NL/Prabhupada 0995 - De Krishna-bewustzijnsbeweging is niet bedoeld voor ksatriya of vaisya activiteiten



730407 - Lecture SB 01.14.43 - New York

Prabhupāda: Als je melk uit een gouden beker of uit een ijzeren beker drinkt, de smaak is hetzelfde. Je kan de smaak van de melk of wat dan ook niet veranderen door het in een gouden beker te doen. Maar deze domme mensen denken dat: "Ons materiële plezier zal veel aangenamer zijn als het in een gouden beker zit in plaats van in een ijzeren beker." Mūḍhāḥ. Ze heten mūḍhāḥ. Zij weten niet dat onze echte taak is om uit dit materiële lichaam te komen. Dat is; janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). Dit is echte kennis. Men moet altijd voor ogen houden dat: "Het echte leed in mijn leven zijn deze vier dingen; janma-mṛtyu-jarā-vyādhi; geboren worden, sterven, oud worden en ziek worden. Dat is mijn probleem." Maar dat weten ze niet.

Ze zijn nu bezig met het benzineprobleem. Ja. Ze hebben dit benzineprobleem gecreëerd, deze paardeloze metalen koets. Ja. Ze denken: "Nu heb ik deze metalen koets, beter dan een paard." Zodra het oud is heeft het geen waarde. Je gooit het in de straat, vooral in jullie land. Niemand zorgt er voor. Maar iedereen moet deze koets hebben. En het moet op benzine lopen en het neemt zoveel harde arbeid, in de woestijn gaan ze gaten boren en halen de olie er uit en stoppen het in voorraadtanks. En dat heet ugra-karma. Er staat in de Bhagavad-gītā dat deze dwaze demonen ugra-karma hebben gecreëerd en dat geeft alleen problemen voor het hele volk. Dat is alles. Kṣayāya jagato 'hitāḥ (BG 16.9), ze brengen de vernietiging dichterbij. Nu gaan ze zo door en er kan een grote oorlog komen, dat betekent vernietiging. Alleen maar om een ​​beetje comfort te creëren. Vroeger verplaatsten ze zich ook. Vervoer was er. Maar ze willen niet op de vroegere manier bezig blijven omdat ze geen andere bezigheid hebben. Een betere activiteiten kennen ze niet. Hier is een betere activiteit; om voor Rādhā-Kṛṣṇa te komen en de Heer te verheerlijken en onze relatie te begrijpen. Dit is ons echte werk, maar niemand is geïnteresseerd in het echte werk. Ze zijn geïnteresseerd in onnodige arbeid, de hele dag werken op kantoor en dan gaan ze naar de club, voetbalclub of tennisclub. Op deze manier hebben ze alleen uitgevonden hoe het waardevolle mensenleven te verspillen. Dat hebben ze uitgevonden. Ze hebben er geen idee van hoe dit leven gebruikt moet worden om het kernprobleem te stoppen, janma-mṛtyu-jarā. Ze weten het niet.

Dus, het Śrīmad Bhāgavatam geeft echt leven aan de hele wereld, wat met echt leven wordt bedoeld. Dus dit is de etiquette. Om vooral voor de brāhmaṇa's, oude mannen, kinderen, vrouwen en koeien te zorgen. Dit is beschaving. Deze levende wezens moet voor gezorgd worden. Nu doden deze dwazen de koeien en maken prostituees van de vrouwen en doden de kinderen zelfs in de baarmoeder. En er is geen sprake van respect voor de brāhmaṇa, ook is er geen brāhmaṇa cultuur. Hoe kan je dan gelukkig zijn? Huh? En als er geen brahmaanse cultuur in de samenleving is dan is die samenleving minder dan de dierensamenleving. Daarom offeren we onze gebeden:

namo brahmaṇya-devāya
go-brāhmaṇa-hitāya ca
jagad-dhitāya kṛṣṇāya
govindāya namo namaḥ

Eerst wordt er respect gegeven, go-brāhmaṇa-hitāya ca, jagad-dhitāya. Als je werkelijk iets goeds wilt doen ten behoeve van de hele wereld dan moeten deze twee dingen verzorgd worden, go-brāhmaṇa-hitāya ca, koeien en brāhmaṇa's. Zij moeten als eerste bescherming krijgen. Dan, jagad-dhitāya, dan zal er echt welzijn voor de hele wereld zijn. Ze weten het niet.

Kṛṣi-go-rakṣya-vāṇijyaṁ, vaiśya-karma svabhāva-jam (BG 18.44).

Dit is de plicht van de handelaarsklasse mensen, om de landbouw te verbeteren en om de koeien te beschermen, kṛṣi-go-rakṣya vāṇijyam. En als je overvloedig voedsel hebt dan kan je het verhandelen, vāṇijyam. Dat is het werk. De brāhmaṇa is bedoeld om het hersenwerk te doen. Hij zal advies geven. Net als wij in de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging, wij zijn niet bedoeld voor de activiteiten van de ksatriya of vaisya maar indien nodig kunnen de toegewijden het doen. Maar de echte taak van de brāhmaṇa's is om de Veda's, Brahman, het Allerhoogste Brahman, de Absolute Waarheid te kennen. Hij moet het kennen en hij moet de kennis verspreiden. Dit is brāhmaṇa. Satataṁ kīrtayanto māṁ yantantaś ca dṛḍha-vratāḥ (BG 9.14). Dit is de taak van de brāhmaṇa.

Dus we hebben de taak genomen om te prediken dat God bestaat. We hebben een intieme relatie met God. Dus als je overeenkomstig handelt dan zal je gelukkig zijn. Dit is onze Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging. Deze dwazen zijn God vergeten of ze willen Hem niet kennen en dat is de oorzaak van hun lijden.

Gisteren vroeg die journalist, wat was de vraag?

Toegewijde: "Zal dit helpen om de oliecrisis op te lossen?"

Prabhupāda: Ja. Dus wat heb ik geantwoord?

Toegewijde: "Ja, waarom niet?"

Prabhupāda: Huh?

Toegewijde: "Waarom niet?"

Prabhupāda: Herinner je het niet?

Toegewijde: Ja. U zei dat de oplossing er al is, Kṛṣṇa-bewustzijn.

Prabhupāda: Ja. Dat is werkelijk waar! Maar ze willen het niet aannemen. Ze willen het niet nemen. Wat is het probleem nu? Het is helemaal niet moeilijk. Er is benzine en het wordt gebruikt, het is bedoeld voor ons gebruik, maar de moeilijkheid is dat de Arabieren denken dat het van hun is.