PL/Prabhupada 0656 - Ci, którzy są wielbicielami nie czują nienawiści do nikogo



Lecture on BG 6.6-12 -- Los Angeles, February 15, 1969

Wielbiciel: "Mówi się, że człowiek jest bardziej zaawansowany, gdy jednakowo odnosi się do wszystkich - uczciwych, życzliwych, przyjaciół i wrogów, zazdrosnych, pobożnych, grzeszników i tych, którzy są obojętni i bezstronni (BG 6.9)." Prabhupāda: Tak. To jest znak zaawansowania. Ponieważ tutaj, w tym materialnym świecie, nasze postrzeganie przyjaciół lub wrogów, wszystko odnosi się do tego ciała lub zadowalania naszych zmysłów. Ale zrealizowanie Boga lub Absolutnej Prawdy, nie opiera się o takie materialne rozważania. Kolejnym punktem jest to, że tutaj, wszystkie uwarunkowane dusze, znajdują się pod wpływem iluzji. Załóżmy, że lekarz, lekarz idzie do pacjenta. Pacjent ma drgawki, mówi bzdury. To nie znaczy, że lekarz odmówi mu leczenia. Lekarz traktuje go jak przyjaciela. Również, pomimo tego, że pacjent obrzuca go wyzwiskami, lekarz nadal podaje mu lekarstwo. Tak jak powiedział Pan Jezus Chrystus: "Nienawidź grzech, a nie grzesznika". Nie grzesznika. To jest bardzo dobre podejście. Ponieważ grzesznik jest pod wpływem iluzji. Jest szalony. Jeśli go znienawidzisz, to jak będziesz mógł go wyzwolić? Dlatego ci, którzy są bhaktami, którzy są naprawdę sługami Boga, nie czują nienawiści do nikogo. Podobnie jak Pan Jezus Chrystus, kiedy był krzyżowany, prosił Boga: "Mój Panie, wybacz im, oni nie wiedzą, co czynią". Taka jest pozycja wielbiciela. Tak. Ponieważ oni są oszołomieni materialistycznym sposobem myślenia, nie można ich nienawidzieć. Ktokolwiek. Tak więc ten ruch świadomości Kṛṣṇy jest tak wspaniały, że nie ma mowy o nienawiści. Wszyscy są mile widziani. Proszę przyjdź tutaj. Intonuj Hare Kṛṣṇa. Przyjmij Kṛṣṇa prasādam i słuchaj dobrej filozofii z Bhagavad-gīty, i spróbuj naprawić swoje materialne uwarunkowane życie. Taki jest program - świadomość Kṛṣṇy. Pan Caitanya zapoczątkował ten ruch. Yāre dekha, tāre kaha 'kṛṣṇa'-upadeśa (CC Madhya 7.128). "Kogokolwiek spotykasz, gdziekolwiek go spotkasz, po prostu próbuj nauczyć go świadomości Kṛṣṇy." Kṛṣṇa-kathā. Słowa od Pana Kṛṣṇy. Ty będziesz szczęśliwy i oni będą szczęśliwi. Czytaj dalej. Wielbiciel: "Transcendentalista powinien zawsze starać się skoncentrować swój umysł na Najwyższej Osobie. Powinien mieszkać sam w odosobnionym miejscu i zawsze powinien uważnie kontrolować swój umysł. Powinien być wolny od pragnień i zaborczości." Prabhupāda: Tak. To jest początek transcendentalnego życia. W tym rozdziale Pan Kṛṣṇa będzie próbował nauczać zasad systemu jogi. Tutaj zaczyna. Transcendentalista powinien zawsze starać się koncentrować swój umysł na najwyższej osobie. Najwyższa Osoba oznacza Kṛṣṇę lub Pana. On jest Najwyższą Osobą, jak to właśnie wyjaśniłem, nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). On jest najwyższym wiecznym. On jest najwyższą żywą istotą. Cały system jogi ma za zadanie skupienie umysłu na Najwyższej Osobie. My nie jesteśmy Najwyższą Osobą. To możesz zrozumieć. Najwyższą Osobą jest Bóg. To jest dvaita-vāda. Dwoistość. Dualizm oznacza, że ​​Bóg jest inny niż ja. On jest najwyższy. Ja jestem podwładny. On jest wspaniały, ja jestem mały. On jest nieskończony, ja jestem nieskończenie mały. Na tym polega ten związek. Ponieważ jesteśmy nieskończenie mali, powinniśmy skoncentrować nasz umysł na nieskończonej, Najwyższej Osobie. Następnie powinien żyć sam. Sam. To jest najważniejsza rzecz. Życie samemu oznacza, że ​​nie należy żyć z osobami, które nie są świadome Kṛṣṇy lub świadome Boga. To znaczy sam. Powinien mieszkać sam w odosobnionym miejscu. Odosobnione miejsce, są takie miejsca, lub w dżungli. W lesie. Jest to bardzo odosobnione miejsce. Ale w tym wieku bardzo trudno jest po prostu pójść do dżungli i znaleźć odosobnione miejsce. Odosobnionym miejscem jest miejsce, gdzie po prostu naucza się świadomości Boga. To jest odosobnione miejsce. To jest odosobnione miejsce. Następnie? I powinien zawsze uważnie kontrolować swój umysł. Jak kontrolować umysł? Po prostu skoncentruj swój umysł na Najwyższej Osobie, czyli Kṛṣṇie. Nic więcej. Sa vai manaḥ kṛṣṇa-padāravindayoḥ (SB 9.4.18). Wówczas twoje ... Poprzedniego dnia, jak wyjaśniłem, jeśli będziesz trzymał swój umysł zawsze przy Kṛṣṇie ... Kṛṣṇa jest jak światło, słońce. Wówczas nie ma mowy żeby umysł ogarnęła ciemność. Nie będzie możliwości. Podobnie jak w słońcu, nie ma możliwości ciemności. Podobnie, jeśli zawsze będziesz trzymał w swoim umyśle Kṛṣṇę, ta māyā lub iluzja nie będą mogły tam dotrzeć. Nie będzie mogła tam dotrzeć. Na tym polega proces. Powinien być wolny od pragnień i zaborczości. Cała materialna choroba polega na tym, że ja mam pragnienia i chcę posiadać. I cokolwiek stracę, ubolewałam nad tym, i cokolwiek istnieje, czego nie mam, pragnę tego. Tak więc, brahma-bhūtaḥ prasannātmā (BG 18.54) - ten, kto jest rzeczywiście świadomy Boga, świadomy Kṛṣṇy, nie ma pragnień by posiadać materialne rzeczy. Pragnie tylko służyć Kṛṣṇie. To oznacza, że ​​jego pragnienia zostały oczyszczone. Pragnienie polega na tym, że nie możesz go porzucić. Nie jest to możliwe. Jesteś żywą istotą, musisz mieć pragnienia. Ale w obecnej chwili nasze pragnienia są zanieczyszczone. "Chcę, pragnę zaspokoić zmysły materialnym posiadaniem." Ale jeśli pragniesz czegoś dla Kṛṣṇy, to pragnienie materialnego posiadania automatycznie zaniknie. Czytaj dalej.