"ਇਸ ਲਈ, ਅਪਸ਼ਿਆਤਾਮ ਆਤਮ-ਤੱਤਵਮ (SB 2.1.2), ਜੋ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਉਹ ਉਲਝੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ? ਦੇਹ-ਆਪਤਿਆ, ਇਹ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਔਲਾਦ, ਬੱਚੇ, ਇਸ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਪਤਨੀ ਰਾਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ, ਦੇਹਾਪਤਿਆ-ਕਲਤਰਾਦਿਸ਼ੁ ਆਤਮ-ਸੈਨੇਸ਼ੁ (SB 2.1.4)। ਹਰ ਕੋਈ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ 'ਮੇਰੀ ਚੰਗੀ ਪਤਨੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਬਹੁਤ ਚੰਗੇ ਬੱਚੇ ਹਨ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਚੰਗਾ ਸਮਾਜ, ਰਾਸ਼ਟਰ ਹੈ', ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ। ਦੇਹਾਪਤਿਆ-ਕਲਤਰਾਦਿਸ਼ੁ। ਅਤੇ ਉਹ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ 'ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਪਾਹੀ ਹਨ, ਇਹ ਲੜਾਈ ਹੈ, ਹੋਂਦ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼'। ਹਰ ਕੋਈ ਹੋਂਦ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹੈ, 'ਉਹ ਮੇਰੇ ਸਿਪਾਹੀ ਹਨ। ਇਹ, ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ, ਬੱਚੇ, ਸਮਾਜ, ਦੋਸਤੀ, ਰਾਸ਼ਟਰ, ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇਣਗੇ'। ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਮੱਤ:, ਪਾਗਲ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ।"
|