PL/Prabhupada 0073 - Vaikuntha oznacza brak niepokoju



Lecture on BG 10.2-3 -- New York, January 1, 1967

To nie jest tak, że w tym miejscu musisz to robić. Możesz nauczyć się tej sztuki i kontynuować w domu. Możesz również przygotować takie dobre rzeczy w domu i ofiarować Kṛṣṇie. To nie jest zbyt trudne. Codziennie gotujemy i ofiarowujemy Kṛṣṇie jedzenie i powtarzamy tą mantrę,

namo brahmaṇya-devāya
go-brāhmaṇa-hitāya ca
jagad-dhitāya kṛṣṇāya
govindāya namo namaḥ

To wszystko. To nie jest trudne. Każdy może coś ugotować, ofiarować Kṛṣṇie i zjeść, a potem może z rodziną czy przyjaciółmi usiąść i śpiewać przed obrazkiem Kṛṣṇy

Hare Kṛṣṇa Hare Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Hare Hare
Hare Rāma Hare Rāma Rāma Rāma Hare Hare

i prowadzić czyste życie. Zobaczcie tylko na rezultat. Jeśli każdy dom, każda osoba, przyjmie tą zasadę zrozumienia Kṛṣṇy, stanie się... Cały świat zamieni się w Vaikuṇṭhę. Vaikuṇṭha znaczy miejsce bez niepokoju. Vaikuṇṭha. Vai znaczy bez, a kuṇṭha niepokój. Ten świat jest pełen niepokoju. Sadā samudvigna-dhiyām asad-grahāt (SB 7.5.5). Ponieważ przyjęliśmy tą tymczasową egzystencję materialnego życia, dlatego zawsze obciąża nas niepokój. Odwrotnie jest w duchowym świecie, gdzie planety nazywają się Vaikuṇṭha. Vaikuṇṭha znaczy bez niepokoju. Chcemy być wolni od zmartwień. Każdy usiłuje uwolnić się od niepokoju, ale nie wie jak. Szukanie schronienia w używkach w tym nie pomaga. To jest narkotyk. Zapomnienie. Na chwilę zapominamy o wszystkim, ale gdy wracasz do siebie, jest tam ten sam niepokój. To wam nie pomoże. Jeśli chcecie uwolnić się od niepokoju i naprawdę chcecie życia wiecznego w szczęściu i wiedzy, to jest do tego proces. To jest ten proces. Musicie zrozumieć Kṛṣṇę. Tu jest to wyraźnie oznajmione na me viduḥ sura-gaṇāḥ (BG 10.2). Nikt nie może Go zrozumieć. Ale jest na to sposób. Sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ (Brs. 1.2.234). To jest proces. W Śrīmad-Bhāgavatam jest kilka miejsc, w których ten proces opisany jest w różny sposób. W jednym na przykład powiedziane jest

jñāne prayāsam udapāsya namanta eva
jīvanti san-mukharitāṁ bhavadīya-vārtām
sthāne sthitāḥ śruti-gatāṁ tanu-vāṅ-manobhir
ye prāyaśo 'jita jito 'py asi tais tri-lokyām
(SB 10.14.3)

To bardzo ładny werset. Mówi, że ajita, nikt nie może Go poznać. Innym imieniem Boga jest Ajita. To znaczy, że nikt nie może Go pokonać. Nikt nie może się do Niego zbliżyć. Dlatego nazywa się Ajita. Ajita jednak jest pokonany. Ajita jito 'py asi. Choć nie można poznać Pana, Pan jest niepokonany, to jednak można Go pokonać. Jak? Sthāne sthitāḥ.