PL/Prabhupada 0208 - Przyjmij schronienie u osoby, która jest wielbicielem Kryszny



Lecture on SB 6.1.16 -- Denver, June 29, 1975

Vaiṣṇava nigdy nie grzeszy, a cokolwiek zrobił w przeszłości jest skończone. Powiedział to Kṛṣṇa. Innymi słowy, jeśli z oddaniem zajmujesz się służbą dla Pana, to z pewnością uwalniasz się od wszelkich reakcji za grzeszne działania.

Jak jest to możliwe? Yathā kṛṣṇārpita-prāṇaḥ. Prāṇaḥ, prāṇair arthair dhiyā vācā. Prāṇa, prāṇa znaczy życie. Ten, kto poświęcił życie służbie dla Kṛṣṇy. Jak można poświęcić życie służbie dla Kṛṣṇy? Jest tu także o tym mowa: tat-puruṣa-niṣevayā. Musisz przyjąć schronienie osoby, która jest wielbicielem Kṛṣṇy i musisz jej służyć. To znaczy, że musisz przyjąć prawdziwego, czystego wielbiciela na przewodnika. To jest nasz proces. Rūpa Gosvāmī mówi w Bhakti-rasāmṛta-sindhu, "Pierwszy krok to ādau gurvāśrayam, przyjęcie guru." Przyjęcie guru. Guru oznacza przedstawiciel Kṛṣṇy. Ten, kto nie jest reprezentantem Kṛṣṇy nie może zostać guru. Bycie guru nie znaczy, że każdy głupi może nim zostać. Nie. Tylko tat-puruṣa. Tat-puruṣa oznacza osobę, która przyjęła Najwyższą Osobę Boga za wszystko. Tat-puruṣa-niṣevayā. To znaczy Vaiṣṇava, czysty wielbiciel. To nie jest takie trudne. Dzięki łasce Kṛṣṇy są czyści wielbiciele, więc należy przyjąć w nich schronienie. Ādau gurvāśrayam. Potem sad-dharma-pṛcchāt: po przyjęciu bona fide mistrza duchowego należy dociekać, czym jest nauka o Kṛṣṇie. Sad-dharma-pṛcchāt sādhu-mārga-anugamanam. Świadomość Kṛṣṇy oznacza podążanie śladami wielbicieli, sādhu-mārga-anugamanam.

Kim są ci sādhu? Jest też o tym mowa w śāstrach, już o tym mówiliśmy.

svayambhūr nāradaḥ śambhuḥ
kumāraḥ kapilo manuḥ
prahlādo janako bhīṣmo
balir vaiyāsakir vayam
(SB 6.3.20)

Tych dwoje..., wymienionych jest szczególnie dwanaście osobistości, oni są mahājana, są autoryzowanymi bona fide guru, a wy musicie podążać ich ścieżką. To nie jest trudne. Svayambhū znaczy Pan Brahmā. Svayambhūḥ nāradaḥ śambhuḥ. Śambhu znaczy Pan Śiva. Każdy z nich... Spośród tych dwunastu mahājanów czterech jest wybitnych. Svayambhū, czyli Brahmā, a potem śambhuḥ, Pan Śiva, a potem kumāraḥ. Jest jeszcze jedna sampradāya, Śrī sampradāya, od Lakṣmījī. Musimy przyjąć mistrza duchowego, który ściśle pochodzi z jednej z tych czterech sukcesji uczniów. Wtedy zyskamy. Jeśli weźmiemy tak zwanego guru, to sukces nie będzie możliwy. Musimy przyjąć guru w sukcesji uczniów. Dlatego poleca się tu: tat-puruṣa-niṣevayā: musimy mu służyć z oddaniem i szczerością. Wtedy osiągniemy nasz cel. Jeśli przyłączasz się do tej linii działania i poświęcasz życie Kṛṣṇie i zawsze zajmujesz się służbą dla Kṛṣṇy pod kierunkiem tat-puruṣa - czyli tego, kto nie ma innego zajęcia, jak tylko nauczanie świadomości Kṛṣṇy- wtedy życie zakończy się sukcesem. Uwolnimy się od wszystkich grzesznych reakcji, a bez oczyszczenia... Kṛṣṇa, Bóg, jest czysty. Arjuna powiedział, paraṁ brahma paraṁ brahma pavitraṁ paramaṁ bhavān: "Mój Panie Kṛṣṇo, jesteś najczystszy." Dopóki więc nie jesteśmy czyści, nie możemy zbliżyć się do Kṛṣṇy. Takie oznajmienie jest w śāstrach. Nie będąc ogniem nie można wejść w ogień. Podobnie, nie będąc zupełnie czystym, nie można wejść do królestwa Boga. Przyjmują to wszystkie religie. Chrześcijaństwo też tak ma, bez oczyszczenia się, nie możesz wejść do królestwa Boga.