ES/SB 9.15.2-3


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTOS 2-3

śrutāyor vasumān putraḥ
satyāyoś ca śrutañjayaḥ
rayasya suta ekaś ca
jayasya tanayo 'mitaḥ
bhīmas tu vijayasyātha
kāñcano hotrakas tataḥ
tasya jahnuḥ suto gaṅgāṁ
gaṇḍūṣī-kṛtya yo 'pibat


PALABRA POR PALABRA

śrutāyoḥ—de Śrutāyu; vasumān—Vasumān; putraḥ—un hijo; satyāyoḥ—de Satyāyu; ca—también; śrutañjayaḥ—un hijo llamado Śrutañjaya; rayasya—de Raya; sutaḥ—un hijo; ekaḥ—de nombre Eka; ca—y; jayasya—de Jaya; tanayaḥ—el hijo; amitaḥ—de nombre Amita; bhīmaḥ—de nombre Bhīma; tu—en verdad; vijayasya—de Vijaya; atha—a continuación; kāñcanaḥ—Kāñcana, el hijo de Bhīma; hotrakaḥ—Hotraka, el hijo de Kāñcana; tataḥ—entonces; tasya—de Hotraka; jahnuḥ—de nombre Jahnu; sutaḥ—un hijo; gaṅgām—toda el agua del Ganges; gaṇḍūṣī-kṛtya—de un sorbo; yaḥ—aquel que (Jahnu); apibat—bebió.


TRADUCCIÓN

El hijo de Śrutāyu fue Vasumān; el hijo de Satyāyu, Śrutañjaya; el hijo de Raya, Eka; el hijo de Jaya, Amita; y el hijo de Vijaya, Bhīma. El hijo de Bhīma fue Kāñcana; el hijo de Kāñcana fue Hotraka; y el hijo de Hotraka fue Jahnu, que se bebió de un sorbo toda el agua del Ganges.