ES/SB 4.19.17


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 17

so ’śvaṁ rūpaṁ ca tad dhitvā
tasmā antarhitaḥ svarāṭ
vīraḥ sva-paśum ādāya
pitur yajñam upeyivān


PALABRA POR PALABRA

saḥ—el rey Indra; aśvam—el caballo; rūpam—los falsos hábitos de persona santa; ca—también; tat—aquellos; hitvā—abandonar; tasmai—para él; antarhitaḥ—desapareció; sva-rāṭ—Indra; vīraḥ—el gran héroe; sva-paśum—su animal; ādāya—habiendo tomado; pituḥ—de su padre; yajñam—al sacrificio; upeyivān—regresó.


TRADUCCIÓN

Cuando Indra vio que el hijo de Pṛthu lo perseguía, de inmediato se despojó de sus falsos hábitos y soltó el caballo. De hecho, desapareció del lugar en que estaba, y el gran héroe, el hijo de Mahārāja Pṛthu, llevó de regreso el caballo al recinto de sacrificios de su padre.