PL/Prabhupada 0407 - Historia życia Haridasa jest tak, że on urodził się w muzułmańskiej rodzinie.
Prabhupāda: W międzyczasie przyszedł jeden bramin i zwrócił się do Pana Caitanyi: "Zaprosiłem wszystkich sanyasinów z Benares. Wiem że nie chcesz spotykać się z tymi sanyasinami Māyāvādī, ale mimo to przyszedłem aby Cię zaprosić. Przyjmij łaskawie moje zaproszenie." Więc Caitanya Mahāprabhu dostrzegł okazję, aby spotkać się z Prakāśānanda Sarasvatī. Przyjął więc zaproszenie i potem miało miejsce spotkanie, w czasie którego On dyskutował z Prakāśānanda Sarasvatī o Vedānta-sūtrze. On przemienił Prakāśānanda Sarasvatī w Waisznawę. To było kolejne wydarzenie.
Hayagrīva: Ile lat miał ten człowiek?
Prabhupāda: Prakāśānanda Sarasvatī? On był również starym człowiekiem. Nie mniej niż sześćdziesiąt lat. Tak.
Hayagrīva: Jaką role odgrywał on w mieście? Co on... On był Vedantystą?
Prabhupāda: Prakāśānanda Sarasvatī. On był samyasinem Māyāvādī. On zaakceptował zasady jakie przedstawił Caitanya Mahāprabhu i okazał szacunek. Dotknął Jego stóp. Przyłączył się. Nie ma wzmianki, że on oficjalnie stał się Waisznawą, ale on zaakceptował filozofię Caitanyi Mahāprabhu. Sārvabhauma Bhaṭṭācārya oficjalnie został Waisznawą. Następnie spotkanie Pana z Haridasem...
Hayagrīva: Piąta scena.
Prabhupāda: Piąta scena.
Hayagrīva: To jest Haridāsa Ṭhākura?
Prabhupāda: Haridāsa Ṭhākura.
Hayagrīva: W czasie jego śmierci? Śmierci Haridāsa?
Prabhupāda: Tak. Haridāsa był bardzo stary. Był Muzułmaninem.
Hayagrīva: On był tą osobą, którą wrzucono do rzeki.
Prabhupāda: Tak.
Hayagrīva: Więc ostatecznie on znalazł swój koniec tutaj, w piątej scenie.
Prabhupāda: Nie skupiajmy się na tym... Oczywiście, Haridāsa Ṭhākura prowadził odseparowane życie, ale nie będziemy tego pokazywać.
Hayagrīva: Tak. Dobrze. Ten szczególny przypadek.
Prabhupāda: Szczególnym, ważnym zdarzeniem było to, że Caitanya Mahāprabhu był braminem i sanyasinem. Zgodnie ze społecznym zwyczajem On nie powinien nawet dotykać Muzułmanina, ale Haridāsa Ṭhākura był Muzułmaninem, a w czasie jego śmierci On wziął jego ciało i tańczył, a potem położył go na cmentarzu i rozdawał prasādam. Haridāsa Ṭhākura przez dwa, trzy dni nie czuł się dobrze. Ponieważ był Muzułmaninem nie wchodził do świątyni Jagannātha. Dlatego, że Hindusi byli bardzo restrykcyjni.Jednak on był wielbicielem i nie przejmował się tym. Po co miałby stwarzać jakieś zakłócenia? Więc Caitanya Mahāprabhu doceniał jego postawę, że nie chciał stwarzać jakichś... Ponieważ stał się wielbicielem. Nie chciał na siłę wchodzić do świątyni. Ale Caitanya Mahāprabhu osobiście przychodził codziennie aby się z nim zobaczyć. W czasie gdy szedł wziąć kąpiel w morzu, najpierw odwiedzał Haridāsa. "Haridāsa? Co robisz?" Haridāsa ofiarowywał swój szacunek, a On siadał i rozmawiali jakiś czas. Potem Caitanya Mahāprabhu szedł wziąć kąpiel. I w ten sposób, jednego dnia gdy przyszedł, zobaczył, że Haridāsa nie czyje się zbyt dobrze. "Haridāsa? Jak jest z twoim zdrowiem?" "Tak Panie, nie jest zbyt... Ostatecznie, to jest ciało." Potem, trzeciego dnia On zobaczył, że Haridāsa zamierza dzisiaj opuścić swoje ciało. Caitanya Mahāprabhu zapytał go:" Haridāsa,, czy masz jakieś życzenie?" Obydwaj mogli zrozumieć. Haridāsa powiedział: "To moja ostatnia chwila. Czy byłbyś tak łaskawy stanąć przede mną." Więc Caitanya Mahāprabhu stanął przed nim i on opuścił swoje ciało.
