FA/Prabhupada 0938 - حضرت مسیح، هیچ گناهی نداشت. تنها گناه او این بود که در باره ی خداوند موعظه می کرد
730425 - Lecture SB 01.08.33 - Los Angeles
عیسی مسیح، هیچ اشتباهی نبود. تنها خطا این بود که او خدا را موعظه میکرد پرابهوپاد: طبقه ای از افراد وجود دارد، که آسورا نامیده میشوند. آنها سورا-دویشام هستند. آنها همیشه به عابدان حسادت میکنند. آنها اهریمن خوانده میشوند. درست مانند پراهلاد ماهاراج و پدرش هیرانیاکاشیپو. هیرانیا کاشیپو پدر پراهلاد ماهاراج است، اما چون پراهلاد ماهاراج یک عابد بود، به او حسادت میکرد. این طبیعت اهریمن است. آنقدر حسود بود، که آماده میشد تا پسرش را بکشد. تنها خطا این بود، آن بچه ی کوچک،، هاره کریشنا ذکر میکرد. این خطای او بود. پدر نمیتوانست... بهمین دلیل آنها سورا-دویشام نامیده میشوند، همیشه به عابدان حسادت میکنند. اهریمن یعنی حسود همیشگی عابدان. این دنیای مادی مکان بسیار آآزار دهنده ای ست که... درست، شما مثال خیلی خوبی دارید. درست مانند عیسی مسیح، لرد مسیح. اشتباه او چه بود؟ اما سورا-دویشام، شخص حسود او را کشت. و اگر ما دریابیم، اگر ما تحلیل کنیم، اشتباه عیسی مسیح چه بود، خطایی وجود ندارد. تنها خطا موعظه کردن خداوند بود. و با این حال دشمنان زیادی داشت. او ظالمانه به صلیب کشیده شد. شما همیشه این سورا-دویشام، را می یابید. پس کریشنا برای کشتن این سورا-دویشام آمد. بهمین دلیل . این افراد حسود کشته شدند. اما این کار کشتن میتواند بدون حضور کریشنا انجام شود. چون نیروهای طبیعی زیادی مانند جنگ، طاعون، قحطی وجود دارد. هر چیزی. فقط بکارشان بیندازید. میلیونها مردم میتوانند کشته شوند. پس کریشنا لازم نیست برای کشتن این پست فطرتها به اینجا بیاید. آنها میتوانند فقط با راهنمایی کریشنا، قانون طبیعت کشته شوند. Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Sṛṣṭi-sthiti-pralaya-sādhana-śaktir ekā (BS 5.44). طبیعت آنقدر قدرت دارد که میتواند خلق کند، میتواند نگهداری کند، میتواند نابود کند، فاسد کند، همه چیز. طبیعت خیلی قوی است. سریشتی یعنی خلقت، و ستیهتی یعنی نگهداری، و پرالایا یعنی انهدام. طبیعت میتواند این سه کار را بکند. درست مانند این خلقت، خلقت مادی طبیعی است، طبیعت، ظهور کیهانی. این نگهداری شده است. با لطف طبیعت، ما نور خورشید داریم، هوا داریم، باران داریم و به موجب آن غذایمان را پرورش میدهیم، بخوبی میخوریم، بخوبی رشد میکنیم. این تدارکات هم توسط طبیعت انجام میگیرد. اما در هر آن همه چیز میتواند با یک باد تمام شود. طبیعت خیلی قدرتمند است. پس برای کشتن این اهریمنان ، طبیعت از قبل حضور دارد. البته، طبیعت تحت راهنمایی کریشنا کار میکند. Mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ sūyate sa-carācaram (BG 9.10). بنابراین اگر کریشنا بگوید که این اهریمنان باید کشته شوند، آنگاه یک انفجار طبیعت، یک باد قدرتمند، میلیونها نفر از آنها را میتواند بکشد. پس به این منظور لازم نیست کریشنا بیاید. اما همانطور که در اینجا گفته شده کریشنا میاید، که: یاچیتا. کریشنا وقتیکه توسط عابدی مانند واسودوا و دواکی درخواست شود می آید. این آمدن اوست. این دلیل آمدن او ست. و همزمان وقتی که او بیاید این را هم نشان میدهد، که "هر کس حاسد عابد من باشد، او را میکشم. من او را میکشم." البته ، او هم میکشد و هم حفظ میکند، همان چیز. او مطلق است. کسانی که توسط کریشنا کشته میشوند، بلافاصله رستگار میشوند، که مستلزم میلیونها سال برای بدست آوردن است. مردم اینطور میگویند که، که کریشنا برای این منظور یا آن منظور آمد، اما در واقع کریشنا برای منفعت عابدانش می آید، معنی کشی مایا چیست؟ برای حفظ کردن؟ عابد: "برای خیر." Prabhupāda: برای خیر. برای خیر عابددانش. او همیشه بدنبال خیریت عابدانش است. بهمین دلیل از این آموزش کونتی، کار ما همیشه باید این باشد که چگونه عابد بشویم. آنگاه همه ی قابلیتهای نیک نزد ما خواهند آمد. Yasyāsti bhaktir bhagavaty akiñcanā sarvair guṇais tatra samāsate surāḥ (SB 5.18.12). اگر شما فقط عبادت خود را پرورش دهید، عبادت خوابیده، عبادت طبیعی... ما عبودیت طبیعی داریم. درست مانند پدر و پسر، یک عطوفت طبیعی وجود دارد. و پسر عبودیت طبیعی به پدر دارد، برای پدر، برای مادر، مشابها، ما هم عبودیت طبیعی خود را داریم. وقتیکه واقعا در خطر هستیم، حتی دانشمندان، آنها هم به خدا دعا میکنند. اما وقتیکه در خطر نیستند، خدا را به مبارزه می طلبند. بنابراین بهمین دلیل خطر برای اینکه به این پست فطرتها بفهماند خدا یی هست لازم است. پس این طبیعی است. (CC Madhya 20.108.109). این طبیعت ما ست.... بطور مصنوعی میخواهیم خدا را طرد کنیم. "خدا مرده است، خدایی وجود ندارد، من خدا هستم، این خدا، آن خدا." ما باید این پستی را رها کنیم. آنگاه همه ی حفاظت از طرف کریشنا به ما داده خواهد شد. از شما خیلی متشکرم. عابدان: جایا پرابهو پادا، هاری بول!