PL/Prabhupada 0222 - Nie Rezygnujcie z Szerzenia Tego Ruchu
Nasz Ruch jest taki wspaniały. Ahaṁ tvaṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ (BG 18.66). Pan mówi w Bhagavad-gīcie, że istota ludzka cierpi z powodu swoich grzesznych czynności. Źródłem grzesznych czynności jest ignorancja. Czasami czegoś nie wiemy. Przykładowo przybysz taki jak ja; w Ameryce może nie wiedzieć... że samochody poruszają się w systemie prawostronnym. W Indiach jest odwrotnie. Tak samo w Londynie, widziałem że obowiązuje ruch lewostronny. Zatem załóżmy, że ktoś nie wie i w Ameryce pojedzie lewą stroną, spowoduje wypadek... Zostanie wtedy zatrzymany przez policję. Jeśli powie: "Ja nie wiedziałem, że tutaj trzeba jechać prawą stroną," nie będzie to żadne wytłumaczenie. Ulegnie karze przewidzianej przez prawo. Tak więc niewiedza jest przyczyną łamania prawa lub grzesznych czynności. I jak tylko popełnimy jakąś grzeszną czynność, będziemy musieli cierpieć jej konsekwencje.
Zatem cały świat znajduje się w ignorancji i z tego powodu wplątany jest w tak wiele akcji i reakcji, dobrych i złych. Ostatecznie, nie ma nic pomyślnego w tym materialnym świecie; wszystko jest niepomyślne. Sami wytwarzamy taki podział na "dobre" i "złe." Z Bhagavad-gīty dowiadujemy się, że to miejsce jest duḥkhālayam aśāśvatam (BG 8.15). Jego przeznaczeniem jest niedola. Zatem jak możemy stwierdzić, że w warunkach niedoli coś może być "dobre", a coś "złe"? Wszystko jest złe. Zatem osoby uwarunkowane- pod wpływem niewiedzy-wytwarzają podział, na "dobre" i na "złe". Nie wiedzą, że w tym świecie nie ma nic dobrego, że wszystko jest złe. Należy mieć bardzo krytyczne spojrzenie na ten świat. Wtedy można uczynić postęp w życiu duchowym. Duḥkhālayam aśāśvatam (BG 8.15).
Ten świat jest pełen nieszczęść i jeśli przeanalizujemy go dokładnie, to nie znajdziemy w nim nic poza niekończącą się niedolą. Dlatego najważniejszą rzeczą jest, ażeby porzucić dotychczasowe, uwarunkowane życie. Wtedy będzie możliwe wzniesienie się do duchowej platformy w świadomości Kṛṣṇy i promocji do królestwa Boga: yad gatvā na nivartante tad dhāmaṁ paramaṁ mama (BG 15.6), Kiedy ktoś raz się tam uda, już nigdy tu nie powróci. To jest najwyższa siedziba Pana. W Bhagavad-gīcie znajduje się jej opis. Zatem ten Ruch Świadomości Kṛṣṇy jest autoryzowany i bardzo cenny. Dlatego apeluję do was, amerykańskiej młodzieży, abyście potraktowali go bardzo poważnie. To jest misja Pana Caitanyi i mojego Guru Mahārāja, próbujemy ją szerzyć zgodnie z pragnieniem sukcesji uczniów. Przyłączyliście się, żeby mi pomóc. Proszę was kontynuujcie, kiedy ja odejdę. Nie rezygnujcie z szerzenia tego Ruchu, a Pan Caitanya wam to wynagrodza. Dziekuje wam bardzo.