NL/Prabhupada 0287 - Wek je geheugen op, je liefde voor Krishna
Lecture -- Seattle, September 30, 1968
Prabhupāda: Zijn er vragen?
Madhudviṣa: Prabhupāda? Is het goed voor ons om het Śrīmad-Bhāgavatam te lezen nadat wij uw Bhagavad-gītā hebben ontvangen wanneer deze uitkomt? Of moeten we onze tijd volledig besteden aan het bestuderen van de 'Bhagavad-gītā zoals ze is' en dan doorgaan vanaf daar, of moeten we doorgaan met het Śrīmad-Bhāgavatam bestuderen?
Prabhupāda: Nee, je moet de 'Bhagavad-gītā zoals ze is' lezen. Dit is alleen de voorgaande studie. Op het spirituele platform is alles absoluut. Als je de Bhagavad-gītā leest zal je dezelfde stellingen vinden als in het Śrīmad-Bhāgavatam. Het is niet zo dat als je het Śrīmad-Bhāgavatam bestudeert dat je de Bhagavad-gītā niet hoeft te bestuderen. Het is niet zo. Je leest deze boeken en chant Hare Kṛṣṇa, volg de regels en voorschriften en leef gelukkig. Ons programma is een erg gelukkig programma. We zingen, we dansen, we eten Kṛṣṇa prasādam, we schilderen mooie afbeeldingen van Kṛṣṇa en zien Hem mooi versierd, en we lezen filosofie. Dus wat wil je nog meer? (lacht)
Jāhnavā: Hoe en waarom hebben we ons besef verloren van onze ware liefde voor Kṛṣṇa in het begin?
Prabhupāda: Hm?
Tamāla Kṛṣṇa: Hoe en waarom hebben we onze liefde verloren voor Kṛṣṇa in het begin?
Jāhnavā: Nee, niet de liefde. Enkel het besef van onze ware liefde voor Kṛṣṇa.
Prabhupāda: Ons besef is er. Je houdt van iemand. Maar je bent bedoeld om van Kṛṣṇa te houden, dat ben je vergeten. Dus vergeetachtigheid is ook onze natuur. Soms vergeten we. En vooral omdat we erg klein zijn, minuscuul, daarom kan ik me zelfs niet precies herinneren wat ik gisteravond aan het doen was om deze tijd. Dus vergeetachtigheid is niet onnatuurlijk voor ons. En nogmaals, als iemand ons geheugen opfrist, om dat te accepteren is ook niet onnatuurlijk. Dus ons object van liefde is Kṛṣṇa. Op één of andere manier hebben we Hem vergeten. We gaan de geschiedenis van het vergeten niet na. Dat is nutteloze arbeid. Maar we zijn het vergeten, dat is een feit. Doe het nu herleven. Hier is de geheugensteun. Dus neem deze gelegenheid. Probeer niet uit te vinden waarom en wanneer je het bent vergeten. Zelfs als je het weet, wat is het nut? Je bent het vergeten. Neem het.
Net als wanneer je naar een dokter gaat, hij zal je nooit vragen hoe je deze ziekte hebt opgelopen, wat is de geschiedenis van deze ziekte, op welke datum, op welk tijdstip ben je besmet geraakt. Nee. Hij voelt alleen je pols en ziet dat je een ziekte hebt en hij geeft je het geneesmiddel: "Ja. Neem dit maar." Op dezelfde manier zijn wij aan het lijden. Dat is een feit. Niemand kan het ontkennen. Waarom ben je aan het lijden? Door het vergeten van Kṛṣṇa. Dat is alles. Nu kun je je geheugen van Kṛṣṇa doen herleven en gelukkig worden. Dat is alles. Een heel simpel ding. Probeer niet de geschiedenis van het vergeten uit te vinden. Je bent het vergeten, dat is een feit, omdat je aan het lijden bent.
Nu, hier is een kans, de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Wek je geheugen op, je liefde voor Kṛṣṇa. Simpel ding. Chant Hare Kṛṣṇa, dans, en neem Kṛṣṇa prasādam. En als je niet geschoold bent, als je analfabeet bent, hoor dan. Je hebt een natuurlijke gave; het oor en de tong. Dus je kan Hare Kṛṣṇa zingen en je kan de Bhagavad-gītā of het Śrīmad-Bhāgavatam horen van personen die in kennis zijn. Er is dus geen belemmering. Je hebt geen enkele pre-kwalificatie nodig. Je moet alleen de middelen gebruiken die je hebt. Dat is alles. Je moet akkoord gaan. Dat is nodig. "Ja, ik zal het Krsna bewustzijn opnemen." Dat hangt van jouw af omdat je onafhankelijk bent. Als je het niet eens bent; "Nee, waarom zou ik Kṛṣṇa nemen?" niemand kan het je geven. Maar als je het ermee eens bent, hier is het, heel gemakkelijk. Neem het.