| "ମତ୍ତଃ ସ୍ମୃତିର୍ଜ୍ଞାନମପୋହନଞ୍ଚ ( ଭ.ଗୀ. ୧୫.୧୫) । ଜଣେ ଭୁଲିଯାଏ ଏବଂ ଜଣେ ମଧ୍ୟ ମନେ ରଖେ । ସ୍ମରଣ ଏବଂ ଭୁଲିଯିବା । ତେବେ କୃଷ୍ଣ ଚେତନାକୁ କାହିଁକି ମନେ ରଖେ ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ଚେତନାକୁ କାହିଁକି ଭୁଲିଯାଏ? ବାସ୍ତବରେ, ମୋର ସାମ୍ବିଧାନିକ ସ୍ଥିତି ହେଉଛି, ଯେପରି ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୂ କୁହନ୍ତି, ଜିବେର ସ୍ଵରୂପ ହୟ ନିତ୍ୟ-କୃଷ୍ଣ-ଦାସ ( ଚ.ଚ. ମଧ୍ୟ ୨୦.୧୦୮-୧୦୯) । ବାସ୍ତବରେ, ଜୀବତ୍ମା ମାନଙ୍କର ସାମ୍ବିଧାନିକ ସ୍ଥିତି ହେଉଛି ସେ ଅନନ୍ତକାଳରୁ ଭଗବାନଙ୍କର ସେବକ । ତାହା ହେଉଛି ତାଙ୍କର ସ୍ଥିତି । ସେ ସେହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ, କିନ୍ତୁ ସେ ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି । ତେଣୁ ସେହି ଭୁଲିଯିବା ମଧ୍ୟ ଜନ୍ମାଦି ଅସ୍ୟ ୟତଃ ( ଭା. ୧.୧.୧), ସର୍ବୋଚ୍ଚ । କାହିଁକି? କାରଣ ସେ ଭୁଲିଯିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ। "
|
