PL/Prabhupada 0466 - Czarny wąż jest mniej szkodliwy niż człowiek o cechach węża
Lecture on SB 7.9.8 -- Mayapur, February 28, 1977
Człowiek o cechach węża jest bardzo niebezpieczny. Cāṇakya Paṇḍit powiedział:
- sarpaḥ krūraḥ khalaḥ krūraḥ
- sarpāt krūrataraḥ khalaḥ
- mantrauṣadhi-vaśaḥ sarpaḥ
- khalaḥ kena nivāryate
"Istnieją dwie zazdrosne żywe istoty. Jednym z nich jest wąż, czarny wąż, a drugim jest człowiek o cechach czarnego węża. " Nie dostrzega żadnych dobrych rzeczy. Sarpaḥ krūraḥ. Wąż jest zawistny. Bez żadnej przyczyny kąsa. Jeśli wąż jest gdzieś na drodze, a tobie zdarzy ci się przejść obok niego, tak go to złości, że natychmiast kąsa. Taka jest natura węża. Podobnie, są osoby o charakterze węża. Bez żadnej winy będą cię oskarżać. To też węże. Cāṇakya Paṇḍit mówi: "Ten czarny wąż jest mniej szkodliwy niż człowieka o cechach węża". Dlaczego? "Takiego czarnego węża możesz sprowadzić pod swoją kontrolę poprzez intonowanie jakiejś mantry lub przez podanie jakiegoś zioła, Ale tego węża-człowieka nie możesz. Nie jest to możliwe."
Więc będzie ... Hiraṇyakaśipu jest również opisywany przez Prahlāda Mahārāja jako wąż. Kiedy Nṛsiṁha-deva jest bardzo zły, więc on później powie, że modeta sādhur api vṛścika-sarpa-hatyā (SB 7.9.14): "Mój Panie, byłeś bardzo zły na mojego ojca. On jest już stracony, więc nie ma już powodu, byś był nadal zły. Bądź spokojny. Wszyscy cieszą się z zabicia mojego ojca, możesz być tego pewien. Więc nie ma powodu do ubolewania. Wszyscy ci półbogowie, Pan Brahmā i inni, wszyscy oni są Twoimi sługami. Ja jestem także sługą Twojego sługi. Więc teraz, gdy zawistny wąż został zabity, wszyscy są szczęśliwi." Podał więc ten przykład: modeta sādhur api vṛścika-sarpa-hatyā: Sādhu, święta osoba, nigdy nie lubi kiedy jakakolwiek żywa istota jest zabijana. Nie są zadowoleni ... Nawet kiedy mała mrówka zostaje zabita, nie są zadowoleni: "Po co zabijać mrówkę?" Co mówić o innych, nawet mała mrówka. Para-duḥkha-duḥkhī. To może być mrówka, mało znacząca, ale cierpiała w chwili śmierci, dlatego Waisznawa jest nieszczęśliwy: "Po co zabijać mrówkę?" To jest para duḥkha-duhkhi. Ale taki Waisznawa jest zadowolony, gdy zabija się węża czy skorpiona. Modeta sādhur api vṛścika-sarpa-hatya. Więc wszyscy są szczęśliwi, gdy zabija się węża lub skorpiona, ponieważ są to bardzo, bardzo niebezpieczne stworzenia. Bez żadnego powodu gryzą i sieją spustoszenie.
Są też te wężopodobne osoby, zawistne o nasz ruch; oni są przeciwni. Taka jest natura. Prahlāda Mahārāja także był nękany przez swego ojca, a co dopiero mówić o innych. Te rzeczy się zdarzają, ale nie powinniśmy być rozczarowani, jak Prahlāda Mahārāja nigdy nie czuł się rozczarowany, mimo tego, że dokuczano mu na tak wiele sposobów. Podawano mu również truciznę, wrzucono go między węże i został zrzucony ze wzgórza, postawiony pod stopy słonia. Na tak wiele sposobów ... Dlatego Caitanya Mahāprabhu poinstruował nas: "Nie czuj się rozczarowany. Proszę bądź wyrozumiały." Tṛṇād api sunīcena taror api sahiṣṇunā (CC Adi 17.31): bądź bardziej tolerancyjny niż drzewo. Bądź, chcę powiedzieć, bądź łagodny i pokorny, bardziej niż trawa. Te rzeczy się będą zdarzać. Jeśli w jednym życiu, będziemy mieć postawę świadomą Kṛṣṇy, nawet jeżeli przytrafi się jakieś cierpienie, nie przejmuj się tym. Kontynuuj świadomość Kṛṣṇy. Nie bądź rozczarowany, nie trać nadziei, nawet jeśli masz kłopoty. Jest to zalecane przez Kṛṣṇę w Bhagavad-gīcie, āgamāpāyino 'nityās tāṁs titikṣasva bhārata (BG 2.14): "Mój drogi Arjuno, nawet jeśli czujesz jakiś ból, ten ból cielesny pojawia się i znika. Nic nie jest trwałe, więc nie przejmuj się tymi rzeczami. Wypełniaj swój obowiązek." Taka jest instrukcja Kṛṣṇy. Prahlāda Mahārāj jest praktycznym przykładem, a naszym obowiązkiem jest podążanie śladami takiej osoby, jak Prahlāda Mahārāj.