PL/Prabhupada 0338 - Jaka jest wartość z demokracji? Wszyscy ci głupcy i dranie.



Lecture on BG 1.31 -- London, July 24, 1973

Catur-vidhā bhajante māṁ sukṛtina. Sukṛtina znaczy pobożny. Kṛtī znaczy, że ktoś jest ekspertem w światowych działaniach. Ktoś zaangażowany w pobożne czynności, nazywany jest sukṛtī. Są dwa rodzaje czynności: grzeszne, niepobożne czynności; i czynności pobożne. Ktoś, kto idzie do kościoła czy świątyni, i modli się: "Boże, daj nam chleba naszego codziennego" albo: "Boże, daj mi trochę pieniędzy" czy też: "Boże, uwolnij mnie od tego cierpienia", oni są również pobożni. Oni nie są niepobożni. Niepobożni ludzie nigdy nie podporządkują się Bogu, Krysznie. Na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ, prapadyante narādhamāḥ (BG 7.15). Ta klasa ludzi, grzesznicy, dranie, najniżsi z rodzaju ludzkiego, których wiedza została zabrana przez māyę, jak i demony - ta klasa ludzi nigdy nie podporządkuje się Bogu. Dlatego oni są duṣkṛtina, niepobożni. Kryszna jest pobożny, ale on nadal chce korzyści dla rodziny. To jest jego defekt Arjuny. Powodzenie dla rodziny. On chce być szczęśliwy dzięki swoim bliskim, przyjaźni i miłości. Dlatego on mówi, na kāṅkṣe vijayam. To się nazywa vairāgya Śmaśāna-vairāgya. To jest śmaśāna-vairāgya. Śmaśāna-vairāgya znaczy, że w Indiach, Hindusi, palą ciała zmarłych. Bliscy zanoszą ciało zmarłego do spalenia w przeznaczonym do tego ghāṭa, i kiedy ciało jest palone, wszyscy tam obecni, tak długo jak tam są, stają się trochę wyrzeczeni: "Oh, to jest ciało. Pracujemy dla tego ciała. Teraz ono jest skończone. Jest spalone na popiół. Więc jaka jest z niego korzyść?" Taki rodzaj vairāgyi, wyrzeczenia, tam jest. Ale jak tylko wrócą ze spalarni ciał, znowu rozpoczynają swoje zwykłe zajęcia. W śmaśāna, w spalarni, on stał się wyrzeczony. A tak szybko jak wróci do domu, znowu jest pełen energii, jak zarobić, jak zdobyć pieniądze, jak zdobyć pieniądze. Ten rodzaj vairāgyi jest nazywany śmaśāna-vairāgya, tymczasowa. On nie może zostać vairāgī. A powiedział, na kāṅkṣe vijayam: (BG 1.31) "Nie chcę zwycięstwa. Nie chcę tego." To jest tymczasowy sentyment. Tymczasowy sentyment. Tacy ludzie, oni są przywiązani do życia rodzinnego. Oni mogą mówić coś takiego "Nie chcę tego szczęścia, nie chcę tej wzniosłej pozycji, zwycięstwa. Nie chcę." Ale on chce wszystkiego. On chce wszystkiego. Ponieważ on nie wie co to jest śreyas. Kryszna jest śreyas. Tak naprawdę, jeśli ktoś osiąga Krysznę, lub świadomość Kryszny, wtedy dopiero może powiedzieć "Nie chce tego." Oni nie mogą tak powiedzieć. Dlaczego oni będą mówić, "Nie chcemy tego?" Co my tutaj posiadamy? Załóżmy, że mam królestwo. Czy to moje królestwo? Nie. To królestwo należy do Kryszny. Ponieważ Kryszna mówi, bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ sarva-loka-maheśvaram (BG 5.29). On jest właścicielem. Ja mogę być Jego reprezentantem. Kryszna chce aby wszyscy byli świadomi Jego. Obowiązkiem króla, jako reprezentanta Kryszny, jest sprawić, aby wszyscy mieszkańcy stali się świadomi Kryszny.

Wtedy wypełni on właściwie swój obowiązek. A ponieważ monarchowie nie działają w ten sposób, dlatego monarchia wszędzie została zniesiona. Więc gdyby monarchowie, gdziekolwiek jeszcze istnieje choć trochę monarchii, nawet takiej na pokaz, tak jak jest to tutaj w Anglii, gdyby rzeczywiście ci monarchowie stali się świadomi Kryszny, gdyby rzeczywiście stali się reprezentantami Kryszny, obraz całego królestwa uległby zmianie. To jest wymagane. Nasz ruch świadomości Kryszny jest powołany w tym celu. Nie za bardzo chcemy czegoś takiego jak ta tak zwana demokracja. Jaka jest wartość z demokracji? Wszyscy ci głupcy i dranie. Oni oddają głosy na innego głupca i drania, i on zostaje premierem albo tym czy tamtym. Tak jak... Jest tak wiele przypadków. To nie jest dobre dla ludzi. Nie nadajemy się do tej tak zwanej demokracji, ponieważ oni nie są przeszkoleni. Jeśli król jest wyszkolony... Taki był system monarchii. Tak jak Yudhiṣṭhira Mahārāja albo Arjuna, albo ktokolwiek z nich. Wszyscy królowie. Rājarṣi.. Oni byli nazwyani rājarṣi.

imaṁ vivasvate yogaṁ
proktavān aham avyayam
vivasvān manave prāha
manur ikṣvākave 'bravīt
(BG 4.1)

Evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ Evam parampara-prāptam imam rājarsayo viduh (BG 4.2). Rājarṣayaḥ. Rāja, znaczy król. On nie jest tylko królem. On jest wielkim ṛṣi, świętą osobą. Jak Mahārāja Yudhiṣṭhira albo Arjuna. Oni są świętymi osobami. Oni nie są takimi zwyczajnymi, królami pijakami myślącymi o tym jak zdobyć więcej pieniędzy. "Upijmy się, a potem chodźmy tańczyć z prostytutkami." Nic z tych rzeczy. Oni byli ṛṣi. Chociaż byli królami, byli ṛṣis. Taki rodzaj króli jest potrzebny, rājarṣi. Wtedy ludzie będą szczęśliwi. W Bengali jest takie przysłowie, rājara pāpe rāja naṣṭa gṛhiṇī doṣe gṛhastha bhraṣṭa. W życiu gṛhasthy, w życiu rodzinnym, gdy żona nie jest dobra, wtedy nikt w domu nie będzie szczęśliwy, życie gṛhastha, życie rodzinne. Podobnie, w królestwie, jeśli król nie jest pobożny, wtedy wszystko i wszyscy będą cierpieć. To jest problem.