ES/SB 7.8.28


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 28

taṁ śyena-vegaṁ śata-candra-vartmabhiś
carantam acchidram upary-adho hariḥ
kṛtvāṭṭa-hāsaṁ kharam utsvanolbaṇaṁ
nimīlitākṣaṁ jagṛhe mahā-javaḥ


PALABRA POR PALABRA

tam—a él (a Hiraṇyakaśipu); śyena-vegam—con la velocidad de un halcón; śata- candravartmabhiḥ—con las maniobras de su espada y su escudo, marcado con cien lunas; carantam—moviéndose; acchidram—sin ningún punto débil; upari-adhaḥ—arriba y abajo; hariḥ—la Suprema Personalidad de Dios; kṛtvā—haciendo; aṭṭa-hāsam—risa en voz alta; kharam—muy estridente; utsvana-ulbaṇam—muy aterradora debido a su gran sonido; nimīlita—cerrados; akṣam—ojos; jagṛhe—atrapó; mahā-javaḥ—el muy poderoso Señor.


TRADUCCIÓN

Con una carcajada estridente y ruidosa, la Suprema Personalidad de Dios, Nārāyaṇa, que es increíblemente fuerte y poderoso, atrapó a Hiraṇyakaśipu, que se cubría con la espada y el escudo sin dejar el menor resquicio. Hiraṇyakaśipu, con los ojos cerrados por el temor que le producía la risa de Nṛsiṁhadeva, se movía por el cielo y por la tierra con la rapidez de un halcón.