FA/Prabhupada 0654 - با تلاش خود، قادر به ديدن خداوند نيستيد . زيرا حواس تان بيهوده است
Lecture on BG 6.6-12 -- Los Angeles, February 15, 1969
درست مثل اينكه در بهاگاواد گيتا گفته شده، فصل ٩، آيه ى ٢٦ " اگر كسى يك گل، ميوه، سبزى، شير، به من تقديم كند، با عشق عابدانه، من مى پذيرم و مى خورم" حالا او چگونه مى خورد، كه شما در حال حاضر نمى توانيد ببينيد-ولى او مى خورد اين را ما روزانه تجربه مى كنيم. ما به كريشنا بر اساس آيين تشريفاتى تقديم مى كنيم و مى بينيد كه طعم غذا بلافاصله تغيير مى كند. اين عملى است او مى خورد، ولى چون او كامل است، مانند ما نمى خورد درست مثل اينكه من به شما يك بشقاب غذا بدهم، شما تمامش مى كنيد خداوند گرسنه نيست، ولى مى خورد. او مى خورد و همه چيز را همان گونه حفظ مى كند Pūrṇasya pūrṇam ādāya pūrṇam evāvaśiṣyate (Śrī Īśopaniṣad, Invocation). خداوند آن قدر پر است، كه مى تواند تمام غذايى را كه شما به او تقديم مى كنيد، بردارد، و هنوز همان اندازه باقى بماند او مى تواند با چشمهايش بخورد. اين در برهما سامهيتا گفته شده هر قسمت از اعضاى بدن خداوند تمام توانايى هاى ديگر اعضا را دارا هستند درست مثل اينكه شما با چشمان خود مى بينيد. ولى نمى توانيد با چشمان خود بخوريد ولى خداوند، اگر او فقط مواد غذايى كه شما تقديم كرده ايد ببيند، اين خوردن اوست پس اين چيزها نمى تواند در اين لحظه درك شوند. بنابراين پادما پورانا مى گويد، كه فقط وقتى شخص با خدمت روحانى به خداوند سيراب شود، آنگاه نام، فرم، كيفيت، و بازيهاى متعال خداوند بر شما آشكار مى شود با تلاش شخصى خودتان نمى توانيد درك كنيد، ولى خداوند به شما نشان مى دهد درست مثل وقتى كه مى خواهيد همين الان خورشيد را ببينيد. حالا تاريك است اگر بگوييد،" اوه، من يك چراغ قوه ى قوى دارم. بيا، نور خورشيد، خورشيد را به تو نشان مى دهم" نمى توانيد نشان دهيد. ولى وقتى خورشيد از محل خود در صبحگاه طلوع مى كند، مى توانيد آن را ببينيد مشابهاً، نمى توانيد خدا را با تلاش خود ببينيد زيرا حواس تان ناقص ند بايد حواس تان را پاك كنيد و منتظر زمان اش بمانيد كه خداوند براى آشكار كردن خودش مقابل شما، راضى شده باشد. روش اين است نمى توانيد مبارزه كنيد. " اى خداوند عزيزم، كريشناى عزيزم، لطفاً بيا. من بايد تو را ببينم" نه خداوند پيشكار شما، خدمتكارتان نيست پس وقتى او راضى بشود، شما خواهيد ديد خوب روش ما اين است كه چگونه او را راضى كنيم تا او بر من آشكار شود اين روش حقيقى است. بنابراين آنها يك خداى بيهوده را به اشتباه مى گيرند زيرا نمى توانند خداوند را ببينند، هر كسى مى گويد كه" من خداوند هستم"، پذيرفته شده ولى نمى دانند خداوند چيست هركسى مى گويد كه" من به دنبال حقيقت هستم" ولى بايد بدانيد كه حقيقت چيست. در غير اينصورت چگونه مى توانيد حقيقت را پيدا كنيد؟ به فرض مى خواهيد طلا بخريد. بايد به شكل تئورى بدانيد، يا حداقل تجربه اى داشته باشيد كه طلا چيست در غير اين صورت مردم شما را فريب مى دهند. پس اين مردم فريب خورده اند، نادان هاى بسيارى را به عنوان خدا پذيرفته اند زيرا نمى دانند كه خدا چيست. هركس مى آيد،" اوه، من خدا هستم"، و نادان- او نادان است، و مردانى كه مى گويند" من خدا هستم". او هم نادان است جامعه ى نادانان، و يك نادان به عنوان خدا پذيرفته شده. خدا شبيه اين نيست. شخص بايد براى ديدن و درك كردن خداوند، خود را واجد شرايط كند. اين كريشناآگاهى است Sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ [Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.234]. اگر شما خود را به خدمت خداوند مشغول كنيد، آن وقت صلاحيت ديدن خداوند را خواهيد يافت در غير اين صورت امكان ندارد. ادامه بده