FA/Prabhupada 0580 - بدون لطف خداوند هیچیک از آرزوهای ما برآورده نمی شود



Lecture on BG 2.21-22 -- London, August 26, 1973

" من در قلب همه حضور دارم" خدا رو پيدا كنيد، كريشنا رو پيدا كنيد. در جاهاى زياد، تمام ادبيات ودايى،" گوهايام" در بهاگاواد گيتا، فصل ١٨، آيه ى ٦١، گفته شده. كارگردان متعال، كريشنا، اونجا نشسته، و در حال راهنمائيه، " حالا اين موجود زنده مى خواهد اين آرزوى خود را به اين طريق برآورده كند" خداوند به طبيعت مادى جهت مى بخشه "حالا، يك وسيله ى نقليه تهيه كنيد، بدن، به اين طريق براى اين نادان او مى خواهد لذت ببرد. بسيار خوب، بگذاريد لذت ببرد". اين ادامه داره ما همه نادانيم، راههاى مختلف خودمون رو براى زندگى ابداع مى كنيم " من فكر مى كنم" پس داريد فكر مى كنيد. به محض اينكه شما داريد فكر مى كنيد... ولى نمى تونيم خواسته هامون رو بدون اجازه ى خداوند برآورده كنيم. امكان نداره اما چون ما داريم اصرار مى كنيم، كه" من مى خوام به اين ترتيب آرزوم برآورده بشه"، كريشنا اجازه ميده." بسيار خوب". درست مثل يك بچه كه براى داشتن چيزى پافشارى ميكنه پدر ميده،" خيلى خوب، بگيرش" پس تموم اين بدنهايى كه ما داريم ميگيريم، اگرچه با اجازه ى خداوند متعاله، اما ايشون با بى ميلى اين مجوز رو ميدند،" چرا اين احمق اينگونه مى خواهد؟" اين موقعيت ماست بنابراين در انتها، كريشنا در گيتا، فصل ١٨، آيه ى ٦٦، مى فرمايد " به اين حماقت پايان بده،' من اين بدن را مى خواهم، آن بدن را مى خواهم، اينگونه مى خواهم از زندگى لذت ببرم'- تمام اين ياوه گويى ها را رها كن" بنابراين اينجا در متون ودايى، مى فهميم كه هم خداوند و هم موجود زنده، در قلب حضور دارند موجود زنده، جيوا، آرزو ميكنه، و ارباب مجوز صادر ميكنه، و پراكريتى يا طبيعت مادى بدن رو ميده " بدن اينجاست، آماده ست، آقا. بياييد اينجا" بنابراين علت اصلى گرفتارى يا رهايى مون، آرزوهاى ماست. همونطور كه آرزو مى كنيم اگر بخوايد، اگر آرزو كنيد كه از اين الزام تولد، مرگ ، پيرى و بيمارى، آزاد بشيد، آماده ست و اگر اين الزامها رو بخوايد ادامه بديد، مثل تغيير بدن رو، چون نمى تونيد از زندگى روحانى با بدن مادى لذت ببريد مى تونيد از اين دنياى مادى با اين بدن مادى لذت ببريد و اگر لذت زندگى روحانى رو مى خوايد، اونوقت بايد در بدن روحانى لذت ببريد ولى چون ما هيچ اطلاعى از زندگى روحانى نداريم، از لذت روحانى، براحتى مى خوايم كه از اين دنيا لذت ببريم همونطور كه در شريماد بهاواگاتام، كنتوى ٧، فصل ٥، آيه ى ٣٠، آمده، جويدنِ جويده شده همون سكس، همون مرد و زن، اونها در منزل دارند لذت مى برند همين اتفاق در رقص عريان ميفته. موضوع همونه، سكس اينجاست يا اونجاست ولى اونها فكر مى كنند،" اگر به تئاتر برم يا به رقص لختيها، خيلى لذت بخشه" بنابراين بهش ميگن، جويدنِ جويده ها همون زندگى جنسى در خانه، جويدن، و رفتن به كلوپ لختيها، جويدن جويدن جويده شده. هيچ مزه اى نيست هيچ خوشمزگى، دلپذيرى وجود نداره؛ براى همين اونها نااميدند. چون همه چيز يكسانه درست مثل اينكه يك چوب نيشكر رو بجوييد و آبش رو در بياريد، و اگر دوباره اون رو بجٓوييد، اونوقت چى بدست مياريد؟ ولى اونها اينقدر كودنند، بسيار احمقند، نمى دونند ميخوام بگم، اونها دارند سعى مى كنند كه اون خوشگذرونى رو كه دارند ازش لذت مى برند، بهشون مزه ميده رو نگه دارند Adānta-gobhir viśatāṁ tamisraṁ punaḥ punaś carvita-carvaṇānām. يك انسان... شما مى فهميد كه وقتى سگها، زندگى جنسى دارند، هيچ خجالتى نمى كشند خوب تعداد زيادى مردم شهوتران اونجا ايستادند و نگاه مى كنند نگاه كردن يعنى اينكه اونها تمايل دارند،" اگر ميتونستم اينجورى توى خيابون لذت ببرم" و گاهى انجام ميدند اين ادامه داره