MK/Prabhupada 0233 - Ние Добиваме Свесност за Кришна Преку Милоста на Гури и Кришна
Lecture on BG 2.4-5 -- London, August 5, 1973
Кришна има непријатели. Арисудана. И Тој мора да ги убие. Кришна има две работи: paritrāṇāya sādhūnāṁ vināśāya ca duṣkṛtam (БГ 4.8). Никаквеци... Тие се никаквеци. Демоните кои го предизвикуваат Кришна, кои сакаат да се натпреваруваат со Кришна, кои сакаат да го делат она што му припаѓа на Кришна, сите тие се непријатели на Кришна и тие треба да бидат убиени. Убивањето е во ред, кога се работи за непријателите, но не и вообичено. Потоа, следното прашање е: „Во ред, признавам непријателите може да бидат убиени. Но, како ме советуваш да ги убијам моите гуруа? Gurūn ahatvā. Но, заради Кришна, ако има потреба, треба да го убиете и вашиот гуру. Тоа е филозофијата. За доброто на Кришна. Ако Кришна сака, тогаш не можеш да... Ако Кришна сака да го убиете вашиот гуру, тогаш треба да го направите тоа. Тоа е свесност за Кришна. Се разбира, Кришна нема да бара од вас да го убиете гуруто, но ... бидејќи гуру и Кришна е исто. Guru-kṛṣṇa-kṛpāya (ЧЧ Мадхја 19.151). Добиваме свесност за Кришна преку милоста на гуру и Кришна. Вистинскиот гуру никогаш не треба да се убие, туку таканаречениот гуру мора да биде убиен. Таканаречениот, псевдо гуру, лажен гуру, тој треба да биде убиен. Исто како Прахлада Махараџа. Додека Прахлада Махараџа... стоел. Нрисимхадева го убивал неговиот татко. Таткото е гуру. Sarva-devamayo guruḥ (СБ 11.17.27). Слично, таткото е исто така гуру, барем официјален гуру. Материјално тој е гуру. Како Прахлада Махараџа му дозволил на Нрисимхадева да го убие неговиот гуру? Неговиот татко. Сите знаат дека Хиранјакашипу е таткото. Дали сакате да гледате како некој го убива татко ви а вие стоите? Нема да протестирате? Дали е тоа ваша должност? Не, тоа не е ваша должност. Кога татко ви е нападнат, мора да протестирате. Ако ништо друго, ако не си во можност, мора да се бориш. Ти најпрво го положуваш својот живот: „Како е тоа, татко ми да го убијат пред мене? Тоа е наша должност. Но, Прахлада Махараџа не протестираше. Можеше да побара - тој е посветеник - „Драг мој господине, Прабху, господару мој, прости му на мојот татко“. Тој го направи тоа. Но, тој знаеше дека „Татко ми не го убиваат. Тоа е телото на таткото“. Подоцна тој молеше за татко си на поинаков начин. Најпрво, кога Нрсимхадева се налути, Тој го убиваше телото. знаел дека „Телото не на мојот татко. Душата е мојот татко. Господ нека се задоволи со убиството на телото на мојот татко; потоа ќе го спасам“.