ES/SB 6.19.17


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 17

patiṁ ca parayā bhaktyā
mahāpuruṣa-cetasā
priyais tais tair upanamet
prema-śīlaḥ svayaṁ patiḥ
bibhṛyāt sarva-karmāṇi
patnyā uccāvacāni ca


PALABRA POR PALABRA

patim—al esposo; ca—y; parayā—supremo; bhaktyā—con devoción; mahā-puruṣacetasā—considerar la Persona Suprema; priyaiḥ—querido; taiḥ taiḥ—con esas (ofrendas); upanamet—debe adorar; prema-śīlaḥ—con afecto; svayam—él mismo; patiḥ—el esposo; bibhṛyāt—debe realizar; sarva-karmāṇi—todas las actividades; patnyāḥ—de la esposa; ucca-avacāni—elevadas y bajas; ca—también.


TRADUCCIÓN

Considerando a su esposo representante de la Persona Suprema, la esposa debe adorarle con devoción inmaculada, ofreciéndole prasāda. El esposo, muy complacido con ella, debe ocuparse en los asuntos familiares.


SIGNIFICADO

La relación familiar entre marido y mujer debe establecerse en el plano espiritual conforme al proceso antes citado.