EL/Prabhupada 1070 - Η Προσφορά Υπηρεσίας είναι η Αιώνια Θρησκεία του Ζωντανού Όντος



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

Αναφορικά με την παραπάνω έννοια του σανάτανα-ντάρμα, ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την έννοια της θρησκείας από την έννοια της ρίζας της Σανσκριτικής λέξης "ντάρμα" Σημαίνει: "εκείνο που συνοδεύει διαρκώς ένα συγκεκριμένο αντικείμενο". Όπως αναφέρθηκε ήδη, όταν μιλάμε για τη φωτιά, εννοείται ότι ταυτόχρονα υπάρχει ζέστη και φως, μαζί με τη φωτιά. Η λέξη φωτιά δεν έχει νόημα χωρίς ζέστη και φως Παρόμοια, πρέπει να βρούμε το ουσιώδες στοιχείο του ζωντανού όντος που το συνοδεύει πάντα. Αυτό το στοιχείο που συνοδεύει πάντα το ζωντανό ον είναι η αιώνια ποιότητά του, και το αιώνιο στοιχείο της ποιότητας του ζωντανού όντος είναι η αιώνια θρησκεία του. Όταν ο Σανάτανα Γκοσβάμι ρώτησε τον Κύριο Σρι Τσαιτάνια Μαχάπραμπου για τη σβαρούπα- έχουμε ήδη αναφερθεί στη "σβαρούπα" κάθε ζωντανού όντος - ο Κύριος απάντησε ότι η "σβαρούπα" η πραγματική ιδιοσυγκρασία του ζωντανού όντος, η καταστατική θέση του ζωντανού όντος είναι η προσφορά υπηρεσίας στον Θεό, το Υπέρτατο Πρόσωπο. Αλλά, αν αναλύσουμε αυτό το μέρος της δήλωσης του Κυρίου Τσαϊτάνια, μπορούμε κάλλιστα να διαπιστώσουμε ότι κάθε ζωντανό ον απασχολείται διαρκώς στην προσφορά υπηρεσίας σε κάποιο άλλο ζωντανό ον. Το ένα ζωντανό ον υπηρετεί το άλλο ζωντανό ον με διάφορους τρόπους, και κατ' αυτόν τον τρόπο, το ζωντανό ον απολαμβάνει τη ζωή του. Το κατώτερο ζώο υπηρετεί τον άνθρωπο, ο υπηρέτης υπηρετεί το αφεντικό του, Ο Α υπηρετεί τον αφέντη Β, ο Β υπηρετεί τον αφέντη Γ, ο Γ υπηρετεί τον αφέντη Δ και πάει λέγοντας. Έτσι, διαπιστώνουμε ότι ο ένας φίλος υπηρετεί τον άλλον, η μητέρα υπηρετεί τον γιο της, η σύζυγος υπηρετεί τον άντρα της ή ο σύζυγος υπηρετεί την γυναίκα του. Αν συνεχίσουμε την αναζήτηση μ' αυτόν τον τρόπο θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει καμία εξαίρεση στην κοινωνία των ζωντανών όντων από την δραστηριότητα της υπηρεσίας. Ο πολιτικός παρουσιάζει το προεκλογικό του μανιφέστο στο κοινό και πείθει τους ψηφοφόρους για την ικανότητά του να τους υπηρετήσει. Ο ψηφοφόρος, επίσης, προσφέρει στον πολιτικό την πολύτιμη ψήφο του, προσδοκώντας ότι ο πολιτικός θα υπηρετήσει την κοινωνία. Ο καταστηματάρχης υπηρετεί τον πελάτη και ο τεχνίτης υπηρετεί τον καπιταλιστή Ο καπιταλιστής υπηρετεί την οικογένειά του και η οικογένεια υπηρετεί τον ηγέτη σύμφωνα με την αιώνια δυνατότητα του αιώνιου όντος. Έτσι, διαπιστώνουμε ότι κανένα ζωντανό ον δεν εξαιρείται από την προσφορά υπηρεσίας σε κάποιο άλλο ζωντανό ον, και συνεπώς, συμπεραίνουμε ότι η υπηρεσία είναι κάτι που συνοδεύει πάντα το ζωντανό ον, γι' αυτό, μπορούμε να συμπεράνουμε με σιγουριά ότι η προσφορά υπηρεσίας είναι η αιώνια θρησκεία του ζωντανού όντος. Όταν ένας άνθρωπος υποστηρίζει ότι ανήκει σε μια συγκεκριμένη πίστη σύμφωνα με τον συγκεκριμένο χρόνο και τις συνθήκες της γέννησής του, κι έτσι υποστηρίζει ότι είναι Ινδουιστής, Μουσουλμάνος, Χριστιανός, Βουδιστής ή μέλος κάποιας άλλης θρησκευτικής ομάδας, ή δευτερεύουσας ομάδας, όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί δεν είναι σανάτανα-ντάρμα. Ο Ινδουιστής μπορεί να αλλάξει πίστη και να γίνει Μουσουλμάνος, ο Μουσουλμάνος μπορεί να αλλάξει την πίστη του και να γίνει Ινδουιστής ή ένας Χριστιανός... κτλ, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτή η αλλαγή θρησκευτικής πίστης δεν επιτρέπει σε κάποιον να αλλάξει την αιώνια απασχόλησή του να προσφέρει υπηρεσία σε κάποιον άλλον. Ο Ινδουιστής, ο Μουσουλμάνος, ο Χριστιανός, σε κάθε περίπτωση, είναι υπηρέτες κάποιου άλλου, κι έτσι η ομολογία μιας συγκεκριμένης πίστης δεν θεωρείται σανάτανα-ντάρμα, αντίθετα, ο διαρκής σύντροφος του ζωντανού όντος, δηλαδή, η προσφορά υπηρεσίας είναι το σανάτανα-ντάρμα. Έτσι, στην πραγματικότητα, μας συνδέει η σχέση υπηρεσίας με τον Υπέρτατο Κύριο. Ο Υπέρτατος Κύριος είναι ο υπέρτατος δικαιούχος της απόλαυσης, ενώ εμείς, τα ζωντανά όντα, είμαστε αιωνίως οι υπέρτατοι υπηρέτες Του, Έχουμε δημιουργηθεί για τη δική Του απόλαυση, κι αν λάβουμε μέρος σ' εκείνη την αιώνια απόλαυση με τον Θεό, το Υπέρτατο Πρόσωπο, τότε θα γίνουμε ευτυχισμένοι, όχι διαφορετικά. Ανεξάρτητα, το εξηγήσαμε ήδη, ανεξάρτητα, κανένα μέρος του σώματος, χέρι, πόδι, δάκτυλο, ανεξάρτητα, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένο αν δεν συνεργάζεται με το στομάχι, παρόμοια, το ζωντανό ον δεν μπορεί ποτέ να γίνει ευτυχισμένο αν δεν προσφέρει την υπερβατική υπηρεσία αγάπης στον Υπέρτατο Κύριο. Τώρα, στην Μπάγκαβαντ-γκίτα η λατρεία των διαφόρων ημίθεων δεν γίνεται αποδεκτή γιατί Λέγεται στην Μπάγκαβαντ γκίτα, στο Έβδομο κεφάλαιο, εικοστό στίχο, ο Κύριος λέει: "καμαϊς ταϊς ταιρ χριτα-τζναναχ πραπαντιαντε νγια-ντεβαταχ. Καμαϊς ταϊς ταϊρ χριτα-τζναναχ. Όσοι καθοδηγούνται από τη λαγνεία, λατρεύουν τους ημίθεους και όχι τον Υπέρτατο Κύριο, τον Κρίσνα.