FA/Prabhupada 0912 - كساني كه در هوش پيشرفته هستند آنها مي توانند خدا را در درون و برون ببينند



730420 - Lecture SB 01.08.28 - Los Angeles

او براي همه برابر است . اكنون بستگي به شما دارد كه بر طبق ظرفيت خودتان او را درك كنيد . پس كونتي هم همان چيزي را در اين آيه است مي گويد ( شريماد بهاگاواتام ٢٨.٨.١) چارانتام يعني حركت . او بسادگي همه جا ، بيرون ، درون حركت مي كند ما بايد چشمهايمان براي ديدن او پاك سازيم . آن خدمت عابدانه است ، حواسمان را براي درك حضور خداوند پاك سازيم . خداوند همه جا حضور دارد . آنتا يعني درون و باهي يعني برون . " آنهايي كه كم هوش هستند ، بسادگي سعي مي كنند خدا را در درون پيدا كنند و آنهايي كه در هوش پيشرفته هستند در درون و برون مي بينند ." آن تفاوت است . مراقبه يعني براي طبقه انساني كم هوش است . مراقبه يعني بايد حواس را كنترل كنيد . تمرين يوگي يعني يوگا ايندريا- سامياما. حواس ما خيلي خستگي ناپذير است . توسط تمرين يوگا ، منظورم اينست كه بگويم ، توسط. تمرين آساناهاي مختلف پس ذهن كنترل شده است ، حواس كنترل شده است . سپس مي توانيم بر فرم ويشنو در قلب مان تمركز كنيم . آن روش يوگاست. يا كساني كه در انديشه زندگي بدني هستند ، براي آنها روش يوگا ، تمرين بدني پيشنهاد شده است و درك خداوند متعال درون قلب . اما باكتي ها ، كساني كه عابد هستند كه باز هم پيشرفته تر هستند ، آنها نيازي نيست جداگانه حواس خودشان را كنترل كنند زيرا در خدمت عابدانه مشغول بودن يعني حواس را كنترل كردن . بر فرض در اتاقي تميز به پرستش تمثالي مشغول هستيد ، تمثال آذين شده ، خوراك خوبي براي تمثال آماده ميكنيد همه چيز بخوبي ... پس حواس شما مشغول است . فرصت اينكه حواس شما منحرف بشود كجاست ؟ حواس كنترل شده است . زيرا حواس ما باكتي يعني بسادگي حواس در خدمت ارباب حواس مشغول باشد . هيرشيكشا يعني ارباب حواس و هيرشيكا يعني حواس . پس اكنون حواس ما براي رضايت حواس مشغول هستند . پس من اين بدن هستم . پس من بايد حواسم را راضي كنم . اين سكوي آلودگي زندگي است . اما وقتي شخصي به اين درك مي رسد كه من اين بدن نيستم ، من روح معنوي ، جز و قسمتي از خداوند هستم ، پس حواسم ، حواس روحاني بايد در خدمت روح متعال مشغول باشد . آن خواسته شده است . آن موكتي است . موكتي يعني : وقتي مقيد هستيم ، موقعيت اساسي اصيل مان را ترك كنيم . موقعيت اساسي اصيل ما همانطور كه چيتانيا ماهاپرابهو مي گويد هست : jīvera svarūpa haya nitya-kṛṣṇa-dāsa (CC Madhya 20.108-109). موقعيت اساسي اصيل ما اينست كه خادم ابدي كريشنا هستيم پس به محض اينكه خودمان را خدمت خداوند مشغول بكنيم فورا" ما رها مي شويم . فورا" . در عبور از ميان بعضي فرايندها هيچ شكي نيست . اين خيلي فرايندي است كه خودش ، حواسش را در خدمت خداوند مشغول دارد يعني او رها شده است .