FA/Prabhupada 0693 - وقتی از خدمت کردن صحبت میکنیم، هیچ زوری وجود ندارد. خدمت، عشق است
Lecture on BG 6.46-47 -- Los Angeles, February 21, 1969
عابد: "بهاجاته در لغت بهاج ریشه دارد که هنگامی که به خدمت نیاز هست استفاده میشود. لغت انگلیسی "پرستش" با همان حس بهاجا استفاده شود. پرستش یعنی ستودن، یا نشان دادن احترام به یک کس با ارزش. اما خدمت با عشق و ایمان مخصوصا برای شخصیت اعلای خداوند ساخته شده است." Prabhupāda: بله. پرستش و ارائه خدمت، با هم فرق دارند. ستایش یعنی انگیزه ای وجود دارد. من یک دوست یا یک مرد بزرگ را ستایش میکنم. من یک انگیزه ای دارم، که این مرد بزرگ خیلی تاجر بزرگی ست، و اگر من بتوانم او را خشنود کنم شاید به من یک کاری بدهد، من یک سودی خواهم برد. بنابراین پرستش خداوندگاران هم مثل این است. آنها خداوندگاران مختلف را برای اهداف خاصی پرستش میکنند. این در بهاگاواد-گیتا محکوم شده است، شما آنرا در فصل هفتم خواهید یافت. Kāmais tais tair hṛta-jñānāḥ prapadyante 'nya devatāḥ (BG 7.20). کسانی که حواس خود را از دست داده اند، توسط شهوت سرگردان شده اند، آنها خداوندگاران را پرستش میکنند، با یک انگیزه. پس وقتی که ما از پرستش صحبت میکنیم، انگیزه ای وجود دارد. اما وقتی که از خدمت حرف میزنیم، آنجا هیچ انگیزه ای نیست. خدمت عشق است. درست مثل مادری که به فرزندش خدمت میکند. انگیزه ای وجود ندارد. فقط عشق ست. همه میتوانند از آن کودک غافل شوند، مادر نمیتواند. زیرا در آنجا عشق هست. مشابها بهاجا- دهاتو، وقتیکه صحبت خدمت است، حرفی از انگیزه نیست. و این کمال کریشنا آگاهی ست. و این در شریماد-بهاگاواتام توصیه شده ست، اصول مذهبی درجه-یک. آن چیست؟ (SB 1.2.6). این بهاکتی، این بهاجا، ریشه ی یکسان، آن سیستم اصول مذهبی درجه-یک است. آن چیست؟ Yato bhaktir adhokṣaje. با انجام هر کدام فرد میتواند آگاهی به خداوند یا عشق به خدا را پرورش دهد. فقط همین. اگر شما بتوانید عشقتان به خدا را پرورش دهید، اصول هر مذهبی را دنبال کنید، مهم نیست. اما شما باید... آزمایش این است که شما چقدر عشقتان به خدا را توسعه داده اید. اما اگر انگیزه ای دارید - که با تمرین این سیستم مذهبی، احتیاجات مادی من برآورده میشوند - این مذهب درجه-یک نیست. این مذهب درجه-سه است. مذهب درجه-یک آن است که، بوسیله آن شما عشق به خداوند را پرورش میدهید. بدون هیچ علت و بدون هیچ مانعی. این درجه-یک است. این توصیه شده است. این سیستم یوگایی، کریشنا آگاهی، حتی اگر از سمت مذهبی آن باشد، درجه-یک است. زیرا هیچ انگیزه ای در آن نیست. آنها به کریشنا خدمت نمی کنند که این و آن چیز را برایشان تهیه کند. خیر. آنجا ممکن است این یا آن باشد، اهمیتی ندارد. آنها مشغول هستند در - هیچ کمبودی در آنجا وجود ندارد. آنها همه چیز دارند. فکر نکنید که با کریشنا آگاه شدن فقیر میشوید. خیر.. اگر کریشنا آنجا ست، همه چیز آنجا ست، زیرا کریشنا همه چیز است. بنابراین... اما ما نباید با کریشنا هیچ معامله ای بکنیم، "کریشنا اینو به من بده، اونو به من بده." کریشنا بهتر از شما میداند. درست مثل بچه ای که از والدینش درخواستی ندارد، "پدر عزیزم، مادر عزیزم، اینو به من بده یا اونو به من بده." پدر میداند احتیاجات کودک چیست. بنابراین کار خیلی خوبی نیست که از خدا درخواست کنیم، "این را به من بده، آنرا به من بده." چرا من باید درخواست کنم؟ اگر خداوند قادر-مطلق است، او خواسته های مرا میداند، نیازهای من را میداند - و این هم در وداها تایید شده است. Eko bahūnāṁ vidadhāti kāmān. آن خدای یگانه احتیاجات میلیونها و تریلیونها را فراهم میکند، بیشمار، غیرقابل شمارش، موجودات زنده را. پس ما فقط باید سعی کنیم عاشق خدا باشیم. بدون هیچ درخواستی. نیاز قبلا فراهم شده ست. حتی گربه ها و سگها هم نیازشان را دریافت میکنند. آنها به کلیسا نمیروند و از خدا درخواست نمی کنند، اما دارند میگیرند. پس چرا یک عابد نباید بگیرد؟ اگر یک سگ یا گربه بدون درخواست کردن از خدا نیازهایش را میگیرد، من چرا باید از خدا بخواهم، که "اینو به من بده، اونو به من بده." خیر. ما فقط باید سعی کنیم او را دوست داشته باشیم. این همه چیز را برآورده میکند. این بالاترین سکوی یوگا نامیده میشود. ادامه بده. عابد: "فرد میتواند از ستایش مردی قابل احترام یا خداوندگار اجتناب کند، او ممکن است بی ادب خطاب شود، اما فرد نمیتواند بدون محکوم شدن کامل از خدمت کردن به خدا اجتناب کند. هر موجود زنده ای جزء و ذره ای از شخصیت اعلای خداوند است، و به این ترتیب هر موجود زنده ای با در نظر گرفتن ساختارش برای انجام خدمتی در نظر گرفته شده است. Prabhupāda: بله. این طبیعی ست. اگر من جزء و ذره ای از خداوند هستم وظیفه ی من خدمت کردن است. من این مثال را بارها برایتان گفته ام. درست مثل این انگشت که جزء و ذره ای از بدن من است. پس وظیفه ی این انگشت چیست؟ وظیفه ی انگشت خدمت کردن به کل بدن است . فقط همین. اگر من احساس خارش کنم، فورا انگشت کار میکند. می بینید؟ اگر من بخواهم ببینم، چشمها فورا کار میکنند. اگر بخواهم بروم، پاها فورا مرا می برند. پس بعنوان قسمت قسمت این بدن، اندام، دارند به من کمک میکنند، همه چیز، و من دارم میخورم، و شکم، من فقط دارم میخورم. مشابها خداوند فقط برای دریافت خدمت از همه ی قسمتها ست. نه خدمت کردن. خدمت، اگر اندامهای این بدن به همه ی بدن خدمت کند، بطور خودکار انرژی به همه ی قسمتهای بدن خواهد رسید. مشابها اگر ما به کریشنا خدمت کنیم، تمام احتیاجاتمان را ، انرژی را،بطور خودکار میگیریم. Yathā taror mūla-niṣecanena (SB 4.31.14). مثلا، درست مثل اینکه به ریشه ی درخت آب بدهیم، انرژی بلافاصله به برگها، به ساقه ها، به شاخه ها، به همه جا منتقل میشود - بلافاصله. مشابها، فقط با خدمت کردن به کریشنا یا خدا، همه قسمتهای دیگر بهره میگیرند، به همه قسمتها خدمت می کنید. حرفی از خدمت متفاوت نیست. (نا مفهوم)، همه چیز بطور خودکار خواهد آمد. همه چیز... همدردی نه تنها برای نوع بشر، بلکه برای حیوانات همدردی می آید. خدا آگاهی، کریشنا آگاهی خیلی خوب است. بدون خدا آگاهی، بدون کریشنا آگاهی، همدردی برای دیگر موجودات زنده خیلی محدود است. اما با خدا آگاهی، با کریشنا آگاهی ، همدردی برای سایر موجودات بسیار است. سیستم این است. ادامه بده.