PL/Prabhupada 0610 - Dopóki nie przyjmie się instytucji varna i ashrama, nie jest się istotą ludzką
Lecture on BG 7.1 -- Calcutta, January 27, 1973
Jeśli chcesz poznać Kṛṣṇę lub Boga w procesie spekulacyjnym, nie tylko przez rok, dwa lata ... Panthās tu koṭi-śata-vatsara-sampragamyo vāyor athāpi. Nie poprzez umysłowe spekulacje, ale w samolocie pędzącym z prędkością vāyu, powietrza lub umysłu, z prędkością umysłu, nadal, podróżując przez wiele milionów lat, nie można osiągnąć. Nadal to pozostaje avicintya, niepojęte. Ale jeśli weźmiesz udział w procesie tej kṛṣṇa-yogi, czyli bhakti-yogi, możesz łatwo stać się świadomym Kṛṣṇy. Bhaktyā mām abhijānāti yāvān yaś cāsmi tattvataḥ (BG 18.55). Aby zrozumieć Kṛṣṇę powierzchownie, to nie jest wystarczające. To również jest dobre, ale musisz mieć tattvataḥ, czyli w pełni poznać kim jest Kṛṣṇa. Ta wiedza może zostać osiągnięta - bhaktyā, dzięki tej kṛṣṇa-yodze. W przeciwnym razie
- manuṣyāṇāṁ sahasreṣu
- kaścid yatati siddhaye
- yatatām api siddhānāṁ
- kaścin māṁ vetti tattvataḥ
- (BG 7.3)
Jest tak wiele istot ludzkich na całym świecie. Przeważnie są jak zwierzęta - bez kultury. Ponieważ, zgodnie z naszą kulturą wedyjską, dopóki nie przyjmie się instytucji varṇa i āśrama, nie jest się istotą ludzką. On nie jest akceptowany. Tak więc Kṛṣṇa mówi manuṣyāṇāṁ sahasreṣu. Kto akceptuje tę varṇāśrama? Nie. Stan chaosu. W tym chaotycznym stanie nie można zrozumieć, czym jest Bóg, czym jest Kṛṣṇa. Dlatego Kṛṣṇa mówi manuṣyāṇāṁ sahasreṣu. Spośród wielu, wielu tysięcy i milionów ludzi, jeden przyjmuje naukową instytucję varṇāśrama-dharma. To oznacza ścisłych zwolenników Ved, Spośród tych osób, które przestrzegają zasad wedyjskich, w większości są oni przywiązani do karma-kāṇḍa, rytualistycznych ceremonii. Tak więc spośród wielu milionów osób zaangażowanych w rytualne ceremonie, jeden osiąga zaawansowaną wiedzę. Oni nazywają się jñānīs, czyli spekulatywni filozofowie. Nie karmīs, ale jñānīs. Tak więc z wielu milionów takich jñānīs, stajemy się mukta, wyzwoleni. Brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati (BG 18.54). To jest etap wyzwolony. Ktoś, kto jest zrealizowaną dusza na poziomie Brahmana, nie rozpacza za niczym ani za niczym nie tęskni. Ponieważ na etapie karmī mamy dwie choroby: tęsknotę i lament. Cokolwiek masz, jeśli jest stracone, wtedy lamentujesz. "Och, miałem to i tamto a teraz jest stracone." A czegokolwiek nie posiadamy, tęsknimy za tym. Tak więc dla posiadania, pragniemy, pracujemy tak ciężko. A kiedy jest utracone, znowu rozpaczamy i płaczemy. To jest etap karmī . Tak więc etap brahma-bhūtaḥ ... etap Jñāny oznacza, że nie ma już więcej lamentowania ani tęsknoty. Prasannāmma. "Och, jestem, aham brahmāsmi. Co mam zrobić z tym ciałem? Mój biznes polega na kultywowaniu transcendentalnej wiedzy, brahma-jñāna. " Tak więc na tym etapie brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati samaḥ sarveṣu bhūteṣu (BG 18.54). To jest test. Ktoś nie lamentuje. Ktoś nie ma pragnień. I jednakowo traktuje wszystkich.
- vidyā-vinaya-sampanne
- brāhmaṇe gavi hastini
- śuni caiva śva-pāke ca
- paṇḍitāḥ sama-darśinaḥ
- (BG 5.18)
Nie widzi różnicy. W ten sposób, gdy ktoś się tam znajduje, następnie mad-bhaktiṁ labhate parām (BG 18.54), wówczas wchodzi na platformę oddania. A kiedy wchodzi na platformę oddania, bhaktyā mām abhijānāti yāvān yaś cāsmi tattvataḥ (BG 18.55), wtedy jest w stanie to zrobić.