ES/SB 6.12.5
Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada
TEXTO 5
- vṛtrasya karmāti-mahādbhutaṁ tat
- surāsurāś cāraṇa-siddha-saṅghāḥ
- apūjayaṁs tat puruhūta-saṅkaṭaṁ
- nirīkṣya hā heti vicukruśur bhṛśam
PALABRA POR PALABRA
vṛtrasya—de Vṛtrāsura; karma—el logro; ati—muy; mahā—en gran medida; adbhutam—maravilloso; tat—eso; sura—los semidioses; asurāḥ—y los demonios; cāraṇa—los cāraṇas; siddha-saṅghāḥ—y la sociedad de siddhas; apūjayan—glorificaron; tat—eso; puruhūta-saṅkaṭam—la peligrosa posición de Indra; nirīkṣya—al ver; hā hā—¡ay! ¡ay!; iti—así; vicukruśuḥ—lamentaron; bhṛśam—mucho.
TRADUCCIÓN
Los habitantes de diversos planetas, y entre ellos los semidioses, los demonios, los cāraṇas y los siddhas, alabaron el heroico acto de Vṛtrāsura, pero cuando observaron que Indra estaba en grave peligro, se lamentaban: «¡Ay! ¡Ay!».