PL/Prabhupada 0840 - Była pewna prostytutka, której opłata wynosiła jedną lakhę diamentów
751204 - Lecture SB 07.06.03 - Vrndavana
Jest więc historia o prostytutce, Lakṣahīrze. Była prostytutką, której opłata wynosiła jedną lakhę diamentów. Nie ma znaczenia, duży diament lub mały diament. To była jej cena. Więc jeden człowiek cierpiał na trąd ale miał wsparcie, ona (on) był wspierany przez swoją żonę, bardzo wierną żonę. Wciąż był przygnębiony. Żona zapytała męża: "Dlaczego jesteś smutny? Służę ci na tak wiele sposobów. Jesteś trędowaty, nie możesz się ruszyć. Mogę cię wziąć ... Zabieram cię w koszu i niosę cię. Wciąż czujesz się nieszczęśliwy? Przyznał więc: "Tak". "Och, jaka jest przyczyna?" "Teraz chcę iść do tej prostytutki Lakṣahīry." Tylko zobacz. Jest trędowaty, biedny i pragnie iść do prostytutki której cena to 100 000 sztuk diamentów. W każdym razie ona była wierną żoną. Chciała zaspokoić męża. Tak czy inaczej, zaaranżowała. Potem, gdy trędowaty był w domu tej prostytutki, prostytutka podarowała mu bardzo smaczne potrawy, ale wszystko w dwóch naczyniach, wszystko - jeden w złotym naczyniu, drugi w żelaznym garnku. A więc, kiedy jadł, zapytał prostytutkę: "Dlaczego dałeś mi dwie miski?" "Ponieważ chciałam się dowiedzieć, czy poczujesz inny smak w innych miskach." Powiedział więc: "Nie, nie widzę żadnej różnicy w smaku. Zupa w złotym garnku i zupa w żelaznym garnku, smak jest taki sam." "Więc dlaczego tu przyszedłeś?" To jest głupota. Cały świat tak działa. Po prostu próbują smakować to samo w różnych garnkach. To wszystko. Nie są zniesmaczeni "Nigdy więcej, sir. Wystarczająco posmakowałem". Tak się nie dzieje. To się nazywa vairāgya-vidyā, nigdy więcej próbowania: "To wszystko jedno, albo biorę w tym garnku, albo w tym garnku."
Dlatego mówi się, że sukham aindriyakam (SB 7.6.3), przyjemność zmysłowa, nie ma znaczenia, czy odbierasz ją jako pies, czy jako istota ludzka lub półbóg, lub jako Europejczyk, Amerykanin lub Hindus - smak jest taki sam. To jest bardzo ważne. Nie możesz mieć lepszego smaku. Lepszy smak to tylko świadomość Kṛṣṇy. Paraṁ dṛṣṭvā nivartate (BG 2.59). Więc jeśli nie zwiększysz swojego smaku do świadomości Kṛṣṇy, będziesz próbował smaków z tego lub innego garnka. Takie jest prawo. Że będziesz, kontynuował te zajęcia i będziesz kontynuował choroby, zasmakować z tego lub innego garnka: "To może być bardzo smaczne z tego garnka, może być smaczne ..." Cały świat tak robi. Wszyscy ci dranie udają się do różnych krajów, aby spróbować życia seksualnego. Jadą do Paryża ... (przerwa) ...sukham aindriyakaṁ daityā, sarvatra labhyate daivād yathā duḥkham (SB 7.6.3). Podobnie jak duḥkham. Duḥkha oznacza nieszczęście. Załóżmy, że milioner cierpi na dur brzuszny i biedak cierpi na dur brzuszny. Czy to oznacza, że milioner będzie mniej cierpiał niż biedny? Kiedy masz dur brzuszny, albo jesteś bogaty, albo biedny, cierpienia z powodu duru brzusznego są takie same. Nie oznacza to, że "Ten człowiek jest bardzo bogatym człowiekiem, nie cierpi na dur brzuszny". Nie. Ponieważ nieszczęście jest takie samo w różnych garnkach, podobnie, szczęście jest takie samo w różnych garnkach. To jest wiedza. Dlaczego więc miałbym marnować czas na próbowanie, smakować szczęście i cierpienie w różnych garnków? Różne garnki oznaczają te różne ciała.
Więc to nie jest nasze zajęcie. Naszym zadaniem jest ożywienie naszej pierwotnej świadomości, świadomości Kṛṣṇy. Nie ma znaczenia, w jakim garnku jestem w chwili obecnej. Ahaituky apratihatā (SB 1.2.6). Możesz smakować świadomość Kṛṣṇy bez wahania, bez oporu, bez przeszkód. Możesz mieć. Po prostu musisz zobaczyć wnętrze naszej świadomości i poprawić świadomość. Jest to wymagane w tej ludzkiej formie życia. Dlatego Prahlāda Mahārāja na początku powiedział: durlabhaṁ mānuṣaṁ janma (SB 7.6.1). To zrozumienie, ta wiedza, może być osiągnięta tylko w ludzkiej formie życia. Ta analiza nieszczęścia i niepokoju może być wyjaśniona przed człowiekiem. Jeśli wezwę tutaj trzy tuziny psów i zapytam: "Teraz słuchajcie Bhagavata", nie jest to możliwe. Pies nie będzie w stanie zrozumieć Śrimad-Bhagavatam, ale człowiek, jakkolwiek niski może być, jeśli ma niewielką inteligencję, będzie mógł to zrozumieć. Dlatego Prahlāda Mahārāja mówi: durlabhaṁ mānuṣaṁ janma. Masz możliwość zrozumienia, czym jest bhāgavata-dharma. Nie trać (tej możliwości) jak koty i psy.
Dziękuję wam bardzo.