NL/Prabhupada 0365 - Maak het geen (ISKCON) stront gemeenschap, maak het een honing gemeenschap



Lecture on SB 1.5.9-11 -- New Vrindaban, June 6, 1969

Dus hier adviseert Nārada Muni dat; "Je hebt uitgelegd;" Dharmādayaś ca artha. "Je hebt de hele Veda's in verschillende boeken, de Purāṇa's, verdeeld, in begrijpelijke taal." Purāṇas betekent 'aanvulling op de Veda's', om de Vedische kennis uit te leggen op basis van de kwaliteit. Ieder mens is onder een bepaalde geaardheid van de materiële natuur. Sommigen bevinden zich in duisternis of onwetendheid. Sommigen zijn zich in hartstocht. En sommigen zijn in een mix van onwetendheid en hartstocht. En sommigen zijn in het licht of goedheid. Ze zijn niet allemaal op hetzelfde niveau. Er zijn verschillende klassen van mensen. Net zoals je, in de bibliotheek van onze Hayagrīva, zoveel filosofische boeken vindt. Maar als je naar een gewone man gaat dan vindt je wat onzinnige literatuur, fictie en seks psychologie, dit, dat. Volgens smaak. Volgens verschillende smaken. Omdat er verschillende soorten mensen zijn. Dat zal in het volgende vers uitgelegd worden. Nārada Muni zegt:

na yad vacaś citra-padaṁ harer yaśo
jagat-pavitraṁ pragṛṇīta karhicit
tad vāyasaṁ tīrtham uśanti mānasā
na yatra haṁsā niramanty uśik-kṣayāḥ
(SB 1.5.10)

Dus hij vergelijkt alle boeken geschreven door Vyāsadeva met inbegrip van de Vedānta filosofie. Hij zegt dat dit is; vāyasaṁ tīrtham. Vāyasam betekent kraaien. En de kraaien en hun plek van plezier. Heb je kraaien gezien? In India hebben we veel kraaien. In jullie land zijn kraaien niet zo heel ... Maar in India nemen de kraaien genoegen met alle smerige dingen. Je zal zien dat ze plezier hebben op een plek waar alle vuilnis wordt gegooid. Ze pikken door het vuilnis en zoeken waar er slijm en pus is. Net als de vliegen die op de stront zitten. Mākṣikaṁ bhramarā icchanti. En de bijen zullen proberen om honing te nemen. Zelfs bij de dieren zal je het zien. De bijen zullen nooit naar stront gaan. En de gewone vliegen gaan nooit honing verzamelen. Op dezelfde manier zijn er onderverdelingen bij de vogels, onderverdelingen bij de dieren, onderverdelingen in de menselijke samenleving. Dus je kan niet verwachten dat een gewoon persoon bij het Kṛṣṇa-bewustzijn zal komen. Zie je? Omdat zij getraind zijn om vliegen te worden zullen ze stront proeven. Zie je? Het moderne onderwijs is om mensen te leren om vliegen te worden, enkel stront. Niet hier bij het Kṛṣṇa-bewustzijn. Maar jullie maken er een honingraat van. Degenen die op zoek zijn naar honing zullen vinden; "Hier is iets." Zie je? Maak het geen stront gemeenschap. Zie je? Maak het een honing gemeenschap. Geef tenminste een kans aan degenen die op zoek zijn naar honing. Bedrieg geen mensen. Zodat ze zullen komen.

Dus hier zei Nārada Muni dat; "Je hebt zoveel boeken samengesteld, dat is oké. Wat is het idee? Het idee is dharmādayaḥ. Je onderwijst religieuze principes." Er zijn er twintig, viṁśati, dharma-śāstrāḥ. De Manu-saṁhitā, de wet van Parāśara Muni en de sociale gewoonte, dit, dat. Er zijn er zo veel. Deze komen oorspronkelijk van verschillende wijzen maar Vyāsadeva heeft ze samengesteld zodat ze goed gebruikt kunnen worden. Zodat de mensen ze kunnen begrijpen. Dus ongetwijfeld heeft hij al deze boeken uitgelegd voor het gebruik door de menselijke samenleving. Hoe religieus te worden, hoe een economische positie te ontwikkelen, hoe te begrijpen wat bevrijding is, hoe tevreden te zijn met beperkte zinsbevrediging. Net zoals je in de boeken van Vyāsadeva deze verschillende soorten zal vinden. Net als degenen die vlees eten. Daar geeft Vyāsadeva ook aanwijzingen voor in de tāmasika-purāṇa, de purāṇa voor de mensen die in onwetendheid zijn.

Dus hij ontzegt niemand. Hij heeft de boeken zo gemaakt dat iedereen die de boeken leest ... Net zoals er in een school verschillende klassen zijn en verschillende boeken worden aanbevolen voor verschillende klassen. Op dezelfde manier heeft Vyāsadeva de hele Vedische literatuur op zo'n mooie manier gegeven in de vorm van purāṇa's zodat ieder mens verheven kan worden tot de hoogste positie door het lezen van boeken zoals deze. Neem bijvoorbeeld iemand die verslaafd is aan intoxicatie, vlees eten en seks - want dit zijn natuurlijke instincten. Loke vyavāyāmiṣa-madya-sevā nityā hi jantor na hi tatra codanā. (SB 11.5.11) Er is niemand nodig om les te geven, om te onderwijzen. Niemand heeft nodig te leren hoe hij seks kan hebben. Niemand hoeft geleerd te worden worden hoe hij geïntoxiceerd kan worden. Zie je niet dat de geïntoxiceerde mensen vanzelf zo zijn geworden? Er is geen universiteit. Er is geen onderwijssysteem dat leert; "neem LSD zo." Nee. Dat is een natuurlijke neiging. Om geïntoxiceerd te worden, om drank, LSD, gāñjā, pān te nemen, oh, dat kan je heel gemakkelijk leren. Om seks te hebben ... Loke vyavāya ... Dit zijn natuurlijke instincten. Die zullen automatisch gedaan worden.

Wat is dan het nut van boeken? Boeken zijn voor het beperken. Dat weten ze niet. Als Vyāsadeva aanraadt om alleen seks te hebben binnen het huwelijk, betekent dat beperking. Je kan niet hier en daar onbeperkt seks hebben. Je hebt één vrouw of één man en dat is ook beperkt: alleen seks voor het verwekken van een kind. Zoveel dingen. Het hele idee is beperking. Niet dat; "Omdat ik een vrouw heb is ze een machine om te seksen." Nee, nee. Een huwelijk betekent dat niet. Huwelijk betekent dat niet. Het is een beperking. De hele Vedische beschaving is bedoeld om de mensen naar het transcendentale platform te brengen, door al deze onzin gewoontes tot nul te beperken. Maar niet plotseling. Geleidelijk, naargelang de geaardheid. Net zo voor de mensen die verslaafd zijn aan het vlees eten: "Oké." De Vedische literatuur zegt: "Oké. Je kan vlees eten. Maar offer een dier voor de Beeldgedaante van de godin Kālī en dan kan je eten." Zodat de man die vlees eet niet in opstand zal komen.