୋରତା ପୂର୍ବକ, ନିଜର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଲାଭ ଏବଂ କ୍ଷତି ପାଇଁ ଖାତିର ନ କରି । ତେଣୁ ମୁଁ ସେହି ଭାବନାରେ ଟିକିଏ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି । ତେଣୁ ସେ ମୋତେ ତାଙ୍କର ସେବା କରିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ଦେଇଛନ୍ତି । ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକ ଏହି ସ୍ତରକୁ ଆସିଗଲା, ଯେ ଏହି ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥାରେ ମୁଁ ତୁମ ଦେଶକୁ ଆସିଛି, ଏବଂ ତୁମେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ନେଉଛ, ଏହାକୁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମ ପାଖରେ କିଛି ପୁସ୍ତକ ଅଛି । ତେବେ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନର କିଛି ଆଧାର ଅଛି । ତେଣୁ ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କ ଦେହତ୍ୟାଗର ଏହି ଅବସରରେ, ଯେପରି ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି ତାଙ୍କର ଇଛା ପୁରଣ କରିବା ପାଇଁ, ସେହିପରି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମମାନଙ୍କୁ ସେହି ଆଦେଶ ମୋ ଇଛା ମାଧ୍ୟମରେ ପୁରା କରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି । ମୁଁ ଏକ ବୃଦ୍ଧ ବ୍ୟକ୍ତି, ମୁଁ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ସମୟରେ ଦେହତ୍ୟାଗ କରି ପାରେ । ତାହା ହେଉଛି ପ୍ରକୃତିର ନିୟମ । କେହି ଏହାକୁ ରୋକି ପାରିବେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ତାହା ଏତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟକର ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ମୋର ଗୁରୁ ମାହାରାଜଙ୍କର ଦେହତ୍ୟାଗର ଶୁଭଦିନରେ ମୁଁ ତୁମକୁ ନିବେଦନ କରୁଛି, ଯେ ଅତି କମରେ କିଛି ପରିମାଣରେ ତୁମେ ଏହି କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ଆନ୍ଦୋଳନର ମୂଳତତ୍ଵ ବୁଝି ପାରିଛ । ତୁମେ ଏହାକୁ ଆଗେଇ ନେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ । ଲୋକମାନେ ଏହି ଚେତନାର ଆବଶ୍ୟକତାରେ ପୀଡ଼ିତ ଅଛନ୍ତି ।