FA/Prabhupada 0771 - عابد نمیتواند همزمان علاقه مند به لذات مادی و لذات معنوی باشد
Lecture on SB 1.5.12-13 -- New Vrindaban, June 11, 1969
اکنون ویاسادو نوع متفاوتی از ادبیات را مطرح میکند. او توضیح داده است که هر ادبیاتی - هرچقدر خوب هم که از نقطه نظر بلاغی، یا شاعرانه، استعاری، یا دستوری گردآوری شده باشد - اما اگر فاقد اطلاعاتی در مورد حقیقت مطلق باشد، چنین ادبیاتی بیهوده بوده، و هیچ شخص قدیسی به اینگونه ادبیات تمایل نخواهد داشت. آنرا رها خواهند کرد. درست مثل قوها، اونها در مکانی که برای کلاغها لذت بخشه نمیتونند لذت ببرند. همانطور که میان قوها و کلاغها تمایز وجود داره، حتی در قلمرو پرندگان ، یا حتی در قلمرو حیوانات.... همیشه انواع مختلف گونه های پرندگان و درندگان، با یکدیگر زندگی می کنند. مشابها، اشخاصی که قدیس هستند، کسانی که کریشنا آگاه هستند، مزه برای اونها با اشخاصی که مثل کلاغها هستند متفاوت ست. کلاغها به چیزهایی تمایل دارند.... Carvita-carvaṇānām (SB 7.5.30). "جویدن جویده شده ها." قبلا جویده شده بوده، و اگر کسی بخواهد امتحانش کند، "بگذار ببینم. اون چه مزه ای داره؟" فقط یک کار سخت بیهوده ست. پس این دنیای مادی بر روی سیستم جویدن جویده شده جاری ست. درست مثل شخصی که، خیلی تجارت خوبی انجام داده، پول جمع کرده، و حواس خودشو ارضا کرده ست. اما هنوز راضی نیست. با این حال، اون پسرها و نوه هاشو هم وادار به این کار میکند. او اینرن تجربه کرد که "زندگی ، از این راه خیلی دلپذیر نیست. من خودم راضی نشده ام، با این حال، چرا دارم پسرها مو و نوه هام رو به اینکار مشغول میکنم، جویدن جویده شده ها؟" اما چونکه اونها اطلاعات بهتری ندارند... Na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇuṁ durāśayā ye bahir-artha-māninaḥ (SB 7.5.31). پراهلاد ماهاراج پدرش رو، پدر خدانشناسش رو نصیحت کرد. او گفت... وقتیکه پدرش سوال کرد، "پسر عزیزم، تو این نظریات رو از کجا میاری؟" او یک عابد کامل، و پدر یک خدانشناس کامل بود. او گفت، "این موقعیت، بدست نمیاید مگرمورد علاقه قرار گرفتن توسط یک عابد پاک ." Naiṣāṁ matis tāvad urukramāṅghrim (SB 7.5.32). آنگهاری یعنی قدمهای نیلوفرین. هیچکس نمیتواند به قدمهای نیلوفرین شخصیت اعلای خداوند علاقمند شود... زیرا برای مشتاق شدن به قدوم نیلوفرین شخصیت اعلای خداوند شخص باید رها شده باشد. Anartha-apagamaḥ yad-arthaḥ (SB 7.5.32). آنارتا. آنارتا یعنی غیر ضروری. ما ملزومات غیر لازم زندگی را خلق کرده و اسیر میشویم. این زندگی مادی ست. اما اگر فرد کریشنا آگاه، و علاقمند به کریشنا بشود، آنوقت بی علاقه میشود: "فایده اش چیست؟" درست مانند برهماچاریهای ما، عابدان ما، اونها میتوانند بخوابند، میتونند روی زمین دراز بکشند. اونها به رختوابهای زیبا و کوسن احتیاج ندارند. چون زندگی خیلی قالبیه، اونها فکر میکنند، "خوب، من باید کمی استراحت کنم. حالا اینطوری یا اونطوری، من چرا باید خودمو براش ناراحت کنم؟" بله. این علامت پیشرفت در کریشنا آگاهی ست. Kṛṣṇa consciousness means bhaktiḥ pareśānubhavo viraktir anyatra syāt (SB 11.2.42). کسانی که هیچ مزه ای از کریشنا آگاهی نبرده اند، سعی میکنند توسط افزایش نیازهای مادی خوشبخت بشوند چون اطلاعات دیگری ندارند. اما به محض اینکه فرد در خدمت عابدانه به کریشنا مشغول شد، مقداری لذت روحانی را می چشد، و، نتیجه این میشود که، این لذتهای مزخرف خیلی ناچیز میشوند. اون امتحان ست. یک عابد میتواند، نمیتواند بطور مساوی هم به لذتهای مادی و هم لذتهای معنوی متمایل باشد. خیر. Virakti. Bhagavad-gītā also says that paraṁ dṛṣṭvā nivartate ( بهاگاوادگيتا، فصل ٢، آيه ى ٥٩) درست مثل اینکه یک شخص بیمار در بیمارستان مجبور میشود بعضی از غذاها را نخورد. او خواسته را دارد. دلش میخواهد فلان غذا را بخورد. درست مثل یک بیمار تیفوئیدی، که از تیفوئید رنج میکشد. دکتر میگوید که "تو نمیتوانی غذای جامد بخوری. فقط میتونی کمی غذای مایع بخوری." اما او خواسته برای خوردن غذای جامد را دارد. "اوه، دکتر از من خواسته است که فلان غذا را نخورم. باشه، چکار میتونم بکنم؟" اما او خواسته را دارد. اما یک عابد، لازم نیست مجبور بشود - مثل دکتر که باید درخواست کند، "اینکار را نکن." او بطور خودکار اینکار را میکند. چرا؟ او چیز بهتری را دیده یا مزه کرده است که دیگر دوست ندارداین مزه ی منفور را بیشتر از این بچشد. آن بهاکتی پارشانو ست... یعنی اینکه دیگر ما علاقه ای به چنان مزه های منفوری نداریم، آنوقت باید بدانیم که در کریشنا آگاهی داریم پیشرفت می کنیم. آزمایش در دستهای شماست. لازم نیست از کس دیگری بپرسید، "شما فکر میکنید من در کریشنا آگاهی دارم رشد میکنم،"شما خودتان میتوانید بفهمید. دقیقا مثل اینکه: اگر شما گرسنه هستید و اگر دارید میخورید، میدانید، با چه مقدار خوردن، گرسنگی شما ارضا خواهد شد، چقدر احساس میکنید قویتر شده اید، چقدر احساس لذت میکنید. لازم نیست از کسی بپرسید. مشابها، اگر کسی کریشنا آگاهی اش را افزایش بدهد، امتحانش این است که او دیگر نسبت به لذتهای مادی بی اشتیاق میشود. این امتحانش است.