NL/Prabhupada 0439 - Mijn spiritueel leraar vond me een grote sufferd



Lecture on BG 2.8-12 -- Los Angeles, November 27, 1968

Tad vijñānārthaṁ sa gurum evābhigacchet (MU 1.2.12). Tad vijñānārtham, om deze transcendentale wetenschap te leren moet men een guru aanvaarden. Gurum eva, men moet zeker. Anders is er geen mogelijkheid. Daarom wordt Kṛṣṇa hier geaccepteerd als de spiritueel leraar van Arjuna. En zoals de spiritueel leraar, of vader, of leraar, het recht heeft om zijn zoon of leerling te bestraffen ... Een zoon is nooit ontevreden als de vader hem bestraft. Dat is overal de etiquette. Al is de vader soms gewelddadig, het kind of de zoon tolereert dat. Een typisch voorbeeld is Prahlāda Mahārāja. Onschuldig, Kṛṣṇa-bewust kind, maar de vader martelt hem. Hij zegt nooit iets. "Oke."

Vergelijkbaar; direct na het aannemen van de positie als spiritueel leraar noemt Kṛṣṇa Arjuna een grote sufferd. Net zoals Caitanya Mahāprabhu ook zei: "Mijn spiritueel leraar vond mij een grote sufferd (CC Adi 7.71)." Was Caitanya Mahāprabhu een sufferd? En kan het mogelijk zijn dat iemand de spiritueel leraar van Caitanya Mahāprabhu kan worden? Beide dingen zijn onmogelijk. Caitanya Mahāprabhu, zelfs als je Hem niet als incarnatie van Kṛṣṇa aanvaardt, als je Hem alleen als gewone geleerde man accepteert, dan was er geen vergelijking met zijn geleerdheid. Maar Hij zei dat: "Mijn spiritueel leraar vond mij een grote sufferd." Wat betekent dat? Dat: "Iemand, zelfs in Mijn positie, blijft altijd een sufferd voor zijn spiritueel leraar. Dat is goed voor hem." Niemand mag imponeren: "Wat weet jij? Ik weet het beter dan jij." Deze positie is niet, ontkend.

En een ander punt is, vanuit het oogpunt van de leerling, waarom hij altijd een sufferd moet blijven voor iemand? Tenzij hij werkelijk geautoriseerd is, werkelijk zo groot dat hij me kan onderwijzen als een sufferd. Men moet een spiritueel leraar op die manier selecteren en zodra de spiritueel leraar geselecteerd is, moet men altijd een sufferd blijven, hoewel hij geen sufferd is, maar de betere positie is als dat. Dus Arjuna, in plaats van op hetzelfde niveau als vriend te blijven, aanvaardt vrijwillig om een sufferd te blijven voor Kṛṣṇa. En Kṛṣṇa accepteert dat: "Je bent een sufferd. Je praat als een geleerd man, maar je bent een sufferd want je klaagt over iets waar geen geleerde man over klaagt." Dat betekent: "Een sufferd klaagt," dat; "Je bent een sufferd. Dus je bent een sufferd." Het is een indirecte redenering ... Net als, hoe heet het in de logica? Haakjes? Of zoiets. Ja, als ik zeg dat: "Je ziet eruit als die persoon die mijn horloge heeft gestolen," dat betekent: "Je ziet eruit als een dief." Op dezelfde manier zegt Kṛṣṇa op een indirecte manier dat: "Mijn beste Arjuna, je praat als geleerde man, maar je klaagt over iets waarover een geleerde man niet klaagt."