ES/SB 6.14.6


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 6

vṛtras tu sa kathaṁ pāpaḥ
sarva-lokopatāpanaḥ
itthaṁ dṛḍha-matiḥ kṛṣṇa
āsīt saṅgrāma ulbaṇe


PALABRA POR PALABRA

vṛtraḥ—Vṛtrāsura; tu—pero; saḥ—él; katham—cómo; pāpaḥ—aunque pecaminoso (con el cuerpo de un demonio); sarva-loka—de los tres mundos; upatāpanaḥ—la causa del sufrimiento; ittham—semejante; dṛḍha-matiḥ—de inteligencia firme y fija; kṛṣṇe—en Kṛṣṇa; āsīt—había; saṅgrāme ulbaṇe—en el gran fuego ardiente de la batalla.


TRADUCCIÓN

Vṛtrāsura se encontraba en el ardiente fuego de la batalla y era un demonio infame y pecaminoso, siempre empeñado en causar problemas y ansiedades a los demás. ¿Cómo es posible que semejante demonio llegara a ser tan consciente de Kṛṣṇa?


SIGNIFICADO

Se ha explicado que es muy difícil encontrar a un nārāyaṇa-parāyaṇa, un devoto puro, incluso entre millones de millones de personas. Por esa razón, Mahārāja Parīkṣit estaba sorprendido de que Vṛtrāsura, que estaba empeñado en causar problemas y ansiedades a los demás, fuese uno de esos devotos, incluso en un campo de batalla. ¿Cuál era la razón de que Vṛtrāsura fuese tan avanzado?