PL/Prabhupada 0635 - Dusza znajduje się w każdej żywej istocie, nawet w mrówce
Lecture on BG 2.30 -- London, August 31, 1973
Tłumaczenie: "O potomku Bharaty, ten, kto mieszka w ciele, jest wieczny i nigdy nie może zostać zabity. Dlatego nie lamentuj nad żadnym stworzeniem." Prabhupāda: Dehī nityam avadhyo 'yaṁ dehe sarvasya bhārata. Dehe, dehe oznacza ciało, wewnątrz ciała. Ten temat zaczyna się, dehino 'smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā (BG 2.13). Deha, dehī. Dehī oznacza osobę, która posiada ciało. Tak jak guṇī. Āsthate in prata. Gramatycznie. Guṇa, deha, in prata. Dehin śabda. Więc w mianowniku, dehin śabda jest dehī. Dehī nityam, wieczny. Na tak wiele sposobów, Kṛṣṇa to wyjaśnił. Nityam, wieczny. Niezniszczalny, niezmienny. Nie rodzi się, nie umiera, zawsze jest, ciągle taka sama. Na hanyate hanyamāne śarīre (BG 2.20). W ten sposób ponownie mówi nityam, wieczny. Avadhya, nikt nie może zabić. W ciele ona tam jest. Ale dehe sarvasya bhārata. To jest bardzo ważne. Nie chodzi o to, że tylko w ciele ludzkim znajduje się dusza, a w innych ciałach nie. To jest draństwo. Sarvasya. W każdym ciele. Nawet wewnątrz mrówki, nawet wewnątrz słonia, nawet w gigantycznym drzewie figowym lub w mikrobach. Sarvasya. Dusza tam jest. Ale niektórzy dranie twierdzą, że zwierzęta nie mają duszy. To jest złe. Jak możesz powiedzieć, że zwierzę nie ma duszy? Każdy. Oto autorytatywne oświadczenie Kṛṣṇy: sarvasya. W innym miejscu, Kṛṣṇa mówi: sarva-yoniṣu kaunteya sambhavanti murtaham yah: (BG 14.4) We wszystkich gatunkach życia istnieje tyle form, 8 400 000 różnych form życia, tāsāṁ mahad yonir brahma.. Mahad yonir. Ich źródłem, tych ciał jest ta materialna natura. Ahaṁ bīja-pradaḥ pitā: "Jestem ojcem dającym nasienie". Ponieważ bez ojca i matki nie ma potomstwa, więc ojcem jest Kṛṣṇa a matką jest naturą materialną, bądź duchowa. Istnieją dwie natury. Zostało to wyjaśnione w siódmym wersecie. Materialna natura i duchowa natura. Lub wyższa natura czy niższa natura. Podobnie jak w naszym ciele są gorsze części i lepsze części. Ciało jest takie samo. Ale wciąż są różne części ciała. Niektóre z nich są uważane za gorsze, a niektóre z nich są uważane za lepsze. Nawet dwie ręce. Według cywilizacji wedyjskiej, prawa ręka jest lepszą ręką, a lewa ręka jest gorszą ręką. Kiedy chcesz komuś coś dać, musisz dać to prawą ręką. Jeśli podasz to lewą ręką, będzie to obraza. Potrzebne są dwie ręce. Dlaczego ta ręka jest lepsza, ta ręka ...? Musimy więc przyjąć nakaz wedyjski. Tak więc, chociaż zarówno natura, duchowa natura, jak i materialna natura, pochodzą z tego samego źródła, Absolutnej Prawdy ... Janmādy asya yataḥ (SB 1.1.1). Wszystko emanuje z Niego. Nadal istnieje niższa natura i lepsza natura. Jaka jest różnica między gorszym a lepszym? W niższej naturze lub materialnej naturze świadomość Boga jest prawie zerowa. Ci, którzy są w siłach dobroci, mają niewielką świadomość Boga. A ci, którzy są w siłach pasji, mają mniejszy stopień; i ci, którzy są w gunie ignorancji, nie mają świadomości Boga. Całkowicie nieobecna. Różne stopnie.