ES/SB 1.13.32


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 32

tatra sañjayam āsīnaṁ
papracchodvigna-mānasaḥ
gāvalgaṇe kva nas tāto
vṛddho hīnaś ca netrayoḥ


PALABRA POR PALABRA

tatra—ahí; sañjayam—a Sañjaya; āsīnam—sentado; papraccha—le preguntó a; udvigna-mānasaḥ—lleno de angustia; gāvalgaṇe—el hijo de Gavalgaṇa, Sañjaya; kva—dónde está; naḥ—nuestro; tātaḥ—tío; vṛddhaḥ—anciano; hīnaḥ ca—y desprovisto de; netrayoḥ—los ojos.


TRADUCCIÓN

Mahārāja Yudhiṣṭhira, lleno de angustia, se volvió hacia Sañjaya, que se encontraba sentado ahí, y le dijo: ¡Oh, Sañjaya!, ¿dónde está nuestro tío, quien es anciano y ciego?