HY/Prabhupada 0006 - Յուրաքանչյուրը Աստված է. Դրախտ հիմարների համար



Lecture on SB 1.15.49 -- Los Angeles, December 26, 1973

Ամեն ոք քիթը բարձր , մտածում է, որ ամեն ինչ ինքը գիտի. Այդ պատճառով կարիք չի զգում , որպիսի գնա գուրուի մոտ. Հոգեվոր ուսուցչին , գուրուին մոտենալու համար , պետք է տրվել , եվ խոստովանել , որ ես ինքս ոչինչ չգիտեմ . Խնդրում եմ ,ուսուցանեք ինձ . Դա տրվել է կոչվում . Այդպես ասաց Արջունան: Շիշյաս տե համ շադհի մամ պրապաննամ(ԲԳ 2.7 ). Արջունան եվ Կրիշնան վիճում էին, եվ երբ հարցը չլուծվեց , Արջունան ուղղակի տրվեց Կրիշնային. «Իմ թանագին Կրիշնա , հիմա մենք որպես ընկերներ էնք խոսում. Այլեվս պետք չեն ընկերական հարաբերություններ. Ես քեզ ընդունում եմ որպես իմ հոգեվոր ուսուցիչ. Խնդրում եմ , բացատրիր ինձ , որն է իմ պարտականությունը». Դա Բհագավադ-Գիտան է. Դա պետք է ուսուցանել. «Տադ- վիգյանարտհամ սա գուրում էվա աբհիգաչչհետ» (ՄՈՒ 1.2.12 ). Վեդաների ուսուցումները կյանքի արժեքների վերաբերյալ. Ինչպես ՞ է այն փոփոխվում. Ինչպես ՞ ենք մենք տեղափոխվում մի մարմնից մյուսը. Ով ՞ եմ ես. Այս մարմինն եմ թե ՞ ինչ որ ուրիշ բան, նրանից դուրս. Այս ամենով պետք է հետաքրքրվել. Սա մարդկային կյանք է. « Աթհաթո բրահմա ջիգյասա » . Այս ամենով պետք է հետաքրքրվել. Կալի-յուգայում առանց գիտելիքի, առանց գիտելիքի ծարավի, առանց գուրուի, առանց գրքերի, ամեն ոք իրեն Աստված է կարծում. Ահա եվ բոլորը. Ահա թե , ինչ է տեղի ունենում. Դրախտ հիմարների համար. Դա չի օգնի. Այստեղ Վիդուրայի մասին է ասվում...Ինքը նույնպես...

Վիդուրո պի պարիտյադժյա
պրաբհասե դեհամ ատմանահ
կրիշնավեշենա տաչ-չիտտահ
պիտրիբհիհ սվա-կշայամ յայաու
(SB 1.15.49)

Նա... Ես պատմում էի Վիդուրայի մասին. Վիդուրան առաջ Յամարաջն էր. Սուրբ մարդը բերվել էր Յամարաջի մոտ որ պատժվի. Սուրբ մարդը ասաց Յամարաջին , չի հիշում , որ իր կյանքում ինչ որ մեղք է գործել . Ինչու ՞ են ինձ բերել այստեղ դատի Յամարաջը պատասխանեց, ինքը ուղղակի չի հիշում. . Մանուկ հասակում դու ծակել էս մրջյունին մեջտեղից, եվ նա մահացել է. Այդ պատճառով դու պետք է պատժվես. Նայեցեք. Մանկության ժամաակ, չգիտակցելով ինքը ինչ որ մեղք էր գործել եվ դրա համար էլ պետք է պատժվեր. Իսկ մենք գիտակցաբար, հակառակվելով բիբլիական պատվիրանին «մի սպանիր» հազարավոր սպանդանոցներ են բացել, իրենց արդարացնելով հիմար տեսությամբ , այն մասին որ կենդանիները հոգի չունեն. Ուղղակի վայելքի համար. Ահա թե ինչ է տեղի ունենում. Եվ դեռ ցանկանում են խաղաղության մեջ ապրել.