MRD/Prabhupada 1063 - Magar page title part 7
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
कान्को धेरै किसिमाङो कर्माङ व्यस्त लेम्निङ । तर कुर्हिन्च कर्म जाटा टेध्याङ इस जम्मै कर्म फल्लिङ मुक्ति छान्ने टेच ज्ञान कान्को कठा माले । इस कुरा भगवद्गीताङ वर्णन जाट्मले ।
कान्को इस वर्तमान जीवनाङ र काने कर्मअनुसारो फल भोगदिमनिङ । जस्तै ङा काट व्यापारी ङाछानाङ । धेरै मिहिनेत हटै बुद्धिय पैसा ङाकमदियाङ ङा कठा बैंकाङ घलिङ धैरै पैसा ले ङा होस् सम्पत्तियो सुख भोगदिच भोक्ता ङाछानाङ । होट्ज जाट्म फेरी ङै धेरै पैस लगानी जाट्म आस्काट व्यापार सुरु ङाजाटाङ तर ङा घाटाङ ङापरिसाङ । होस् घाटाङो दुःख भोक्ता घलिङ ङा ज आले । इसै किसिमे काने जिवनाङ मेनो–मेनो कर्म अनुसार सुख हटै दुखवो भागी छान्के परिस्ले । इस्के कर्म टेछिस्ले ।
इस ईश्वर, जीव, प्रकृति अथवा परमेश्वर अथवा जीव, प्रकृति, काल हटै कर्म इस जम्मै कुराको भगवद्गीताङ वर्णन जाट्मले । इस पाँचमध्ये ईश्वर, जीव, प्रकृति हटै काल शाश्वत् आले । अभिव्यक्ति, प्रकृतियो अभिव्यक्ति कलापके मात्र आल्के हेक्ले तर इस सत्य आले । कुरिक दार्शनिकककोइ प्रकृतियो अभिव्यक्ति साचो माले टेले तर भगवद्गीता हटै वैष्णवकुङ दर्शनअनुसार इस् कुरा सत्य माले । जगतो अभिव्यक्तिके झुटो मन्दिले माहेक्छिस्ले । इसके वास्तविक तर कलापके मात्र मन्दिके हेक्छिस्ले । इस् आकाशाङ घुम्दिस्च बादल लख आले हटै वर्षा ऋतुवो आगमन छान्ने, हटै वर्षा ऋतुवाङ जटाटटै हरियो छान्ने । हटै फेरी वर्षा ऋतु दुमह्ले, जम्मै बादल म्हाले । हटै फेरी जम्मै हरियो घाँसको सुस्ट–सुस्ट छोक्म आन्ने । होट्ज इस भौतिक सृष्टि घलिङ फुुर्सद ठाउँवाङ कुसैद बेला प्रकट छान्ने थोरै समयसम्म मुले हटै फेरी म्हाले । काने इस् भगवद्गीतौ भूत्वा भूत्वा प्रलीयते (भ गी ७।५) । पेजाङ ओस्नििसि वार्के हेक्लिङ । इस कलाप मात्र मुले हटै फेरी म्हाले । इस् प्रकृतियो लिला आले । तर इस चक्र निरन्तर केस्ममुले अतः प्रकति शाश्वत ले । इस झुटो माले । भगवाने इसके “ङौ प्रकृति” अपरेयम इतस तु विद्धि मे प्रकृतिम् पराम (भ गी ८।१९) । भिन्न प्रकृति, अपरा प्रकृति, प्रकृति जम्मै परमेश्वरकुङ छुट्दिस्च शक्ति आले । हटै जीव घलिङ परमेश्वरकुङ शक्ति आले । जीव भिन्न शक्ति मालेध्याङ र भगवान्कठा नित्यरुपाङ सम्बन्ध शक्ति आले । होस्इ टेम भगवान् जीव, प्रकृति हटै कार परस्पर सम्बन्ध ले हटै शाश्वत घलिङ ले । तर आस्काट वस्तु कर्म टेध्याङ शाश्वत माले । कर्मवो फल अत्यन्त पुरानो घलिङ छान्केहेक्ले । काने अनादिकालिङ होरा शुभ–अशुभ कर्मफलको भोग्दिम राहाम्निङ तर काने कानो कर्मवो फल फेर्दिके हिक्लिङ । इस परिवर्तन कानुङ ज्ञानाङ निर्भर छान्ने । कान्को धेरैे किसिमाङो कर्माङ व्यस्त लेम्निङ । तर कुर्हिन्च कर्म जाटा टेध्याङ इस जम्मै कर्मफललिङ मुक्ति छान्ने टेच ज्ञान कान्को कठा माले । इस् कुरा भगवद्गीताङ वर्णन जाट्मले ।
परमेश्वर परमचैतन्यस्वरुप लेको । इश्वरकुङ अंश छान्निसिङ जीवात्मा घलिङ चेतन आले । जीव हटै भौतिक प्रकृति निस्मान प्रकृति टेमले हिटेम टेध्याङ निस्मान परमेश्वरकुङ शक्ति आले । इस् मध्ये जीव चेतन आले हटै प्रकृति अचेतन आले । फरक इसै मात्र आले । होस्इ टेम जीव–प्रकृतिके उत्कृष्ट मन्दिच आले हिके टेध्याङ इस् जीव भगवान्कुङ लख चेतना युक्त ले । भगवान् परमचैतन्य आले टेके मासेहेले । जीव मेनो सिद्धावस्थाङ घलिङ परमचैतन्य मालेहेले । यदि कुसै द भर्मिय जीव घलिङ परमचैतन्य आले टेया टेध्याङ होस् भ्रामक सिद्धान्त आले । जीव चेतन आले तर परमचैतन्य माले ।