MK/Prabhupada 0053 - Првата работа е Ние Мораме да Слушаме



Lecture on SB 2.1.5 -- Delhi, November 8, 1973

Ние сме исто така prakṛti. Ние сме исто така енергија на Господ. И затоа што се обидуваме да ги направиме корисни материјалните ресурси, материјалните предмети имаат вредност. Поинаку, тие се без вредност, нула. Но наша работа е... Тоа е овдешната состојба, поради тоа што сме врзани со оваа материја... Материјата не е наша работа. Наша единствена работа е како да излеземе надвор од материјата. Тоа е нашата вистинска работа. Доколку ја сакаме таа работа, тогаш тука е тоа пропишано. Што е тоа? „Śrotavyaḥ kīrtitavyaś ca“. Додека не чуеш, како ќе ја разбереш својата положба? Кога ќе го сфатиш Господ, Кришна и кога ќе сфатиш дека си дел од Господ, од Кришна, тогаш ќе ја сфатиш својата положба: „Оох, ние сме дел од Господ“. Кришна е Врховната Личност ṣaḍ-aiśvarya-pūrṇam полна со сите изобилства. Слично како некој полуден син кој безделничи на улица, кога со здрав разум ќе разбере дека: „Мојот татко е толку богат, толку моќен и зошто безделничам на улица како лудак? Немам храна, засолниште, одам од врата на врата и просам“. Си доаѓа при свест. Тоа се нарекува brahma-bhūta (БГ 18.54) ниво. „Оох, Јас сум, Јас не сум материја. Јас сум духовна душа, дел на Господ. Оох“.

Тоа е свесност. Ние се обидуваме да ја разбудиме таа свесност. Тоа е најдобрата добротворна служба за луѓето, за будење на нивната загубена свесност. Тие будалесто мислат дека: „Јас сум производ на материјата и потребно е да ги подобрам работите во овој материјален свет“. Вистинската интелегенција е „Brahma-bhūta, ahaṁ brahmāsmi“. Ahaṁ brahmāsmi „Јас сум дел од Господ. Господ е врховниот Брахман. Јас сум дел и делче...“. Исто како парчето злато од златен рудник. Тоа може да е мала обетка,таа е исто така злато. Слично, малата честичка од водата од морето е со ист квалитет како морето, солена. Слично, ние, сме делче од Господ, ние го имаме истиот квалитет. Квалитативно, ние сме едно. Зошто копнееме по љубов? Затоа што во Кришна има љубов. Ние овде ги обожуваме Радха и Кришна. Изворно постои љубов. Оттаму ние, како делчиња на Господ, ние исто така се обидуваме да љубиме. Мажот се обидува да љуби друга жена, жената се обидува да љуби друг маж. Тоа е природно. Тоа не е вештачко. Но е изопачено во услови на материјална прекриеност. Тоа е дефектот. Кога сме ослободени од материјалните прекриености, тогаш ние сме квалитативно „ānandamayo 'bhyāsāt“ (Веданта сутра 1.1.12), така радосни...Како што Кришна танцува...Никогаш нема да го видите Кришна да... Ја видовте сликата на Кришна. Тој се бори со змијата Калија. Тој танцува. Тој не се плаши од змијата. Тој танцува. Како што танцува со гопиите во rāsa-līlā, слично Тој танцува и со змијата. Бидејќи Тој е „ānandamayo 'bhyāsāt“. Тој е ānandamaya, секогаш радосен. Секогаш. Ќе го видите Кришна...Кришна...Исто како кога на Курукшетра се одвива битката. И Кришна е радосен. Арџуна е потиштен затоа што е живо битие, но Тој (Кришна) не е потиштен. Тој е радосен. Тоа е природата на Господ. „Ānandamayo 'bhyāsāt“. Тоа е sūtra, во Брахма сутра стои: „Господ е ānandamaya, секогаш радосен, секогаш весел“. И вие исто така можете да станете радосен кога ќе се вратите дома кај Севишниот Господ. Тоа е нашиот проблем.

Како да отидеме таму? Првото нешто е дека мораме да слушаме.Śrotavyaḥ. Само обидете се да слушате кој е Господ, кое е Неговото царство, Кои се Неговите активности, каква е неговата радост. Овие нешта е потребно да бидат чуени. Śravaṇam. Потоа, штом сте убедени „Oх, Господ е толку мил“, нетрпеливо ќе сакате да ги претставите или раширите ваквите вести низ целиот свет. Тоа е kīrtanam. Тоа е kīrtanam.