Hayagrīva: Wspomniałeś, że ...
Prabhupāda: Po jego odejściu Caitanya Mahāprabhu osbiście wziął ciało, a inni wielbiciele zabrali go nad brzeg morza i wykopali grób. To miejsce nadal jest w Jagannātha Purī. Samādhi Haridāsa Ṭhākura, grób. Więc Caitanya Mahāprabhu rozpoczął taniec. To była ceremonia. Ponieważ w ceremoniach Vaiṣṇava, wszystko jest tańcem i śpiewaniem. To była ostatnia ceremonia Haridāsa Ṭhākura.
Hayagrīva: Wspomniałeś, że Caitanya tańczył z Haridāsem?
Prabhupāda: Z ciałem Haridāsa. Caitanya... z martwym ciałem. Z martwym ciałem Haridāsa.
Hayagrīva: Oh, z jego martwym ciałem?
Prabhupāda: Tak. Jego martwym ciałem.
Hayagrīva: Po jego śmierci.
Prabhupāda: Po jego śmierci.
Hayagrīva: Caitanya...
Prabhupāda: Mam na myśli to, że gdy Haridāsa żył, on tańczył. Ale po śmierci Haridāsa, Caitanya Mahāprabhu osobiście podniósł ciało i zaczął tańczyć w kirtanie. To znaczy, że jego ceremonia pogrzebowa została przeprowadzona przez Caitanyę Mahāprabhu osobiście. On zaniósł ciało nad brzeg morza i położył do grobu.
Hayagrīva: On przeprowadził...
Prabhupāda: Tak. Ceremonię pogrzebową.
Hayagrīva: Z kīrtanem.
Prabhupāda: Z kirtanem. Kīrtan jest tam zawsze. Po pochówku odbyła się dystrybucja prasādam i kirtan. Haridāsa Ṭhākura. Tutaj powinieneś przedstawić kilka rozmów z Haridasem.
Hayagrīva: Dobrze. Czy są jakieś inne... Czy jest jakaś inna informacja o Haridasie?
Prabhupāda: Historia życia Haridasa jest taka, że on urodził się w muzułmańskiej rodzinie. W jakiś sposób on został wielbicielem i intonował 300,000 razy, Hare Kṛṣṇa Hare Kṛṣṇa Kṛṣṇa Kṛṣṇa Hare Hare, Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare, i Caitanya Mahāprabhu uczynił go ācāryą, autorytetem odnośnie intonowania. Dlatego gloryfikujemy go: "Nāmācārya Haridāsa Ṭhākura ki jaya." Dlatego, że on został ustanowiony ācāryą, autorytetem w intonowaniu Hare Kryszna. Potem, gdy Pan Caitanya przyjął sanyasę, Haridāsa Ṭhākura poprosił: "Mój Drogi Panie, opuszczasz Nawadwipę, więc jaki jest pożytek z mego życia? Albo mnie zabierz, albo pozwól umrzeć." Więc Caitanya Mahāprabhu powiedział: "Nie. Dlaczego chcesz umrzeć? Chodź ze mną." Zabrał go do Jagannātha Purī. W Jagannātha Purī, ponieważ on uznawał siebie za Muzułmanina, nie wszedł. Więc Caitanya Mahāprabhu dał mu miejsce przy Kāśīnātha i tam on intonował, a Caitanya Mahāprabhu wysyłał mu prasadam. I w ten sposób on spędzał swoje dni. Caitanya Mahāprabhu przychodził codziennie aby go zobaczyć, i jednego dni on umarł tak jak o tym mówiliśmy.