FA/Prabhupada 0364 - لیاقت بازگشت به خانه، نزد خداوند را یافتن، آسان نیست
Lecture on SB 5.5.23 -- Vrndavana, November 10, 1976
اگر نتوانیم کیفیات بنیادی را کنترل کنیم، جهل و شهوت، نمی توانیم شاد باشیم. ممکن نیست. "راجاس تامو-بهاواها" یعنی "کاما" و "لُبها" تا زمانی که من خواسته های شهوانی دارم و بیشتر و بیشتر و بیشتر حرص بدست آوردن دارم، که بیشتر و بیشتر از حواس لذت ببرم ... این حرص و آز است شخص باید به کنترین ممکن راضی باشد Āhāra-nidrā-bhaya-maithunaṁ ca sāmānyam etat paśubhir narāṇām. "آهارا" یعنی خوردن، " آهارا، نیدرا" خوابیدن، ترس و لذت حواس این ها لازم هستند اما نه برای افزودن بلکه برای کاستن درست مانند هنگامی که کسی بیمار ات و نباید هرچه دوست دارد بخورد. زیرا او بیمار است و دکتر تجویز کرده است که « تو کمی آب یا گلوکز بخور، اگر می خواهی معالجه شوی، غذای سخت نخور" به همین شکل، این چیز ها تا هنگامی که این بدن وجود دارد لازم است اما باید از این ها کاسته شود نه اینکه افزایش بیابد این تمدن انسانی است، افزایش نیابد درت مانند "گوسوامی" ها در ورینداوان آنها به اینجا نیامده اند تا "آهارا-نیدرا-بهایا-مایتونا" را افزایش دهند نه. به اینحا آمده اند تا کاهش دهند. این چیزی است که مورد نیاز است. این "ورینداوان-واسی" است نه اینکه در ورینداوان زندگی کرد که اینها را افزایش داد. این "ورینداوان واسی" نیست میمون ها، سگ ها و خوک ها هم در ورینداوان زندگی می کنند. اما آنها نمی دانند که چطور "آهارا-نیدرا-بهایا-مایهونام" را کاهش دهند میمونها را میبینید، آنها هم در ورینداوان هستند اما می بینید که سه دو چین میمون ماده به دنبال یک میمون نر می روند. این "ورینداوان واسی" نیست. "آهارا-نیدرا" برای این کار، به فرهنگ برهمنی نیاز است، "دامو"، "شامو". این مورد نیاز است. فرهنگ برهمنی. متأسفنه تمدن امروزی قصد کاستن ندارد. فقط افزایش می دهند. هدف تمدن غرب افزایش راه های لذت بردن از حواس است. «ماشین، ماشین، ماشین، ماشین.» و فرهنگ برهمنی یعنی"شامو دامو تیتیکشا". "تیتیکشا" یعنی ممکن است بدون چیزی رنج بکشم. رنج. شخص باید در رنج کشیدن ماهر باشد. رنج، این "تاپاسیا" است. (ش. ب. کنتو 6 فصل 1 آیه 13) تاپاسیا از تجرد شروع می شود. ما در زندگی جنسی یا لذت بردن از حواس ماهر هستیم. تاپاسیا یعنی اول از همه این را متوقف کنیم. (ش. ب. کنتو 6 فصل 1 آیه 13) این تمرین کردن است. آماده شدن برای بازگشت به خانه، به ملکوت خداوند خیلی آسان نیست. خیلی راحت نیست... باید زندگی مادی خود را تقریبا به صفر برسانیم نه تقریبا صفر - عملاً صفر. (بی آر اس. 1 .1 . 11) این مورد نیاز است. پی این، محور کریشنا آگاهی ما، به منظور تمرین "شامو دامو تیتیکشا" است. ما می خواهیم ببینیم که او تا چه حد شایسته ی تمرین "شامو دامو تیتیکشا" است. چند پسر جدید می آیند و به محض اینکه کاری به آنها داده می شود، که خیلی برای لذت حواس خوب نیست، می روند. این یعنی آنها آماده نیستند، بهتر است که بروند. در زبان بنگالی گفته می شود: «اگر گاوهای پردردسر وجود دارند، بهتر است که گاوداری را خالی نگه داری. اجازه نده.» این جنبش کریشنا آگاهی به منظور تعالی است. طبقه ی حیوانیِ انسان ها به سکوی برهمنی. برای همین در مراسم نخ مقدس، تشرف دوم داده می شود. «حالا او "شامو دامو تیتیکشا آرجاوا" را تمرین کرده است. و آموخته است که کریشنا چیست. خود او چیست. و رابطه ی او با کریشنا چیست، و حالا چطور برای خشنودی کریشنا عمل کند» این ها شرط برهمنی است. اگر شخص به این سطح ارتقاء یابد ... این سطح "ساتوا گونا" خوانده می شود.