PL/Prabhupada 0582 - Kryszna jest usadowiony w sercu
Lecture on BG 2.21-22 -- London, August 26, 1973
Więc test jest w naszych rękach. Jeśli podczas maṅgala-ārati odczuwamy lenistwo, oznacza to, że nie jestem jeszcze zaawansowany duchowo. A jeśli ktoś czuje entuzjazm, "Teraz nadszedł czas na maṅgala-ārati chcę wstać, chcę to zrobić". to jest duchowe. Każdy może to sprawdzić. Bhaktiḥ pareśānubhavo viraktir anyatra syāt (SB 11.2.42). Bhakti znaczy duchowość. Tak więc jak tylko zostaniecie dotknięci Najwyższym Duchem, viraktir anyatra syāt, żadnych więcej przyjemności w tym materialnym świecie. Więc Kṛṣṇa tam jest. Kṛṣṇa także siedzi wewnątrz serca, i ja też siedzę wewnątrz serca, tak jak dwóch przyjaciół na tej samej gałęzi. Jest to również opisane w Upaniṣadach. Samāne vṛkṣe puruṣo nimagnaḥ. Siedzą na równym poziomie. Nimagnaḥ. Jeden ptak je owoce z drzewa, lub dusza jīva , żywa istota, czyni to, co jest dla przyjemności. Kṣetra-jña. Wszystko jest opisane. Kṣetra-jñaṁ cāpi māṁ viddhi sarva-kṣetreṣu bhārata (BG 13.3). Właściciel i okupant. Jestem okupantem tego ciała, a właścicielem jest Kṛṣṇa. Dlatego też innym imieniem Kṛṣṇy jest Hṛṣīkeśa. Hṛṣīkeśa. Tak więc On jest faktycznie właścicielem mojej ręki, nogi i oczu, wszystkiego, wszystkich moich zmysłów. Jestem po prostu najemcą. Nie jestem właścicielem. Ale o tym zapomnieliśmy. Podobnie jak w wynajętym mieszkaniu, jesteś najemcą. Otrzymujesz licencję na zajęcie pokoju. Nie jesteś właścicielem. Ale jeśli uważasz, że jesteś właścicielem, czyli stena eva sa ucyate (BG 3.12), natychmiast zostajesz niewłaściwie nakierowany.
Więc weź to ciało, kraj, naród albo świat albo wszechświat, nic nie należy do ciebie. Właścicielem jest Kṛṣṇa. Właścicielem jest sarva-loka-maheśvaram (BG 5.29). Kṛṣṇa mówi: "Ja jestem właścicielem". Błędem jest, że nie znamy właściciela, a my jesteśmy chociaż jesteśmy tylko najemcami, niewłaściwie wykorzystujemy ten stan. To jest materialny stan. Niewłaściwy. W odwrotnym wypadku kierunek jest wskazany, szef tam siedzi. On zawsze ci pomaga. Ale choroba jest taka, że twierdzimy, że my jesteśmy właścicielem i chcę działać zgodnie z moimi kaprysami, i to jest materialny stan. Mój interes to praca dla właściciela, nie dla mnie. Dlatego to jest moja pozycja... Kṛṣṇa stworzył mnie, nie stworzony, ale razem z Kṛṣṇą wszyscy jesteśmy. Ale jesteśmy wiecznymi sługami. Podobnie jak wraz z tym ciałem, rodzi się także palec. Palec nie rodzi się osobno. Kiedy się urodziłem, moje palce się urodziły. Podobnie, gdy Kṛṣṇa był, Kṛṣṇa nigdy się nie narodził. My też nigdy się nie rodzimy. Na hanyate hanyamāne śarīre (BG 2.20). Bardzo prosta filozofia. Ponieważ jesteśmy nieodłączną częścią Kṛṣṇy. Jeśli Kṛṣṇa się rodzi, rodzę się. Jeśli Kṛṣṇa się nie narodzi, to ja nie narodzę się. Kṛṣṇa to "aja", więc my jesteśmy także "aja". Ajam avyayam Kṛṣṇa jest niezniszczalny, niezmienny. Jesteśmy także niezmienni, ponieważ jesteśmy nieodłączną częścią Boga. Dlaczego więc te nieodłączne cząstki są tam? Dlaczego moja ręka jest tam? Ponieważ tego wymagam. Potrzebuję pomocy mojej ręki, wymagam pomocy palca. Jest to konieczne. Dranie mówią: "Dlaczego Bóg nas stworzył?" Dranie, to konieczne. Ponieważ On jest Bogiem, On chce waszej służby. Podobnie jak wielki człowiek trzyma tak wielu służących. Jeśli jakiś drań zapyta: "Dlaczego trzymasz tylu służących?" "Ponieważ jestem wielkim człowiekiem, chcę!" Prosta filozofia. Podobnie, jeśli Bóg jest najwyższą władzą, to On musi mieć tylu asystentów. W przeciwnym razie, jak sobie poradzi?