FA/Prabhupada 0185 - نباید با این فعل و انفعالات سماوی آشفته شوید
Lecture on SB 3.26.35-36 -- Bombay, January 12, 1975
به يك سيستم مغرور نشيد به سيستم نيازه، مشروط بر اينكه به سمت درك متعال، پيشرفت كنيد ولى اگر فقط يك سيستم رو دنبال كنيد ولى پيشرفتى در موضوع درك متعال پيدا نكنيد، اونوقت براساس شريمادبهاوگاواتام يا متن ودايى، اين فقط كار تقلاى عشقه هيچ ارزشى نداره بنابراين بهاگاواتا ميگه،" اين يك سيستم دينى درجه يك است" مهم نيست به اون هندو يا مسيحى يا بودايى بگيد " اين دين درجه ى يك است كه به پيشرفت شما در درك ' آدهوكشاجا' كمك مى كند" آدهوكشاجا، نام ديگرى از كريشنا ست آدهوكشاجا يعنى موضوعى اصلى كه نمى تونيد براحتى توسط تفكرات ذهنى دركش كنيد يا توسط دانش تجربى، توسط آزمايش و دانش تجربى به اين آدهوكشاجا گفته ميشه ما بايد به آدهوكشاجا برسيم مراحل مختلفى از دانش وجود داره:" پراتياكشا، پاروكشا، آپاروكشا، آدهوكشاجا، آپراكريتا" پس ما بايد به آپراكريتا دست پيدا كنيم، روحانى، وراى طبيعت مادّى آدهوكشاجا تقريباً نزديكتر از درجه ى پايين تر دانشه، پراتياكشا و پاروكشا اونها در كانيشتها-آدهيكارا هستند اين در شريمادبهاگاواتام، كنتوى ١١، فصل ٢، آيه ى ٤٧ بيان شده پس مرحله ى پراكريتا، دانش پراتياكشا ست، ادراك مستقيم، و دانش رسيده از پارامپارا پراتياكشا، پاروكشا، اونوقت آپاروكشا، خود شناسى، سپس آدهوكشاجا، آپراكريتا پس كريشناآگاهى، دانش آپراكريتا ست اين بالاترين جايگاه شناخت كريشنا ست، دانش آپراكريتا پس مادامى كه ما در حد دانش آدهوكشاجا هستيم، اين يك اصل تنظيم كننده ست ما بايد اصول تنظيم كننده رو با جديت دنبال كنيم و دانش آپراكريتا براى پاراماهامسا ست به اون راگا-بهاكتى گفته ميشه در اين مراحل، پراتياكشا، پاروكشا، به اونها ويدهى-بهاكتى گفته ميشه ولى بدون ويدهى-يوگا، نمى تونيد به جايگاه راگا-بهاكتى برسيد، اگرچه اون هدف ماست راگانوگا، راگا-بهاكتى، با دنبال كردن قدوم عابدين ورينداوان به اجرا در مى آيد به اين راگا-بهاكتى گفته ميشود. معاشرين شخصى كريشنا نه اينكه بطور مستقيم معاشر شخصى كريشنا بشويم ولى با دنبال كردن قدوم معاشرين جاودان كريشنا، مى تونيم به جايگاه راگا-بهاكتى برسيم به اين پارا-بهاكتى گفته ميشه. به اين پارا-بهاكتى احتياج ست همونطور كه در آيه ى ٥٤، فصل ١٨ گيتا گفته شده پس اين جنبش كريشناآگاهى بتدريج در حال پيشرفت به جايگاه راگا-بهاكتى يا پارا-بهاكتى ست اونوقت زندگى موفقيت آميزه در اون راه ما نبايد توسط اين فعل و انفعالات روحانى، آشفته بشيم همونطور كه اينجا گفته شده ما با اين چيزها آشفته شديم برفرض كه ما روى زمين دراز كشيديم اين" كاتهيناتوام" ست: خيلى سخته ولى اگر به ما يك بالش يا تشك خوب داده بشه، اين" مريدوتوام" ست مشابها" شيتوشنا". آب، گاهى خيلى سرده، خنكه، و گاهى خيلى داغه آب همونه؛ براساس تغييرات تداركاتى لطيف، در حالتهاى متفاوت و موقعيتهاى مختلف قرار ميگيره و اون منبع دردها و لذتها براساس اين لمس پوستى ست. پوست لمس شده پس اگر ما كاملاً بفهميم كه " من اين بدن نيستم"، اين به خودشناسى نياز داره،" آتمانوبهوتى" هرچه ما بيشتر در آگاهى روحانى پيشرفت مى كنيم، بيشتر در" آتما-استها" قرار ميگيريم به اين" استهيتا-پراگيا" گفته ميشه. اونوقت ما نبايد آشفته بشيم و بايد تمرين كنيم كه توسط اين دگرگونى رقيق و مقيد آشفته نميشيم ما بايد. چون بعنوان روح،" آهام برهمامسى"، ما متعلق نيستيم ، من به اين مقدمات مادّى متعلق نيستم، ولى بهش عادت كرديم، پس با تمرين بايد به جايگاه روحانى برسيم و در طى تمرين به صبر و تحمل نيازه به اون بهاجانا، سادهانا، يا تاپاسيا، رياضت، توبه، تحمل چيزهايى كه نيستيم، ولى يك جورى، با چنين چيزهاى مادّى شناخته ميشيم، و براى دوباره تمرين كردن، رسيدن به جايگاه روحانى، كه تحمل، تاپاسيا گفته ميشه اين معناى تاپاسياست. تاپا يعنى درد، داوطلبانه مقدارى درد رو پذيرفتن