PL/Prabhupada 0612 - Każdy, kto intonuje Hare Kryszna, jihvāgre, językiem, jest godny chwały



Lecture on SB 3.28.19 -- Nairobi, October 29, 1975

Sześciu Gosvāmīch, oni byli zawsze zaangażowani, kṛṣṇotkīrtana, w głośne intonowanie. My przestrzegamy tego samego procesu: zawsze głośno intonuj; bądź zaangażowany w arcanā. Zawsze istnieje możliwość bycia świadomym Kṛṣṇy. Zawsze mamy do tego warunki. Caitanya Mahāprabhu nauczył nas kīrtanīyaḥ sadā hariḥ (CC Adi 17.31). Następnie prekṣanīya, "On jest warty zobaczenia". Jesteśmy przyzwyczajeni do patrzenia na tak wiele rzeczy. To jest nasze zniewolenie. Akṣnoḥ phalaṁ. Jeśli swoimi oczami widzisz Bóstwo, Vaiṣṇavów ... Vaiṣṇavowie, z tilakami, z kunti, z koralami do intonowania, jak tylko zobaczysz ... to już wiesz. Gdy tylko inni widzą tych ludzi z ruchu Hare Kṛṣṇa, oni również intonują "Hare Kṛṣṇa", dajemy szansę innym. Ubiór jest także wymagany. Powinieneś być zawsze wyposażony w tilak, kunti i śikhę, sūtrę. Wtedy, gdy zwykły człowiek zobaczy: "O, tu jest człowiek z Hare Kṛṣṇa. Hare Kṛṣṇa", będzie intonował. Automatycznie dajesz mu szansę intonować Hare Kṛṣṇa.

Na tym nam zależy. Głupi dranie mówią: "Jaka jest potrzeba tego wszystkiego?" Nie. To jest konieczność. Musicie zawsze być ubrani jak Vaiṣṇavowie. To jest konieczność. Tak więc prekṣaṇīya: "To bardzo piękny widok". W przeciwnym razie, jakie to na nich wywrze wrażenie? Natychmiast stają się tak pobożni, że intonują Hare Kṛṣṇa. Intonowanie Hare Kṛṣṇa nie jest takie łatwe. Tak wielu ludzi przychodzi tutaj, ale kiedy jest intonowanie, nie intonują, ponieważ nie jest to łatwe. Yaj-jihvāgre nāma tubhyam. W śāstrach jest powiedziane, aho bata śva-pacato 'pi garīyān yaj-jihvāgre nāma tubhyam. Każdy, kto intonuje Hare Kṛṣṇa, jihvāgre, językiem, nawet jeśli urodził się w rodzinie ludzi jedzących psy, jest godny chwały. On jest chwalebny. Yaj-jihvāgre nāma tubhyam (SB 3.33.7). I my dajemy taką szansę. Gdy tylko intonuje Hare Kṛṣṇa, natychmiast staje się pełen chwał. Natychmiast staje się godny chwały. Aho bata śva-pacato 'pi garīyān yaj-jihvāgre nā..., tepus tapas te (SB 3.33.7). Oznacza to, że w swoim poprzednim życiu wykonał już wiele wyrzeczeń. Dlatego ma tę kwalifikację by intonować Hare Kṛṣṇa. Tepus tapas te jihuvuḥ sasnur āryā (SB 3.33.7). W rzeczywistości Āryā, Āryanami są ci, którzy intonują Hare Kṛṣṇa.

Dlatego powinniśmy zawsze osobiście praktykować intonowanie Hare Kṛṣṇa. Kīrtanīyaḥ sadā hariḥ, polecił Caitanya Mahāprabhu.

tṛṇād api sunīcena
taror api sahiṣṇunā
amāninā mānadena
kīrtanīyaḥ sadā hariḥ
(CC Adi 17.31)

Hari-nāma, to intonowanie mantry Hare Kṛṣṇa, należy praktykować zawsze. Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Tak więc prekṣaṇīya ihitaṁ dhyāyet. (SB 3.28.19). To jest medytacja. Dhyāyet śuddha-bhāvena, śuddha-bhāvena.Nie w sztuczny sposób. Ale nawet jeśli robisz to sztucznie, zostaniesz oczyszczony przez intonowanie. Jeśli będziemy to robić sztucznie... To jest w śāstrach. W dalszym ciągu, to intonowanie świętego imienia jest tak potężne, że uczyni cię ... Ponieważ jest to bezpośredni kontakt z Bogiem. Dhyāyet. Tak więc, jak tylko intonujesz, natychmiast pojawi się medytacja śuddha-bhāvena cetasā, przez świadomość, umysł, inteligencję. Takie jest zalecenie.