FA/Prabhupada 0802 - جنبش کریشناآگاهی، آن قدر خوب است که یک آدهیرا می تواند یک دهیرا بشود
Lecture on SB 1.7.18 -- Vrndavana, September 15, 1976
بنابراین ما باید دهیرا بشیم. اونوقت دیگه نباید از مرگ بترسیم. مگر اینکه دهیرا باشیم... آدمها دو طبقه هستند: دهیرا و آدهیرا. دهیرا یعنی کسی که آشفته نمیشه حتی اگر دلیلی برای آشفته شدن وجود داشته باشه. ممکنه شخصی آشفته نباشه چون دلیلی برای مضطرب بودن وجود نداره. همونطور که ما ، الان، در حال حاضر نیستیم، ما از مردن نمی ترسیم. اما به محض اینکه بفهمیم داره زلزله میاد، و بترسیم که ممکنه این ساختمون فرو بریزه، علت اضطراب، اونوقت ما خیلی آشفته میشویم - بعضی وقتها جیغ میکشیم. بنابراین کسی که آشفته نیست، حتی وقتی که دلیلی برای آشفته شدن هست، اون دهیرا نامیده میشه. Dhīras tatra na muhyati. این حکم بهاگاواد-گیتا ست. ما باید از آدهیرا بودن به دهیرا تبدیل بشیم. اما این جنبش کریشنا آگاهی انقدر خوبه، که آدهیرا میتونه دهیرا باشه. Kṛṣṇotkīrtana-gāna-nartana-parau premāmṛtāmbho-nidhī dhīrādhīra. Kṛṣṇotkīrtana-gāna-nartana-parau premāmṛtāmbho-nidhī dhīrādhīra-jana-priyau. این جنبش کریشنا آگاهی برای هر دو طبقه مردم ، یعنی دهیرا و آدهیرا دلپذیره. خیلی خوبه. Dhīrādhīra-jana-priyau priya-karau nirmatsarau pūjitau. اینرا چیتانیا ماهاپرابهو معرفی کردند و شش گوسوامی اونو دنبال کردند. Vande rūpa-sanātanau raghu-yugau śrī-jīva-gopālakau. پس این جنبش چگونه آدهیرا رو دهیرا کردن است. همه آدهیرا هستند. چه کسی... چی کسی از مرگ نمیترسه؟ چه کسی نمیترسه از...؟ البته، اونها خیلی خدا رو انکار میکنند، فراموش میکنند. اما عذاب وجود داره. ما میتونیم ببینیم فرد هنگام مرگ چه عذابی میکشه. آدمهایی هستند که دارند میمیرند... اینروزها کما.... یه چیز خیلی عادی شده. فرد برای هفته ها، دو هفته، توی تخت خوابیده، گریه میکنه؛ زندگی برای اونهایی که خیلی، خیلی گناهکار هستند نمیگذره. برای همین در زمان مرگ درد زیادی وجود داره. در زمان تولد هم درد زیادی هست، و وقتیکه مریض می شید درد هست، و وقتیکه پیر میشید دردهای خیلی زیادی دارید. بدن قدرتی نداره. ما به طرق مختلف رنج می کشیم، مخصوصا رماتیسم و اختلالات گوارشی. بعدش فشار خون، سر درد، خیلی چیزها. بنابراین فرد باید برای دهیرا بودن تربیت بشه. این چیزها، آشفتگی ها، ما رو آدهیرا میکنه، و باید برای دهیرا شدن تربیت بشیم. اون آموزش معنویه. فرد باید اونو بدونه، mātrā-sparśās tu kaunteya śītoṣṇa-sukha-duḥkha-dāḥ (BG 2.14). این رنجها، mātrā-sparśāḥ, tan-mātra. بدلیل حواس، ادراک حواس، ما رنج میبریم. و حواس از طبیعت مادی ساخته شده اند. بنابراین فرد باید فراتر از طبیعت مادی باشه، اونوقت میتونه دهیرا بشه. در غیر اینصورت، فرد باید آدهیرا باقی بمونه.